Alle inzendingen over beladen

Moeke zoveel jaren zonder jou ik ben nu zestig tweemaal zo oud als jij ooit werd nooit was het gevoel van gemis minder maar tja ik moest wel dragen in memoriam Antoinette Francoise van Zwol zelfs na vijfenvijftig jaar moeilijk te bevatten een kind zonder moeder voelt zich immer zo verloren…

in de vooravond lijkt het alsof de maan de voetstappen volgen zou, raakt zij toch uit het zicht daar de oranje gekleurde lucht een beladen nacht verraadt verminderd het zicht evident kraakt iedere stap helder in het witte paradijs dat schittert gelijk een zee aan diamanten…

hoe men ook discussieerde van Bussum tot Berlijn Het vreselijk beladen onderwerp kreeg men toch niet klein Tot overmaat van de bekende ramp is het zelfs uiteen gevallen En deze stukken zijn ook beladen tot grote schrik van allen…

een aalscholver slaat zich iets te zwaar beladen traag het water uit…

Zijn wij dan beiden zó beladen, Dat iedre klacht om eigen leed De ander schrijnend scherp moet schaden Met àl te wrangen jammerkreet? En is ons beider zielsvermoeien Zó zwaar, dat ieder klagen dan De ruime maat doet overvloeien Van 't leed dat elk nog dragen kan?…

zonder ook maar één schaduw van wolken glijdt een zonbeglansde wereld naar zoet sensationele sfeer waarbij onbedeesde vlinders zich gretig verzwelgen in windstil geluk en toch ervaar ik het gegevene als emotioneel beladen omdat ik herfst reeds in mij draag afscheid nemen maakt de mens een beetje klein zelfs al reikt het verwachtende…

Belaad dan ditmaal uw imperiaal met een zetel of een eikestam.…

een man dichtbij de waterkant het roerloze water het beladen hoofd verder niets een man dichtbij de waterkant niet verder…

iemand voelt in elke vezel de rouw zingt een zeemanslied aan de rand van het koor zingt de pannen van het dak op het ritme van de zee iemand neemt de lichtheid ernstig zij is met alles beladen…

seizoen waarin de nieuwe kleuren zich nog moeten meten met het laatste hagelwit en sneeuw waar het prille groen als ondertapijt prijkt voor de vroege voorjaarsbloem ik heb jouw signalen ontvangen uit een heerlijk gesprek dat gesoigneerd werd door vroege zon en zomerwarmte met lieve vogelgeluiden vol scheppingsdrift uit een beladen…

regendruppels glimwormen onhoorbaar door de ochtendduisternis nieuwe passagiers beladen de trein met frisse lucht Waalse vrouwen verkakelen de rust…

Zoals de twijgen van de treurwilg rillen als de ochtend hen met dauw bekleedt of het beladen nijgen naar de aarde wanneer herinneringen zwart omrand in marmeren ogen staren…

ga maar terug naar jouw meisjesdromen een prins op een wit paard te lang werd jouw leven beladen met verwachting hee kleine meid ga maar lekker slapen…

Vandaag vier ik dat ik ik ben, wat ik mag mag jij ook zoals liggen in het gras, kauwen op een spriet. We noemen niets groter ook niet kleiner alles gaat door en voort niets verdwijnt. Ik ben ook vandaag net als jij opgestaan en weet vandaag ben ik 64, heb ik mijn moeder zus en broer overleefd. Toch leven we samen door als een groot…

Beladen en bepakt, ik ben weer thuis Ik heb gesnaaid, gesnoven en gegrabbeld Gelikt, gevoeld, gesjokt, gesjouwd, gebabbeld En voorgedrongen in dat gekkenhuis Want wachten op je beurt, doen amateurs Maar nu ben ik volkomen huishoudbeurs.…

Je ogen zwaar beladen met tranenregen in het hoofd Het lukt je niet deze last te ontladen en je hele lichaam lijkt verdoofd Al wil je graag en voel je je kapot, soms zitten tranen gewoon op slot…

