inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.851):

ansicht van weemoed

er hing een damp van mistroostigheid
over het water waardoor het zicht
beperkt bleef tot halverwege mijn weerzin

wij bevonden ons aan de kust van weemoed
daar waar tranen van eeuwen zich
hebben verzameld in een onpeilbaar diep

met zilte smaak op de lippen
als een soort van heimwee naar vervlogen leed...

daar op het strand van weemoed
was het dat ik de schelp vond
hem tegen mijn oor hield om het ruizen
van de stilte beter te kunnen horen

daar was het dat ik leerde dat verdriet
en tranen in een leven onontbeerlijk zijn

geluk is niet alleen een moment van blijdschap
maar ook een vleugje bitter smart in het hart
als bevestiging van de pijn van het bestaan

Schrijver: Lejo van Kuijeren, 10 maart 2007


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 262

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)