Alle inzendingen over dimensie

we zullen het zonder voorkennis moeten doen maar waarschijnlijk ben ik het zelf hij kan echter ook een ander zijn in het oog van herinnering te midden van verward verstand in deze verlengde ontmoeting dringt zich gelijkenis met zijn spiegelbeeld op om iets mee te geven is nog een diepte te gaan- het is ook altijd wat…

een spiegel met een luikje voor open en dicht donker en licht een beeld met een inkijk doorzichtig, apart voor dichtbij en veraf de spiegel geeft beeld, maar achter het luik schuilt een wereld vol dromen…

Ik voel me veilig omhuld door 't donker de nacht omringt me met stilte en rust Langzaam glij ik weg naar een andere dimensie waar een serene stilte mijn innerlijke stormen sust Nu hoef ik even niet te voelen zijn lichaam en geest gescheiden van elkaar Tot het daglicht wordt geboren is de nacht van mij en behoor ik aan haar Ik speel een…

Kijkend in de spiegel beslaat het beeld vergrijst omgeving tot verwarde flarden vreemde werkelijkheid vage beklemming maakt zich meester van de kijker als het beeld blijft verijlen en dan plots verdwijnt in zichzelf onzichtbaar buiten de wereld vervolgt de reis zich in die andere dimensie waar de betovering niet verbroken wordt…

Hoe mooi zou het zijn, net andersom één dimensie hoger in plaats van alsmaar omlaag had ik maar de fantasie, die intelligentie zo'n vierde dimensie in mijn hoofd maar daarvoor denk ik net iets te traag.…

Sterfelijke ziel de vierde dimensie is een kwestie van tijd ik heb je ontmoet in de derde dimensie gevormd als een beeld de tijd vervlakte het en plaatste het op één lijn met de projectie ik zie nu je beeld dat vergeeld wordt gespiegeld als een herinnering terug in gedachten sta jij plotseling voor mij als derde dimensie mooier…

tijdens de nacht van 18 op 19 november 1975 Vannacht dringt een beschonken maan diep in mijn heelal wij drinken grote glazen witte wijn klinken ritmisch bijna op Gérard de Nerval die in de Hallen ging en zachtjes zong en danste in het schijnsel van duizend klanken die in de Hallen hing geborgen voor de hondse koude van een…

klanken zijn toon overschrijdend een tweede dimensie vult de muziek zoals zon zomer speelt in het blond van je lokken wind je lach verdeelt in golven die wit blijven vlokken een branding die bruist in het grijzende blauw van stralende ogen heb voor jouw melodie gekozen de dimensie van liefde doet ons nog steeds blozen…

Ik gun de doden best hun rust het waren brave mensen Maar waarom sturen ze geen kaartje met de allerbeste wensen Ze hebben aan Gene Zijde zeker geen telefoon Ik bedoel maar effe bellen is toch zeker heel gewoon Hoe weet ik hoe het hen vergaat als ze nooit wat laten horen Ik zal ze heus niet gaan bezoeken om hun slaapje te verstoren…

vage visioenen en oude rituelen verbinden mij met een andere dimensie in eeuwenoude boeken word ik genoemd geheimen heb ik niet het is een race tegen de klok ongeacht de razernij in verre orden hebben muren oren ik vecht me vrij en leg de handdoek in de ring…

duif van de verste verte breng mij de liefste liefde uit een nieuwe dimensie de tussenstop brug tussen een en ander wat er hoort bij mij liefste lief en jou met moedermelk is ingegegeven probeert een wig te slaan maar liefde is universeel haar vleugels reiken naar de verste verte waar onze zielen elkaar ontmoeten in de derde dimensie…

Er is een nieuwe dimensie ontstaan, die vriendschap in heel ander licht laat staan, want wanneer een vriendschap ophoudt te bestaan, komt er een boodschappen briefje achteraan, met dit heb ik allemaal, voor jou gedaan! Een nieuwe dimensie is opeens een opsomming geworden, van wat ik voor jou deed en wat jij voor mij gedaan hebt!…

Omringd door planten organismen zonder dimensie meebuigend met de wind vorm ik het onkruid dat uitreikt naar de grenzen van onze tuin zoekend naar vragen en antwoorden en naar wie ik ben…

tot dat een andere tijdstip komt die je weer terugbrengt naar een onbekende dimensie.…

De tijd een onzinnige dimensie Meetbaar Maar niet in emotie Waarde onbekend Nut de vraag Alles afhankelijk Van met wie je bent Gebruik geen wijzers maar geef Ruimte aan gevoel En leef…

in hoger sferen verkeren zij zij die mij ontvallen zijn toch is het geen afscheid blijven zij rondom, in ‘n andere dimensie nooit ver weg, droom ik ze levend tot ik mij bij hen aansluit voorgoed…

