Netgedichten

netgedicht (nr. 29.547):

de liefde

naar 1 korintiërs 13

als mijn leven onder gepast snikken eindigt
zal m’n verstand wel zeer begrensd blijken

mijn geliefde zintuigen uiterst onvolkomen
wel was de wereld tot ‘t eind mooi genoeg

de beslagen spiegel wordt langzaam helder
een nieuwe dimensie verenigt alles in een

ik zal mijn beschermengel eindelijk beleven
die mij behoedde voor aanstormende bussen
vallend gesteente en nog niet vermoede rampen

wellicht volgt mijn aanstelling als beschermer
een proeftijd eerst van ruim een millennium
dan de eeuwigheid om de wereld te behoeden

voor alles wat de sterveling daar niet kan zien
onzichtbaar bescheiden en in liefde werkend