Alle inzendingen over enigma

jou doorgronden Je gewoon begrijpen Al je lusten, al je zonden Je zachtjes in je ziel kunnen knijpen Ik kijk in je ogen Maar ik zie niets Ik voel me niet bedrogen Maar ik mis iets Ooit zal ik je doorzien Door je heen kunnen kijken Het duurt nog even, misschien Hoelang, zal moeten blijken Tot die tijd ben je mijn raadsel Mijn eigen enigma…

Carnac, Stonehenge geheugen van de wereld magneet voor de in maanlicht gedompelde dichterlijke ziel baken voor sterren stabilisator voor de polen zodat de maan niet als een marionet langs het zenit zal dolen een door zonnewind bevruchte cel oertempel levenswel toegang tot een andere tijd vertragingssleutel tot de eeuwigheid…

Het gezicht van het gedicht verandert steeds weer van richting het kijkt me niet aan laat staan dat het me wil vertellen wat er zoal speelt in het woord dat het niet vinden kan het staart ….. ligt het dan in het hart onbesproken of is het soms maar een idee een vreemde die dichtbij kan lijken in een spinsel van een achterdochtige…

ik heb een spiegel in mijn tuin zonder weerbeeld stap niet door de lijst het scheidende membraam beweegt heen en weer op mij toe van mij af raak niet aan eens vloog er een vlinder op die nooit weerzien werd regen dringt drinkend wordt weer afgescheiden ik vang het hopend op een glimp vanachter moet mysterie niet mysterieus…

Gisteren waarde zij in de bergen rond met haar kin gleed zij over richels met haar neus kietelde ze de bomen en elk oog volgde, voor zover mogelijk beek en stroom naar hun oorsprong terug Glimmend liet haar voorhoofd bijwijlen de bergen in tweevoud aanwezig schijnen en waar haar zwetend aangezicht wat al te morsig was geweest liet zij haar…

Je vertelde mij toen opgetogen dat het enigma was verschenen tussen mystiek en jouw intellect en dat we niet samen waren uit eenzaamheid of behoefte maar door toeval en de zon ik geloofde het zicht van jouw ogen voelde jouw voetstap in mijn benen hoorde jouw hartklop in mijn hart maar het antwoord bleef een raadsel wat je bij me zocht…

Dieu créa la femme impuls tot inspiratie eeuwig enigma La deuxième sexe de opstanding des vlezes kardinale fout Blikvangend en blozend opwaaiende zomerjurk struise blondine Superlatieven schieten soms een trap tekort overtreffende…

Prozaïsche beuzelarijen op ten cc sterk water gezet doorstaan hier niet de toetssteen der guru's en heilige zegepralende redemeesters normaliter op de elitair vocaliserende volièrezangers en franse l de behangers na althans wat deze matineuze jongeheer betreft zolang duimelottina j ganzen geen roet in de dagelijkse…

de buitenkant van wat men zeggen of schrijven wil laat zich zelden vangen in een woord alleen het is als water dat zich vertakt in rivieren wat binnenin gebeurt is een duistere zaak een gesloten boek een enigma zoals je wilt een onzichtbare oceansche rivier die diepe zeeën zoekt hoe stroomt taal naar buiten hoe vinden…

Ik zoek je, enigma voorbij de weg van het verborgen dwaallicht Herinner je het kosmische geheim van de eindeloze melkwegen, het felle, zalige zilverschrijn Ik wil klaar water uit je drinken ambrozijn, wijn, bloedrood als koraal De helianthus mateloos zien bloeien in de broze meren van je ogen, de gouden lotus in de diepten van je geest…

Liefhebber, omdat woorden bij de vijver waarin jouw spiegelbeeld verdronk nog naklinken in mijn geest leef je met mij mee we blijven dromen zullen nogmaals onzichtbaar vrijen of gaan eindelijk samen slapen in dat zachte bed van stilte dat dichterlijk genoegen heet er hangt een mist over mijn leeftijd een geheimzinnig gevoel van eenzaamheid…

de roep is de naam onmiskenbaar en zeg jij ‘dank je de koekoek’ ?…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

stijgende voeten na de nevelen van pasen en geen aankomst…

(Prikkeldraad II) Liet nauwelijks tijd onbenut Schreef prachtige zinnen in boeken, vol Vol met veel mysterie meestal wel en soms niet te doorgronden Raadsels vieren heel vaak hoogtij enigmata zijn hier niet van de lucht het summum van de werken 't toppunt van auteur…

Het summum van schoon- heid is zij Haar opgebonden los, in staart Gevarieerd in kleur door de stralen van de zon 't Water spiegelt haar contouren Dat mooi figuur voor door een ring Beslist met mooiste rondingen die dus beroeren 't Enigma van haar zijn, basis van haar mysterie Aanwezig slechts door hier beslist niet te zijn Tot in…

discrimineren is niet simpel kijken hoe zwart en wit soms op elkaar gaan lijken maar met een open mind die niet vertekent Schuif mij die schuld dus maar niet in de schoenen als een oprechte advocaat en rechter voel ik mij een morele waarheidstrechter ik weet wel wat in Wolters staat en Koenen U ziet mij meer als mysterieus enigma?…

Op zijn beurt prijst de piekeraar the Master of the Enigma: 'Bijzonder dat wij tussen de lettergrepen het zo cryptisch met elkaar kunnen vinden. Het leven biedt toch vele plussen en minnen! Stamt u werk'lijk uit dat Somalische woud waar raadselachtige bomen van mensen houden? Komen dáár uw warme woordsommen vandaan?…

verlaagt andermans geestelijk eigendom tot barbarij zonder eerst te bevragen en wat nog erger is: zonder pardon Het linkeroog leest tegen wil en dank het rechter tegen heug en meug - geërgerd ontwaart zijn geelgekleurde blinde vlek het kruidje-roer-me-niet en ridderspoor met wat noli me tangere erdoor Het oog ziet in elk dichtwerk een enigma…

Elíme gaat naar haar vriend in wonderland waar alice woont, dat weet toch iedereen en wie die ridder is zeg ik meteen die strooit met euro's uit de vrije hand Zo zijn er van die radicale dagen moments in love, waarin de nachtwind hangt die als we thuiskomen de geur verdrijven en niet per se om moeilijkheden vragen O achahbar enigma…

Ik wil je bezitten als een enigma, maar kan geen metrum vinden waarop we dezelfde schijnbewegingen kunnen maken. Ik beschrijf je omdat je een beeld bent in een park van tegenstrijdigheden, in een plantsoen vol onkruid en vergeten stiltes.…

ik wil het niet simpel moet verbergen en verwarren vervagen en vertroebelen dichten in mono is een nono simplonasme in proza een miasmaisme ik schrijf voor grrretverdrie geef mijn passie maar aan fikkie de derde persoon enkelvoud is het zout in mijn smakeloze enigma…

‘A long and winding road to nowhere in particular’ (Zoro Feigl) Dichten is met een klein lampje of zelfs een magere kaarslantaarn De donkere tuin in gaan en zoeken naar Een lang geleden verloren herinnering Zelfs de zaak waarnaar je zoekt is vaag, onklaar Een raadsel, een enigma, een open vraag Misschien een briefje, misschien een liefje…

‘Vrijpostigheid’, ‘enigma’, ‘indolentie’, ‘curieus’, ‘Ontkerstening’, ‘parterres’, ‘resoneren’, ‘omineus’, ‘Forceren’, ‘onbedaarlijk’, ‘weldra’, ‘quasi’, ‘incourant’. (Heer Polzer is een Zwitser, al is dat niet relevant.)…