Alle inzendingen over bibliotheek

Ik ben geen lid meer, omdat ik nu een eigen bibliotheek bezit, die zich kan meten met de besten. Ik leen nu de boeken bij mezelf, wat me een superieur gevoel geeft, al knaagt de heimwee naar vroegere tijden aan mijn decadente ziel. Ik ben een boekenwurm geworden.…

dit is de bieb, waar vele boeken wonen dikke, dunne, bijzondere en gewone hier kun je lezen, schrijven en poëzie bedrijven je slijpt de teksten, boetseert de woorden gekleurde fantasie in verrassende akkoorden nooit zijn de boeken lui of moe én je mag altijd naar ze toe je droomt hier weg tussen ontelbare zinnen die je vertellen over strijden…

De eeuwige rust die je in een bibliotheek vind Die vind je toch nergens De boeken doorlezen Iedereen stil Bij het ene boek vrezen Het ander is kil Het is iets bijzonders Verzonken raken in een boek Het is net een wonder Stil in de hoek Lezen het is zo fijn Dan is het sluitingstijd En ik neem me voor Ik zal er morgen weer zijn!…

Ik ben zo juist weer lid geworden van de bibliotheek Als een kind op zoek in een koektrommel keek ik in het rond en vond wat Juweeltjes Nu thuis Aan de koffie Heerlijk in mijn Uitgezochte schatjes Aan het Neuzen Het maakt Me blij En het zonnetje Schijnt weer Binnen…

loop je daar rond tussen al die boeken die zwijgen het is stil in de bibliotheek maar pak je een boek en sla het ergens open hoor je opeens een stem die tegelijk jouw stem is zeker maar ook van een ander "Het leven is wel mooi en ook wel leelijk. Men kan elkaar liefhebben en ook niet."…

Het begint te regenen als ik halverwege ben Bij aankomst blijkt mijn lenerspas thuis Terug Regent het harder Alle stoplichten staan op rood Op één na Die-ik-in-een-sprint- hoop-te-halen-als… mijn voorvork breekt Het lukt me niet te genieten van het moment van gewichtloosheid wanneer ik over het stuur naar het asfalt zweef “Analfabetisme…

Als je mensen kunt 'lezen' dan is de hele mensheid je 'rijkste' bibliotheek.…

Onstuimig ongeduld Plette het onderliggend gras, Sprieten bogen voor zoveel Passie deemoedig het hoofd - Nu het vuur gedoofd is En jij verdwenen bent, In zijn rook bent opgegaan, Groeit nieuw gras op de plaats Waar onze hartstocht tot bloei kwam, Liefde die haar eigen plaats niet meer kent…

Hoe kan ik pretenderen ......U Te kennen ontkennen Uw unieke zijn weigeren Te erkennen Uw geur Uw kleur Uw licht Uw uitstalling Uw unieke leven Iedere MENS die sterft Is een bibliotheek die verdwijnt Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenen Als ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben Hoe…

In de bibliotheek der liefde Lopen de woorden in mij over Maar kan ik geen boek ontlenen Dat gebonden is aan mijn verlangen…

Kubuswoningen Potloodhuis Metro halte Bibliotheek Laurenskerk Nergens in De wereld Is er een Plek als Blaak…

ik zoek in de bibliotheek van mijn gedachten loop er met stapels boeken rond ik ken ze allemaal maar tot herlezen kom ik niet veel te veel stof daaronder dingen die zichzelf bewaken…

Op Google zal ik het wel vinden of op de app van het openbaar vervoer misschien via de autonavigatie of misschien in de reishoek van de bibliotheek ik heb het nog niet opgegeven ergens moet het toch kloppen het blijkt toch een hele toer…

Als iedereen kon lezen en niemand meer las, en dommen aan slimmen leerden en iedereen elkaar de les las, dan was het licht waar ik was: een verlaten bibliotheek in de nacht. Daar houd ik de wacht, en wou dat ik kon lezen.…

. -------------------------------------------------------- uit: 'Een gevoel van geluk', verschenen t.g.v. het honderdjarig bestaan van de Openbare Bibliotheek Groningen in 2003.…

