Alle inzendingen over bemin en

Bemin me, verzin me Het zal je verbazen en verdwazen Avondrood, stil verlangen. Alle kou uit de lucht gebannen. Bemin me, verzin me. Niets zeggend, wetend, begrijpend. Bevend, voelend, levend. Adembenemend. Bemin me, verzin me Gedroomd en veroverd. Kracht van boven, je moet me beloven, vertrouw me, verwacht me.…

niet geworteld in het land dat ik bemin ben ik doordrenkt met verlangen verlangen naar het leven er geproefd mij lavend aan de warmte verlangend naar de mensen mij dragend als was ik een zuster doorheen mijn lichaam verlangen naar dat land van smaragd het land dat ik bemin…

in oneindige verte vol pasta en wijn bemin ik zonder einde in het licht van vergeten zielen in het huis van heimwee naar ooit ben ik thuis als ik kijk in de verte in een droom waarin ik jou liefheb en oneindig bemin…

Blik in haar ogen: omarm me, kus, bemin me zo maar in de bus.…

hoe ze daar staat als een aardse godin hoe ze naar de einder staart en ik haar eindeloos bemin…

ik zeg niet wat je al weet pak het ook niet in het blijft dan zichtbaar het is immers niet een schaduw die ik bemin…

ik bemin je graag jouw hemelsblauwe blozen oogt voor altijd schoon switi lobi…

Gezangen helder, in liefde elke zin, Een zee van tijd eindeloos bemin. Bemin wie je bent zacht toch kracht, samenstromen in alle pracht. Pracht mens, dat ben jij, tranen van geluk, bevredigd blij. (Tranen van geluk..zijn gouden tranen..)…

omdat ik met dit hart van vlees en bloed bemin zal ik wie was en wie er nog zal komen een leven lang herinneren en dromen voor wie ik liefheb is mijn eindeloze zin…

Ik wil je beminnen Laat me zweven op je stem Laat me verdrinken in je ogen Samen de liefde beleven Samen weg drijven op de golven M`n liefste ik heb je lief Bemin me…

Met haar hoofd vol gevonden gedachten verlaat ze stil elke fantasie en weet ze dat ik haar bemin met elke gedachte die ze voor mij achterlaat.…

Ik vloek, geniet, verfoei, bemin, halveer de waarheid of verfraai, verdraai de woorden tot een zin en vul de leegte die ons bindt.…

Zachtjes beroert mijn kus jouw lippen ik voel je sterke armen om me heen zie je ogen die vragen kom dichter bij me ik leg mijn hoofd tegen je borst voel het kloppen van je hart je fluistert laat me voelen dat je van me houdt tongen verstrengelen bemin me zingt mijn bloed laten we samen naar de sterren reiken…

Een rendier dacht onlangs bij Moskou Als ik op de toendra op mos kauw Dan wil mijn vriendin Dat ik haar bemin Terwijl ik dat liever in 't bos wou…

Noli me tangere: Bemin mij voor een avond met jouw ogen, ontketen mij, bevrijd mij van die nooit genezen pijn. Dan kan ik jou op vleugels dragen.…

Ook bij het huwelijk Bingo, ik stapte opnieuw In de boot Antwoordde luid voor mijn Sologamieakte: Ja, ik bemin nu mijzelf Tot de dood…

Zij durft niet kijken als ze kijkt Zij sluit ramen en deuren met haar ontloken ogen Maar met haar vingertoppen schrijft ze in de palmen van mijn handen: bemin mij, doe mij open…

ik zoek mijzelf met strakke lippen de handen sluiten steeds meer de vingers in behoef ook geen woorden meer uit mijn verbeelding te knippen ik bemin de dode zin…

ik rijg de klanken van je naam aan elkaar ik koester woorden die elkaar vinden ik absorbeer zinderende onderhuidse zinnen ik bemin je als je zwijgend alles zegt…

Als ik verlies wat ik opbouw En afbreek wat ik aanwin Voel ik mij slechts een toeschouwer Van al dat wat ik bemin Geen handen die mij betrekken Slecht mijn ogen die worden geraakt Mijn invloed niet zichtbaar Ik ben eenzaam en naakt…

zacht vraag ik aan hen die ik bemin wil je me dragen even of een heel klein zetje geven de meesten lopen me voorbij en zij die wel willen kunnen me niet tillen…

streel de nacht onder de lakens bemin de warmte in diepe rust want in de ochtend vroeg zal de zon er zijn die je wakker kust slapen is genieten onbewust bewust…

kom zegt ze geef het leven zin en ze neemt mij in haar armen en wil dat ik bemin & blijf zegt ze en klemt zich stevig vast ik wil niet dat je weg gaat maar dat je mij verrast…

Ik heb je lief met wat ik niet kon geven aan mijn verloren heiligen, Ik bemin je Met elke traan en lach, en na het leven, zo God het wil, bemin ik je nog meer.…

'k Bemin mij zelve niet, ik ken mij al te wel.…

Jij en ik nog een keer samen, Tegen beter weten in, Niet om lang te laten duren, Niet omdat ik je bemin. Maar om even weer te voelen, Hoe het was toen het begon, En misschien het woord te vinden, Dat ik toen niet zeggen kon.…

zoals een waar iets dat verzonnen leek te zijn keek ik langs je heen en bemin je heden ten dage een vlucht in het willen een dans om geluk ik kan me niet meer heugen de dag dat ik er niet meer was…

Ik bemin je bezwete wind van ginds wie draagt je snelle naam nog teder en voorzichtig voort zonder dat een mensenhand je ware naam vermoord vrede van je tongriem wordt gesneden.…

Net zoals ik dobber van hier naar ginds en van hier haar ergens anders en .. toch hou ik me vast aan wat ik geloof hoop en bemin. En dat ... dat ... dat is mij genoeg…

je spel is een bevel een spin die ik bemin een vangnet dat je weeft waarin je glimlach als een kleinood beeft ludieke tover die mijn zinnen streelt sluwe speler die mijn ogen steelt.…