Net buiten m'n zicht kronkelt ongeziene essentie de riolen in en sprint met 'n knipoog mijn verstand uit 't wiel Intussen knikkebolt de versufte tijd achter de dubbelbeglaasde mensheid en blijft het langzaam middag worden Terwijl 'k oversteek kijk ik verbluft toe hoe de zon aan mijn kant van de straat blijft schijnen en me schunnig…

Het gaat niet over, omdat het nooit begon Dit is eindeloos, zoals de warmte van de zon Een voorgeborgte van geborgenheid Eeuwige warmte die mij geleidt Gedragen door een onaards zweverig zijn Noem ik jou, mijn! Het voorstadium van niet beginnen is heerlijk Ze is net als ongeboren liefde, eerlijk Doch er was een gewaarwording van een…

gerimpelde randen in ogenblik van ratio gevangen in tijd sluimerend en vergeeld trekt het leven aan mij voorbij blijven gedachten verborgen in een wazig stilleven hoe intens was mijn bestaan waarin alles een eerste keer weer heel dichtbij zijn de gesprekken van toen een lach zonder stem geen herinnering verloren maar alles in tweede dimensie…

En dan toch opstaan Dan toch opstaan Opstaan stemt tot nadenken Dat het best mogelijke geschreven is Of was Een nieuwe dimensie aan de realiteit geven.…

Soms raak ik eventjes van streek; de mensheid toebehorend, of ben ik van het toekomstige ras: de vierde dimensie aanborend.…

Zijn of niet zijn, Woorden die Ten diepste Hamlets ziel Hebben gedragen Op het kruispunt Van zijn leven, Krijgen een andere Dimensie als ik Besluit er niet Meer te willen zijn Omdat het zijn voor Mij heeft afgedaan, Mijn leven genoeg Is weggekeken door Hen die mijn Leven nooit hebben Zien zitten…

Als alle mensen op zoek waren naar de zin van het leven, zochten naar essentie of spiritualiteit naar zingeving dan, in de dimensie van tijd, liefde, licht en vrede kwamen we op aarde tot één reden: geloven is verbroedering!…

Rondzwemmend' haaien zijn niet bang voor jou Jij kan rustig en gedisciplineerd De touwtjes laten vieren, niets verkeerd Ook na vandaag, op weg naar dimensie Voor kust van Hadera in Israël Mensje-nooit-genoeg, jaagt op ze, dat wel…

zacht kwam je lach ineens uit de foto diepten je ogen een mysterieuze blik die ik nog niet kende uit het vlakke gezicht ik draaide me af van het volle licht maar je ogen volgden mij met hun magie in vergrootte donkere pupillen ik bleef staren wachtte of jij mij nog iets zou openbaren maar het moment suprême was voorbij…

Het huis van een kennis, die met vakantie is, leeg halen. De schilderijen, meubels, tapijten, kachels, het servies, grammofoonplaten, kleding, spiegels en ander huisgerei fotograferen en op ware grootte afdrukken. De gefotografeerde dingen eventueel met een standaard in de rug - denk aan de meubels - weer op hun oude plaats terugzetten…

naar 1 korintiërs 13 als mijn leven onder gepast snikken eindigt zal m’n verstand wel zeer begrensd blijken mijn geliefde zintuigen uiterst onvolkomen wel was de wereld tot ‘t eind mooi genoeg de beslagen spiegel wordt langzaam helder een nieuwe dimensie verenigt alles in een ik zal mijn beschermengel eindelijk beleven die mij behoedde…

Schaduwen, stille getuigen van een andere dimensie. Ze reden de onbekende wereld tegemoet. Niemand wisselde een woord, niemand die wie wist wat er op hen te wachten lag. Een van de ruiters klopte het paard op de hals, een simpel veelbetekenend gebaar. Aangekomen bij de rivier hielden ze even in, keken elkaar aan.…

laat ik mij ooit nog door hekken bekeren of laat ik kaders wijken, omarm ik hier lucht zoals ik toen loze orde in ongewis liet verkeren een eindeloos moment onderwierp aan tijdige tucht…

Toen daar aan de rand van het dorp verpozend aan de brede beek de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen zie hoe de lucht zich ontdubbelt zich buigt naar het water blauw en zilveren linten drinkt en elke horizon inslikt de huizen samengevoegd tot een vloeiende wereld van inkt wars van elke dimensie en ik voelde me verwant aan het strepen…