Turkije wil de waarheid graag vergeten aangaande de Armeense volkenmoord Ze vinden dat een te beladen woord en met ontkenning sust men het geweten Maar recht om foute meningen te uiten dat moet je nooit bij wet uit willen sluiten…

Catan?..nooit van gehoord, is dat een spel? Ik zou niet weten waar dat land te zoeken. Wie doet mij dat eens even uit de doeken. Als u het weet trek dan maar aan de bel En mocht u mij dat landje kunnen tonen. Dan plant ik daar mijn vlag en ga er wonen!…

Opdat de eerwraak en verwante daden Niet eeuwig zullen worden voortgezet Wil men het liefst een basisschoolpakket Zo'n item lijkt bij voorbaat al beladen Rechts plannetje? Nou nee, een Turks idee Wat moet de PVV daar nu toch mee?…

Onbekende scheppen met de leegte van de nachten beladen, in jouw haven liet ik zinken. Roze orchidee met mijn handen maakte ik weer levend.…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding!…

grootvaders klok in de vestibule stond stil toen Sijtje van de Hoeve werd geraakt op haar klompen had ze aangevoeld en gewaakt tot de verzwegen vlet haar oog ontvoer met de beladen vracht verscholen tussen teer en lompen het doodsuur is nooit verzet…

Ik leefde in de wanhoop In een eenzaam ik Zonder liefde in mijn leven Tranen vielen druppelsdik Zat gevangen in mijn warboel In een spinnenweb vol draden Want ik was niet meer ik Mijn geest, te emotioneel beladen Maar de tijden zijn veranderd Ik vecht en breek me vrij Want iemand deed me beseffen Deze wereld is ook van mij!…

was ik te vrij maakte ik je bang kwam ik te dichtbij omdat ik te veel verlang… dit is echt niet wat ik wilde en heus niet wat de bedoeling was dat je m’n stiekeme hunkering stilde mijn lieve glimlachende wildebras mocht je helemaal niet weten hoe heb ik me toch verraden… ik moét je nu vergeten… ’t is te beladen…

de lucht was dunner dan ik dacht ademde in lichte woorden voelde hoe de geest zich minder stoorde aan syntactische verankering zocht vrijheid in geluidloos roepen zonder de beladen resonans opende in licht smolt samen met de kleuren tot het naamloze geboortewit…

De staat lijkt ons een fruitschaal te offreren Beladen met wat wrede, wrange vruchten Ik kan die zure druiven niet meer luchten Die rotte appels, die gebakken peren! Toch ben ik, diep vanbinnen, zeer tevree Sinds Prinsjesdag doe ik voor ’t eerst weer mee…

Een reis te maken voorbij de huid tracht ik te vinden zonder beladen draden van alles wat iets was is niets wat het lijkt toen kijkt voorbij de horizon tegen de wind in om werkelijk één voor één de raadsels te ontrafelen en wil ik zijn nu onder de oppervlakte van jouw witte roos daar waar de geur van thuis brandt…

Er was laatst een ontketende in die vreemde droom bij de onstuimige rivier een mens niet langer slaaf van het getekende verleden Hij zag beladen schepen varen naar de oude haven bij de zee in het deinen van het water in het dromen over later ging de toekomst langer mee.…

artritis, artrose, frambozen of was het nou trombose flebitis, bronchitis, tinnitus een fluitje, kost geen cent hernia, angina, nieuwe alinea suiker, vergeet het maar in dagen van kommer en kwel ben ik gestaald en gesteven ruim beladen met historie in de naden van mijn vel…

Doodsbang voor je eerste prikje, Vier of vijf was je toen, Woord dat meteen beladen was Iets om nooit meer naar uit te zien, Door de brandnetel in de tuin Werd je geprikt, maar 't was volgens Je mam niet meer dan een onschuldig prikje - Inmiddels ben je tot volwassenheid gegroeid En als je iets heel moois Voor een prikje kopen…