Alle inzendingen over dreigende sfeer

geroezemoes op de Dam het is er klam en tam weinig nederlandse taal veel tong non-verbaal alle talen van de bol zekere huiver eist z'n tol toch afvalbakken boordevol touristen? terroristen? Madame Tussaud comme il faut je kon rustig lopen de Bijenkorf was open rijen voor de kassa ruimte voor de massa veel blauw van uniform…

wolken breien zich grijze dekens boordevol voel al nattigheid…

De berk treurt naast de wilg beroofd van hun laatste bladeren die langzaam liggen te vergaan tot humus voor het nieuwe jaar dat teert op oude resten Maar het gloren van het begin van wellicht een nieuwe lente ligt nog ver in het verschiet terwijl de ene bijna-dode voorrang vraagt boven de andere Niemand zei dat het makkelijk was maar…

Het zijn tijdloze gezichten, waarin vaak een dreigende beklemmende en depressieve sfeer heerst. Het is met een voorliefde voor leegte, diepte, vreemde lichtinvallen en extreme schaduwen. Het zijn weergegeven gezichten die zorgen voor een beetje angstig effect.…

DIE DREIGEND DONKERE NACHT Het was een donkere maanloze nacht we liepen in de dreigend stille duinen We deelden het eenzaam fluisterzacht; als klonk ’t ruisen van dennenkruinen We voelden het gevaar dat er dreigde klemmend naderde die angstige sfeer Waardoor ieder naar vluchten neigde; ’t latent onheil voerde ons naar afkeer Geen…

Buitengewoon ook binnen fijne plekkies ook op een hoge bank in het doorloopgangetje even lekker brassen, smullen met een voortje en een naatje met een alcoholvrij biertje in hoog glas TOP en de bediening?: dienend met de allervriendelijkste service 'oogies' hebben ze ook 'logiesies'? dan blijf ik slapen! want ontbijt en lunch…

zweven onwetend van het dreigend avondrood dat cirkelend boven hun vluchtig leven gedragen wordt op vleugels van de dood wordt éénmaal nog zijn angstkreet hoog gewiegd gedragen door triomf waarmee zij verder vliegt…

waterkant, aflopend zand glinsterende watersplinters spatten door fladderende kwekkende eenden uit boven de rieten oeverkant stotende zonnestralen op een wazig herhalend transparant trekgordijn dromerige projectie op een waarnemersbrein zwoel is het dampend gras door regenwater gedoopt ruikt weer naar jeugdig elan dat blindelings…

de wind zingt ijl in de statige sparren de toppen deinen mee op het rustige ritme van een eeuwig lied schuchtere vroege vogels zingen het zilver van subtiele lentemuziek in het gewijde ruisen tussen hemelhoog groen…

. de herfst ruist in hoge sparren fluistert over het late gras rimpelt het koude donkere water een gebroken spiegel in de rode ochtendzon .…

Je stem in mijn hart omhoog gevlogen, in hoger sferen meegenomen.…

Lichtjes in de schemering, kerstkonijntjes, tierlantijntjes, zoete wijn en dennengeur, maretak boven de deur in hoopvolle schittering. Kerstwensen in elke taal, winterkiekjes, sfeermuziekjes, uitbundig of ingetogen sterretjes in kinderogen, kerstmis driedimensionaal. Drukte en gezelligheid, flitsfotootjes, kerstkadootjes, glühwein en…

Weltbildungsroman Het wereldvormend wezen is de man Hoho, niet steigeren, 't gaat om 't idee Bij Peter doet de vrouw net zo goed mee De mens als sferenhabiterend wezen Al sferenbouwend in zijn "binnenzee" Als een omhulling van zijn binnenruimte Immunisering tegen al het vreemde Het onherbergzame, hem onbekende In wezen is een sfeer…

de een loopt warm van een nostalgische auto grappig toch doch de ander van de hoop op lotto's hoofdprijs misschien verloren tijd is dit wijs weer een ander krijgt een warm hart gedurende het daten hoop op einde eenzaamheid weer iemand rustig van binnen fouten zijn vergeven na betoonde oprechte spijt voorts sfeermakende…

