Alle inzendingen over dàt was gisteren

Gezellig was het kerstmaal gisteravond na jaren zagen we elkaar eens weer waren verbonden in pais en vrede alle haat en nijd werd eindelijk bijgelegd bij aankomst een zoen van Truus voor Mien zwager Henk sloeg Jan ferm op de schouder de familie was na zoveel jaren één gisteravond bij thuiskomst belde Truus nog eens met Mien wat gezellig is…

Was ik gister stout, baldadig, nukkig Nu is alles anders, ik ben gelukkig ‘k kijk uit mijn raam, m’n tuin vol kleuren Mij kan vandaag niks meer gebeuren Ik heb mijn huis, mijn boom, mijn beest En een echte vriend, dàt telt het meest.…

Bij ‘t zachte ruisen van het ranke riet, ben ik een God in ’t diepst van mijn gedachten. Ik luister naar mijn eigen jammerklachten, maar daarbij mis ik een-twee pruimpjes niet. Het was een fijne, stille dag voor mij. Er kwam weer heel wat poëzie voorbij.…

We gaan er uiteraard weer op vooruit! De koopkracht stijgt vooral van wie al werken, Maar wat we daarvan linksom ook gaan merken, Maakt de regering rechtsom gauw weer buit. Dus wanneer krijgt, vraag ik niet zonder hoon, De coalitie haar verdiende loon?…

Mijn valentijnsdag stelde wat teleur Had ik voor niets tien kaartjes zitten schrijven? Maar toen, het liep al aardig tegen vijven, Parkeerde toch de Fleurop voor mijn deur De vreugde bleek niet lang te mogen duren Ze brachten een boeketje bij de buren…

Gisteren was het fijn Gisteren voelde het goed Gisteren had ik hoop Gisteren dacht ik dit is vooraltijd gisteren was van ons gisteren zal ik nooit vergeten Gisteren waren we samen gisteren is voorbij net als wij vaarwel gisteren vaarwel…

levend wezen lopen over een rechte lijn evenmin in één beweging de wesp aan de vleugel onderscheppen uit de lucht dàt is het echte wonder JA!…

De ambtenaren waren gister druk Met stellen trouwen op 8–9–10 Dat stijgt, dat piekt, dat laat vooruitgang zien Die combinatie leidt naar het geluk Een tip voor niet aan bod gekomen stellen: Tot 9–10 in 11 af gaan tellen…

Wat had ik gister toch een mooie dag Ik kocht een kraslot en viel in de prijzen En raad wie mij haar liefde kwam bewijzen De knapste vrouw die ik in jaren zag Ik eindigde mijn vrijdag met de vraag Was het wel echt de dertiende vandaag?…

Het is voorbij we zijn het weer te boven Het is tenslotte maar 1 dag per jaar ‘N compliment, ‘n aai, een leuk gebaar Want je probeert je toch wat uit te sloven Dus die relatie loopt weer als een lier Nu lig je op de bank en roep je: ‘Bier!’…

Grossieren in oranje podia In gouden, zilveren en bronzen plakken En wat we verder vast nog zullen pakken (Of niet op duizendste seconden na) Dat wordt weer dagen juichen, hossen, zingen En uitgesproken standpunten verdringen…

Hij is net vijfenzeventig geworden En roept met arrogant hautaine blik: "De Tweede Wereldoorlog, dat ben ik!" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

Zoals jij gisteren beelden verzon van een minneduet, zo wild van zinnen dat jij er geen tweede van kon verzinnen, zo zou jij weer schenken jouw minnebron, en de hemelen openden zich. 'k Zou best nog zo'n nacht willen delen met jou, voorheen werd zo de liefdesdorst nimmer gelest.…

