inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.923):

Enkele stations

Zondags wandelde ik als kind
aan de arm van mijn moeder
en zij aan de arm van mijn vader

Langs de haven rook het naar
touw en naar teer en haring,
de tonnen als puntige bergen gestapeld
Wij liepen naar haar zus en haar broer
Mijn tante was doof.
We leerden van haar duidelijk spreken zodat ze liplezen kon
Zij hadden een kijker waarin we
ansichts van witte bergen
met hotels en stations mochten bekijken
Er kwamen koekjes langs,
stukjes kaas, plakjes worst
Bij 't afscheid iets voor de spaarpot
Bij mijn kinderen verging dat later ook zo

Als ik nu aan de haven loop
zie ik de stapels tonnen weer
ruik ik nog netten en teer

Toch staat het er vol auto's
de visafslag vol restaurants,
een Turk en een Italiaan
en de vis op het menu
waar komt die vandaan?
Ook kom ik nu langs de vissersboot
waarmee we as van mijn vriendin
uitstrooiden op zee

En ik woonde vroeger
een paar jaar in de bergen
en soms ga ik er weer
om me zoals toen te verliezen
in de toppen,
haar witte glinstering

Schrijver: Ralameimaar, 1 november 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 98

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Evert de Boer
Datum:
5 november 2019
Email:
e.de_boerplanet.nl
Je hebt een flinke wandeling gemaakt en prachtige rozen geplukt. Graag gelezen!
Naam:
joepondro
Datum:
1 november 2019
Email:
joepondrohotmail.com
De tijden zijn veranderd, maar de geuren
en herinneringen blijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)