Alle inzendingen over gade

De vrouw slaat de man gade en denkt aan het absolute niets wat kan hem nog raken alleen zo en zo alleen hoopt zij hem te treffen in zijn starre onvermogen zich te herinneren waar de zin des levens uitgesproken werd niet zwijgend uit verkiezing opgedrongen terughoudend als een zelfgekozen plicht de vrouw slaat de man gade en denkt…

de man slaat zijn zoon en zijn dochter dit gade en dan op de vlucht…

Ik kan haar pas echt gadeslaan, als ik haar gade heb geslagen.…

Vandaag lunch ik, met een torenkraai. Hij kijkt geduldig toe, terwijl ik op mijn broodje kauw. Wat overblijft eet hij haastig op, omdat horecamensen hem verjagen. Maar kauwen eten graag met mij, omdat ik heel veel van hen hou.…

Dat ik leve voor mijn Gade, dat ik sterve voor mijn God! En gezegend is mijn lot!…

meedogenloze paukenslagen van herinneringen aan chocolademelk, wat uitsterft in een troebele tempel van mijn horizon, in contouren zie ik steeds beelden verrijzen, een wederkerende droom, een drempel die onherroepelijk mij is geërfd, bewijzen dat de laatste tonen mij verraden, verlangend naar een voorbestemd gemis, sla ik mijn hunkering gade…

'Ik heb ertegen groot bezwaar,' zo protesteert z'n gade. 'Je pimpelt en bezat je maar.' Ze wenst het af te raden. Al is 't voor haar een bitt're pil, hij zal er niet voor bukken. Z'n pilstrip heeft-ie om z'n wil als pil erdoor te drukken.…

de lichte vlinder die me lichtvoetig door het leven van de liefde liet gaan is inmiddels een donkere schaduw geworden die me vanuit het verleden blijkt gade te slaan…

En de overwinnaar slaat zijn eerder politieke gade gade quasi mededogend maar meedogenloos. De vuist haast overstromend met zijn lach.…

Zij slaan verrukt al mijn ellenden gade. Laat, als een spons, hèn zwellen van het kwade. Zij wachten ongeduldig op mijn dood. Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…

een nest met een ooievaar Ik kan m'n ogen nauwelijks geloven Je denkt aan kinderen je dochters, pasgeboren Die op hun beurt de ooievaar ook zagen Ik wil mijn gade vragen of zij hem -vanuit haar standpunt- misschien beter kan zien.…

Matthijs wees op de foto van haar gade, En sprak toen met zijn olijke gezicht, ‘Hij kijkt hier schalks’. De koningin sloeg dicht, Naar de portee daarvan kon zij slechts raden. Ze praatte zich er fluks en schrander uit, Een kniesoor dus, die haar dit euvel duidt.…

De boer sloeg het varken gade tijdens goede experimenten met enk'le voedingssupplementen gecombineerd met limonade Met dit positieve resultaat komt geen big op een kinderfeest te laat. ...n.a.v. het bericht dat een varken baat heeft bij een glaasje limonade...…

Inkt-nat je handen ‘n blauwdruk op je gelaat soms sla je over de bladzijde heen mij gade belezen ben je nooit alleen ga ik verder dan waar jij gebleven bent morgen lees je het wellicht…

Zwarte randen onder haar nageltjes zorgen voor het schateren in haar dag En voor een nacht vol beelden van de lichte schaduwen die zij zag Verwondering is haar zo gewoon in haar element met haar bestaan droomt ze de nachten stil en laat ze de dag haar gade slaan…

in een ontwakende tram wordt een vrolijk groetende hond op de foto gezet een andere zit op schoot bij het stoplicht staat een moeder met kinderwagen en een mobieltje in haar hand een schrikbarend tijdsbeeld langzaam ontwaakt de stad en sla dit alles gade op een manier die anders is dan gisteren…

ook zij moet de was buiten hangen te drogen, als elk ander maar wel met stoffen tralies voor ogen, van top tot teen omhuld in vrijheid en dat zal haar gade nimmer slaan ze draagt haar sexy lingeriesetje alleen maar tijdens haar maandelijkse feestje verborgen vrijheid is hem niet aangedaan…

Een jongen duwt met voorbedachte rade een meisje en men slaat het voorval gade. Een vrachtwagen rijdt haar vervolgens dood. We zuchten: God, waar moet dat nou toch heen? Hoe kan dat nou gebeuren...? 7-1.…

Recept voor tien gebraden stellae maris In duo vorm maar zonder rijm gebaard Banaan vergeeld met stracciatellabaard Maar zeg niet dat het smaakt noch dat het waar is 't Is zoete koek, ik sla dat zootje gade Hun ster van michelin... wàt een boutade!…

rond lang vierkant smal vrolijk treurig schuchter mal Sla elk gezicht zonder masker gade; een gemaskerd bal is één grote façade……

Ik zit hier stil alleen sla hen gade en observeer en bezweer zonder vergis dat dit het leven is " flowen", is al wat er is. Na deze dans, vliegen zij weer heen ieder, voor zich, opnieuw alleen.…

sierlijke pirouettes laten je rokje hoog opwaaien getatoeëerd, met innerlijke zorgen sla ik je gade... de “silhouet illusie” laat mijn hoofd even tollen mijn bloed en haar bloed het kruipt, het stroomt vloeit inéén in hetzelfde hart en dat... dat voelt echt zo goed, mijn kind!…

ze is van glas van een doorzichtige kwetsbaarheid de ceintuur van haar jas houdt het tengere lijf bijeen aan de overkant achter het raam slaat hij haar gade de wind wakkert aan ze versnelt haar pas haar voeten lijken de grond niet te raken ze verdwijnt in het landschap niet langer te onderscheiden hij grijpt naast het glas dat breekt…

Je voelt je geborgen bezit nog van nacht van maan kussen en laken Naar buiten kijken ontluikend groen,vogels en hun nestelen bespieden Er zijn van die lieden die niet aarzelen naar binnen te blikken Je gade slaan zonder blozen door -hetzelfde- venster.…

heb de sneeuw geproefd in smeltend zachte handen je tanden glansden licht ogen ruimden winters wit liepen zonder paden je evade in eerste voetafdruk ik adamde als gade in ons paradijselijk geluk zijn de wereld rond geweest beleefden daar ons eigen feest niemand die ons groette in ons elkaar nog ongerept ontmoeten…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

Kakmadam genaamd Maaike uit Made, wurmde zich altijd overal tussen, om hooggeplaatsten hun kont te kussen, en sloeg ze als een parasiet gade. Op een dag is het verkeerd uitgepakt, en hoorden we een vreselijke schreeuw, ze bevond zich in het hol van de leeuw, en werd met grote snelheid uitgekakt. Van Maaike is nooit meer iets vernomen.…

En ik, ik leun over de rand van morgen en sla de fruitvliegjes gade boven de verschrompelde pompoen.…

Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

in de lach op het terras klinkt lenteachtige ondeugd op deze eerste rokjesdag onwennig bloot trotseren benen met uitdagend flair gepasseerd winters wit ze blozen niet eens als hakken blijven steken tussen de kasseien waar meeuwen altijd eten speels waait de wind verblindt laagstaande zon de jeugdige parade met lente als hun gade…