Een dreigende lucht De onweersbui komt eraan Dat geeft gedonder…

De avond valt zacht sluit de oogleden van de stervende dag verbergt het tedere indigo van het zwerk Het grauwe lover van de abelen ruist zoet fluistert een verhaal gedragen op de ijle vleugelen van de koele westenwind, een betoverend, mystiek lied van vreemde eilandtuinen verloren paradijzen gebed in het broze blauw van lege oceanen…

een late zomerdag licht is ons leven de zwaarte van het alledaagse in de ijle lucht verdwenen geen tijd om woorden nog te wegen ze zoeken zich als kleurige balonnen een eigen spoor…

het bos kent alle uitgewaaide geheimen zijn schaduw verbergt hoop en spijt een stille heuvel een loslopende hond een dode boom met ingekerfd verlangen…

Verbleekt door vocht en zon maar niettemin: beloftes! Stevig-gearmde huizenrijen met triomfantelijke blik: 'Wij verwachten het van de zee. Welshmen aanbidden deze plek.' Klauterend naar die uitspraken vinden wij hijgend hun hoge bankjes. Meanderen we naar St.Helen's Lane: exquise, Indiase hapjes! Morgen showt Swansea haar dieptes,…

er zit nog een beetje verf aan het penseel die de gordijnen achter mij gaat sluiten de heggen en bomen ken ik van buiten​​ mij er in verdiepen wordt me nooit teveel tot in de details heb ik hun beschreven maar zij vergaan ook naar langere tijd sommige huisjes missen nog wat krijt een wandeling duurt er niet voor even de stad waar ik ben…

Omdat men in Egypte heeft bedacht Dat de bevolking veel gevaren liep Wegens de Mexicaanse varkensgriep Zijn alle varkens daar verplicht geslacht. Maar dan lijkt het mij evengoed geboden Ook alle Mexicanen maar te doden.…

Niet weten waarheen, dus geen kant op kunnen, dan -- maar dreigend kijken.…

Onwetendheid en onschuld zijn als een helder stromende beek tussen bergen van list bedrog en onrecht. Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…

heb de wind niet gevraagd golven zo hoog op te stuwen dat de zee tot de duinen staat een front van dreigende wolken in buienlijn langs te sturen dat zich met onweer ontlaadt vroeg zomerse dwarrels vol stuifmeel en licht geuren van bloemen zon op mijn gezicht dansende vlagen van warmte en lucht trillende einders met vogels loom…

ze zwermen af en aan de jager laat ze gaan kijkt grootmoedig hoe een dwaze eenling dolt en duikt zijn kracht verbruikt in een narcistisch opereren zonder dreigende geweren koelbloedig slaat de hagel toe in lentes jonge lijf de zwerm schrikt op en gaat de wind blaast losse veren aan…

de dagen glijden uit zijn handen verdwijnen in de mist van vergissingen het spiegelbeeld verraadt wie hij moest zijn nu houdt hij het nu vast om niet verder weg te zakken of te moeten vrezen vrezen voor een terugslag een terugslag met gevolgen een terugslag als een moker die alles kan breken wat tot nu is opgebouwd het is de wilskracht…

Vogels in nesten onder dreigende wolken zitten met een ei.…

De hemel dreigend een merel kan niet zwijgen rozen blijven knop…

Diep en dreigend, het zoemen rond de struik: "ónze frambozen!"…

Zwarte wolken hangen dreigend boven haar hoofd. Herinneringen in beton gegoten, daar kan niets bewegen. Alleen slaat haar hart soms op drift of schieten tranen over haar wangen. Haar wezen is ingekleurd, de hemel dreigend. Niets bleef haar bespaard. En buiten wachten uitzichten die niet wijken willen.…