Je mag niet kijken als ik dood ga het mooie is er toch al vanaf dat heb ik afgelegd bij mijn leven stukje bij beetje plakje voor laag iets van 't heengaan leren door te kijken is voor de domme dus zeker niets voor jou Ieders sterven, verlijden is uniek geen repetitie, geen generale direct de première maar zonder applaus wel een pandemonium…

toen ik dwaalde en maalde door de gangen van de bibliotheek en mijn geheugen en tranen, wanen en dromen tezamen zorgden voor onbeschreven blad een perfect wit papier bevond ik mij ineens in een keerpunt toen ik de deur vasthield en een kaart mij aanscheen: Aan geluk kun je werken.…

Zonder baard nog, leesbril op zong een liedje over de eeuwigheid in de bibliotheek, de Witte Engel om indruk te maken op een vrouw De tijd haalde zijn schouders op het gebouw trilde even als riet bij windstil weer en op glad water waar een schrijverke wat schreef…

Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen, Eenzame baaien, steden dichtbevolkt, Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt, Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen, Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt, Chaos, geordend en tezaam gebonden, Naar wetten, overtreden en geschonden, Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…

Daar ruist geen idee meer, daar knettert geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn; een houtkever, molm, een papierparasiet. Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld. Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dichtbij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee…

Geleerdheid grijnst van alle kanten Hier door een stemmig donker heen: Ach! met de eerwaarde folianten In perkament, als achtbre tanten, Ben ik, zo jong, niet graag alleen. Hu! ijzegrimmige kwatrijnen, Gij staart mij zo verschriklijk aan, Als waar’ hij erger dan profaan, Die aan uw saaie schuifgordijnen Zijn wufte handschoen durfde slaan.…

Daar ruist geen idee meer, daar knettert geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn; een houtkever, molm, een papierparasiet. Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld. Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee…

Ik wil je blauwe ogen wegtrekken van wat je weten wil. Voel me. een meisjeslichaam in je handen geen papier, geen theorie, geen wetenschap nee vlees tussen je nagels ik wil het o zo humanitaire verdraaien tot een dier Jij ordelijke hond wordt dol En vreet me. Hyena Je boeken verbijt ik scherp getand en ik verdraai een letterhonger…

blijven duren ik heb ze in een kluis gelegd in de woonplaats van mijn hart waar ik ze steeds weer openen kan met de code van onze liefde zo kan ik naast tijden van verdriet de tijd van samen lachen kiezen de dagen ook van geluk en plezier van alles dus wat wij samendeden zo koester bewaar en bewaak ik in mijn hoofd en mijn hart de bibliotheek…

Tijdloze stilte woorden zweven door de lucht thuis voor verhalen Boeken rusten in eindeloze rijen, hun ruggen zwijgend, vol van ongezegde beloften; elk een poort naar gedachten of gevoelens die ooit zijn geboren, naar stemmen die murmelen door de tijd. Vingers glijden, zoekend langs titels. Hier in de stilte vermengen verleden en toekomst…

Het LSO en Oerol: Niet meer haalbaar Theater, dans, muziek: Een grote vloek Voor bibliotheken zelfs valt straks het doek Elk kind krijgt zo een achterstand in taal. Maar het stemt me toch ook best een beetje blij Dat niemand strakjes beter schrijft dan mij…

of in de bibliotheek. Zeker deze week!…

In Darmstadt is een wetenschapper betrapt die 24000 boeken had gestolen uit verschillende bibliotheken. Recensies met “van harte aanbevolen” Bezorgden hem een fraaie eigen bieb. Waar hij van boekenliefde overliep, Heeft hij die gretig bij elkaar gestolen. Maar kort geleden werd hij dan betrapt, Door iemand die van wetenschap niks snapt.…

Het Tropeninstituut gaat op de schop We hebben immers helemaal geen tropen Ja vroeger wel, dat is fout afgelopen Dus ruimen we die zooi nu maar eens op 'Wat doen we Halbe, met Max Havelaar?' ' Is dat 'n boek? In de versnipperaar!'…

We namen afscheid van professor Heertje Met stoere posters door het hele land Hij sprak z'n redes stoer en bruinverbrand En was 't niet goed, dan deed-ie 't nog een keertje Hij bracht met zijn enorme bibliotheek Vervolgen op wat ooit onmogelijk leek…