Alle inzendingen over gft-afval

Als pluimvee eet je graag een hapje mee Een tijdje later scheid je niet maar schijt je Voor een bevrijde kip is dat een eitje Dan pik je alles, ook ons gft Het mag pas officieel recyclen heten Als ook de kippetjes zijn opgegeten…

Uw GFT verdwijnt door deze kippen die heel uw tuin met kippenmest besproeien waardoor de struiken nog veel harder groeien zodat u meer moet snoeien en moet knippen waarna u dus nog veel meer GFT heeft waartegen men u wéér een kip of twee geeft die heel uw tuin… enz.…

een GFT-blaadje geeft tips over duurzaamheid ik veeg er de kliekjes in achter de moestuin klinkt de composthoop in hetzelfde tempo als mijn vertraagde ouders die elke keer dat ik hen zie iets zijn gekrompen zodra ze slapen kras ik hun uiteinden in het ledikant groente- fruit- tuin- afval dat we over de asperges scheppen compost van jaren…

Wat afvalt van de hoge God, Moet vallen. Een zelfde schuld: een zelfde lot Voor allen. ’t Gezin, ’t geslacht, het volk, de staat, De kleinen en de groten: Verlaten wordt wat God verlaat, Wat God verstoot, verstoten. Wel hoort men daaglijks stem op stem Weerklinken: „Geen nood! wij redden ’t zonder Hem!” Maar die het zeggen — zinken.…

Er valt iets af er valt veel af teveel Het afval wordt in vaten of zakken aan de straat gezet.... Met in onbruik en kapotte zaken hun ziel verloren Tweedehands en hergebruik kan me zoveel meer bekoren Gemak nonchalance maakt al van val afval Het zal me blijven storen zelfs..... als kunst.…

De wervelkolom van een uitgestorven dier: scheepstrap op het strand.…

Het deksel gaat dicht, het lijk is weg, eindelijk – kan ik rondkijken.…

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

die vredevogels loerend bij de haringkar azend op afval bij nadering schieten ze in een wervelwind omhoog…

Snoei afval restproduct van een reorganisatie als rook de schoorsteen uitvliegen of gelost worden in de rivier van de uitkeringstrekkers .…

Vergeet je problemen gooi je sombere gedachten weg als oud afval als onkruid uit een verwilderde tuin…

Y.o.l.o, ook vannacht Was het weer raak, Dronken meute die Vanaf rijksweg A7 Al malend de onderweg Opgepikte junkfood Wegwerkt en dan als Dank voor het aangenaam In dronkenschap verpozen De omhulsels over een Lengte van meer dan Vijfhonderd meter In de openbare berm Heeft geflikkerd - Alles ligt er, Inclusief afrekenbon…

de tegenstrijdigheden van de tijd stapelen zich op als afval dat wordt verzameld in vuilniszakken met een koordje dichtgesnoerd om morsen te voorkomen, in de kliko gedeponeerd om opgehaald verbrand te worden…

Niet dat ik nou echt zo nieuwsgierig ben naar etensresten, ouwe onderbroeken, maar toch besloot ik eens te onderzoeken: wat zit er in het afval van Cohen? En weet u wat ik daar toen tegenkwam? Een exemplaar van zijn partijprogram.…

zacht fluistert de wind langs deuren en ramen speelt op straat en jaagt blikjes en flesjes voor zich uit het afval en rommelgeluid een niet te negeren refrein in de muziek van een plein in de stad waar muren vermoeid elkaar steunen en kreunen bij iedere vlaag hoe overleef ik vandaag nog spreken hun stenen koestert een hand de in…

Loop net door De tuin en zie Het vallend blad, Het gelende gras En naalden die Vroegtijdig de larikstak Verlaten En dan zie ik onverwacht Twee mini-paddestoeltjes Rood met witte stippen Die groeien op het Vers gevallen Afval van de bomen In het vermoeide gras, Die door alle somberte Heen kleur bekennen Voor nieuw leven…

Ik hoor de bladeren aan de bomen groeien de letters zijn uit mijn boek gevallen mijn woorden liggen bij het afval de dag kruipt naar zijn einde. Morgen zijn de bladeren volgroeid.…

leven hoeveel tijd ben ik kwijt met het plannen van leven en noteren en alle andere beslommeringen nu eenmaal noodzakelijk als papier en balpoints die het ritme vastleggen in de eindeloze stroom de zinnen vullen ongewild de breedte van het papier het einde van de bladzijde staat gelijk aan leven vastgelegd maar hoeveel tijd voor verbeteringen…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…

Hoe snel ethische Grenzen vervagen, Moreel besef dat Nergens meer huist, Zie ik het vaakst In de bermen van De Nederlandse Wegen en paden: Tot voor kort Was het nog gewoon Dat mijn herder Bij elke stap Die hij verzette Op een wegwerp Verpakking landde Met bijhorend geluid - Nu wij met een Paar gelijkgestemden Andermans…

'Huishoudelijke witgoed apparaten waren onrepareerbaar en goedkoop dus, eenmaal stuk, wierp men die op een hoop: op die machines na, is 't hier verlaten' 'De Mensheid stikte in zijn afvalstroom' vertelt E.T. tot slot 'I'm coming home...'…

Milieu, wie heeft er niet de mond van vol Recyclen, groener leven, consuminderen Je moet al wat de aardbol schaadt, verhinderen Ook afval scheiden speelt een grote rol Dus kijk op straat, direct na koningsdag Dan zie je klaarlicht wat de mens vermag…

de eikenprocessierups heeft ons nog niet verlaten of ze is al teruggekeerd maar dan geïncarneerd als big bags en plastic vaten maar volgens mij ging er iets fout... moesten het geen vaten zijn van eikenhout?…

De vuilnisman daar achter op die wagen Leegt de containers alle dagen Of het nu GFT is, plastic of papier Dat interesseert hem echt geen zier Hij verdient voor vrouw en kinderen de kost Niet iedereen is voor dat werk te porren Maar hij doet het toch maar, zonder morren En zo worden wij van onze zooi verlost Een hondenbaan wordt er weleens…

Ach m'n verwoede spasmen van onwetendheid in een hoekje op de vloer gelegen rest teneergeslagen ongezelligheid als braaksel op een vasttapijt ontkomen aan een slechte tijd van afval en afvalligheid…

Maar ik vraag me af: waar gaat die afval dan henen?…

bruidspluim de taart feestelijk onaangeroerd kon hen niet bekoren gefeest moest er worden en hulde aan het paar dat verdwaasd bleef zitten bij de zoveelste polonaise die nacht als hij de knoopjes maar los kan krijgen was haar enige gedachte en hoe laat vertrekt het vliegtuig ook alweer zal ik mijn bloemen drogen of toch maar in de GFT…

in de gft bak gemikt!…

Aanslag en afval aangegroeid, takken en blaadjes aangewaaid, van hier en daar en overal. Van overal uit het heelal...…

Mijn woonplaats ligt niet bijster ver van zee Dus hebben we hier nogal last van meeuwen Ze laven zich aan afval en ze schreeuwen En droppen witte flatsen naar benee Geen pretje als dat op je valt. Ofschoon; Het is nog altijd beter dan een drone…