Alle inzendingen over de boom en de berg

De bomen verbergen de bergen de mist het zicht voedingsbodem voor dit mini- gedicht!…

vergevorderd vakmanschap hij timmert immers gaten houtspaanders verraden zwoegend geroffel van een week of twee aan de voet van een boom deze roffel klinkt anders dan zijn lonkende liefdesroffel hij bouwt een nest wegens roffelsucces en die andere boom met een berg lege kegels na het feestmaal was ook een succes…

Ik heb een Turkse vriend Hij is erg lief en heel aanhankelijk Is niet bij me weg te slaan Zijn ogen zijn zo ontzettend mooi De ene als een diepblauw meer, De ander als het bruin van de bomen op de bergen Zijn haar is zacht en kleurrijk Helaas kan hij zijn poten niet altijd thuishouden Morgen gebeurt het.…

Betraande zaden zullen nooit vogels kooien, ze planten bomen. Verlaten oude bergen de zon heeft weinig nodig om dood te bloeden. In het oeverlicht ligt een riethalm te rusten, de zon maakt haar bed op.…

woordje van jou tegen de drank en de voortschrijdende dementie weet niet meer wie ik ben voor jou waar ik eindig en jij begint me in de morgen samenraap nog steeds verbaasd over uit hoeveel stukken ik besta je mag me ook laten, meis een roestbruin aapje met rheuma in een schuddende boom op een berg die een vulkaan blijkt te zijn zich…

God zit in een boom op een berg in een afgesloten dal gaat mee met de stroom hij vertoeft in mijn dromen verblijft in een paardenstal ontsluiert geheimen aan een kind wat het ooit later tegen zal komen en op haar levenspad ooit ondervindt hij zit in een bloem en een kogel hij zit in een lach en maakt plezier en in pech geluk en droefenis…

Dochter je zocht d´r zoeken zal je zaken doen Plensbuien doen daden doen wonderen Wondere daden als dadels zo zoet En boom groeit te berg de haren reizen mee naar buiten naar binnen Kriebels zoeken buiken de vlinder vliegt mee zonk af in bottenbodems de krachten machten te buiten Zaai saai stom dom duf suf Klepels op koper Koop…

heel even dacht ik iets te zijn een mens misschien maar ik sloot mijn ogen te vaak en werd een toevalligheid zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein…

Heer, als ik sterf op een december-dag; in het ziek laken dat ruikt, en mijn gezicht: geel als een raap, mijn baard verwoest door het zweet, terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt, Heer, houd dan voor mij, arm schaap, houd uw barmhartigheid gereed. Want gedurig was ik lui en dom, onkuis, hovaardig en zot, ik was gulzig aan bier-…

De doods-gedachte is een bitter kruid dat in elks leven wast en in de afzondering wordt geplukt. De mens steekt het in een knoopsgat van zijn jas. Of hij rechtop gaat of zijn hoofd bukt steeds stijgt de wrange geur en hangt altijd in de aandachtige neus. Als hij één ogenblik zijn gelaat betast dan voelt hij het doodshoofd achter zijn vlees…

De krekel: hij slaat een zilver cimbeltje in het kerkhofgras. De wolken drijven hoog, ook de wind en de vogelen. Zij horen de krekel niet... Maar in de kerk - waarin het stil is - het fijne cimbeltje klinkt. De Heer in het tabernakel: Hij hoort hoe de krekel nederig zijn lof uitzingt.…

Alsof hij er nooit stond hij is weg, alsof hij nooit fier en vol lampjes stond te pronken, daar, in de hoek. Ingepakt en wel ligt hij weer zonder verlichting pronkbaar in de kelder te wachten op het volgend jaar! Alsof hij er nooit stond.…

Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?... Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing, hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken; en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt... Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt mistroostig en gerust, met droeve en staêge…

Mijn dag en was niet oud genoeg, mijn hart en was niet koud genoeg, dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg mijn vree niet breke ... Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd) een vrouw, die, vreemder angst beklemd, oneindig naait haar doden-hemd steke bij steke. En 'k naai mijn eigen weifel-kleed, zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…

Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten, de kudden van uw lust naar laatre stal gemend, en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten, en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten, de diepre vreugde van de winter-landen kent; zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten, en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…

Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen, der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald. Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt, weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen. En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt, 'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle, o mijn…

Boven de bomen: daken, dan torens, bergen – ijsreuzen, de maan!…

Ik zal teruggaan voor de bloesems, ze zoeken -- waar ik nog niet was.…

een berg is gestolde wijsheid van een millennium en meer inspiratie van eeuwen de berg draagt de kunstenaar in zich met onverzettelijke kracht rijst hij waardig boven ons uit met al wat wij nastreven en zouden willen bezitten daarom beklimmen wij hem trachten wij hem te bedwingen daagt hij ons uit om zijn top te bereiken om daar te…

In de herfst bij mist en regen om zes uur opstaan voor zwemles in het bergmeer daarna ontbijten, mijn tijd klokken bij aankomst op school en het rondje hardlopen om de sportvelden willen winnen alsof dat punten oplevert voor wat ik waard ben vertrouwend op de les dat ik het allemaal doe voor mezelf want de grote idealen van de volwassenen…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…

Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen Ik hoop en hoop--- Dat alles beschermd zal blijven En dat de mens beseft--- Met wat hij allemaal heeft En niet zijn ogen sluit.…

Donkere wolken in de Balkannacht Boven op de grote Zwarte Berg Speelt Sinaasappel met een voetbaldwerg Het veld is hard, de focus boterzacht De smaak van sinas wil niet overtuigen En citrus valt, loodzwaar en zonder kracht Voortijdig door de mand; wie 't laatste lacht Kan dinsdag na het eindsignaal pas juichen…

de kunst draagt stut gipst bouwt boetseert ver daarbuiten een andere tijd ze kerft tekens in het landschap buiten haar oevers stelt ze leken op de proef kunsten ploeteren en politoeren de verbeelding van de de zin van een terpentijn bestaan…

Beneden in het duizendblad eten prinsen en prinsessen de groene, gele en rode appels (peuters krijgen appelmoes) De hele dag door delen leraren ze rond, ze stellen vragen en oefenen antwoorden, steeds iets nieuws onder de zon, en daarna slapen we onder de maan en de sterren Van jongs af aan hang ik mijn takken vol appels tot ze niet meer…

Goudgeel toont hij z’n pracht De bladeren als beeldjes zo stil: De boom in mijn achtertuin Hij laat niet van zich horen De wind speelt hem geen parten Hij laat zich vandaag vooral zien Blikvanger voor mij en zovele buren Nu In z’n aller mooiste herfsttooi Maar hij groeit wel tot de hemel Ver boven de bebouwing uit laat zomaar de zon verschaduwen…

Geluk, Ik was er jaren naar op zoek, Ik vond niet wat ik zocht. Totdat ik gister wat voelde, Op mijn schouder. Ik draaide me om en zag, Dat het geluk mijn leven Zachtjes was binnengeslopen. Juist toen ik het niet verwachtte...…

Bomen zijn genezers ze ruisen door je ziel.. Een boom is vast een engel die ooit naar beneden viel. Bomen zijn behoeders, ze verlossen je van smart, ze jagen op demonen en balsemen je hart. Bomen bergen nesten, ze zijn heerlijk serviel, uit het oosten en het westen vinden vogels er asiel.…

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

Zie haar staan, zo glorieus boom gekapt, tot bijna niks 'k sta erbij, met m'n neus. Eens vol takken, volle glorie nu ontdaan van alle ballast is 't wachten op explosie.…