Elke ochtend begin ik met de dag van gisteren. Ik klim over een muur van herinneringen, overwoekerd met treurend mos. Steeds glijd ik terug naar het verleden, ik ruk me er met moeite van los. Wanneer ik dan beland in de schaduw van het heden, is de dag van gisteren nog niet vergeten.…

in mijn ogen, rimpel de lach weer langs mijn verbeten mond raak mijn lippen even teder aan, teken dan een lijntje golvende liefde langs vochtige strepen verdriet, haal zwart uit mijn woorden schrijf wit tussen regels, waar een nieuw hoofdstuk de punten overslaat en komma's bewaart, zij zijn voor alle schitterende dagen na gisteren…

ik heb je gisteren in mijn droom terug gezien maar jij bent voor mij niet meer als gisteren ook deze kille novemberdag laat merken dat de warmte van de zomer achter ons ligt vandaag heb ik een nieuwe droom ook al is ze niet zo gewoon ze is zacht als jong lentegras een nieuw vers vol ideaal misschien denk je nu dat je van dromen alleen niet…

zonder een woord vertrek ik naar gister daar lijkt het nog licht en vooral ongestoord o, ik ga maar even wees niet ongerust ben bedreven in het dromen in zijn achteruit soms is het een must: het opgraven van een verborgen buit natuurlijk kan de plek niet worden gevonden waar het eerder werd begraven een liefdevolle wens op een…

De zon schijnt, gisteren niet. de vogels fluiten, vannacht niet. Vandaag is nu en niet morgen, dus verder kijken heeft geen zin Leef vandaag en pluk de dag, want nu schijnt de zon. Misschien doe hij dat morgen ook maar omdat niemand dat zeker weet, geniet daarom vandaag.…

Gisteren zweeft in flarden rond mijn hoofd, gedachten dalen als druppels neer in de beker van mijn zijn en diep in mij vormt zich een meer van welhaast vergeten verlangen naar dat, wat ooit was en schier ongemerkt tussen mijn vingers gleed.…

gisteren nog dook ik een schuilplaats in als vlucht voor dreigend zeer woog ik de grote woorden af met aan het tegenwicht de molensteen van het verlies was ik nog van een and're wereld waar stervelingen het niet kunnen om zo hun liefde uit te zingen om te beseffen dat die woorden vooral ook een belofte zijn…

het groen is oud de regen koud en in het gras verdwijnen resten van de zomer onder het rode klaver schuilt een klein kadaver, het was een witte rups de zijde rond haar lijf blijft ondanks alles dat beklijft ofschoon er nog geen naam aan kleeft, zweeft heel imaginair een vlinder naar vandaag ze doet het graag en spreidt haar glans…

als ik niet weet hoe of het heet dan voert mijn ziel naar zinnen waarin ik bèn en dàt herken wat mij ontroert van binnen…

Jamai en Jim staan straks als wassen beelden Zowaar te prijken bij Madame Tussaud De jongsten die men dàt ooit toebedeelde... Dus, voor het circus achter hen : chapeau! Maar is Tussaud hier wat mee opgeschoten?…

Voor minder zou je zuchten in deze hitte, maar ook dàt gaat voorbij; straks komt een malse regenbui en dans ik in de wei!…

De Nees is niet meer Hij knalde ze keihard in Met hem altijd raak Hij speelt nu verder boven Samen met zijn naamgenoot Die hem al voorging Grote iconen Uit gouden voetbaltijden Om trots op te zijn…

Een Facebook-loze avond. Tja, dat kan Groot ongemak voor de account-bezitter En voer voor quasi-lollig vals getwitter Er kwam online weer heel wat deining van Met achteraf de tijdlijn-commentaren Die na wat likes alweer vergeten waren…

Maar ik wist al van tevoren dat dàt niet ging gebeuren, je broertje moest weer alleen deze Moederdag inkleuren. Dat doet hij uit zichzelf, met een knuffel en een zoen ook vergat hij gister niet daar een presentje bij te doen.…

Wees maar gerustgesteld Dood ben ik wormenvoer Aarde krijgt aarde Dat boeit me geen zier Wat blijft bewaard is dit Appreciatievers Ik blijf de jouwe En dàt lees je híer…

Ons damesvoetbal was een openbaring Maar nu wordt het weer tijd voor het geklooi Rond Van der Sar dan wel Van Nistelrooij Want dàt is essentiële nieuwsvergaring Maar àls ze komen, zal nog moeten blijken Of zij een damesresultaat bereiken…

doen, daarna dàt, en dan Zou je gelukkig zijn, als die en die: En stil bioskopeert je fantazie Een ouerwets blij-eind'gende roman - Ja, maar wie weet, als hij zoo denkt, of niet Herinn'ring was dat, wat hij weif'lend liet?…