Alle inzendingen over god en kloos

Wie niet goed vangen kan is dus de klos, Hongaren zijn – zo lijkt het – van God los.…

Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten Maar niemand ziet die god en wil er mij naar achten Ze willen dat ik pas in dagelijks bewegen Van hen die meten, wegen en verachten En honend roepen na mijn zegen Laat jij je vlug en zwaar verplegen. Maar niemand hier met al zijn macht Heeft een tehuis voor goden voortgebracht.…

het deinen van de zee is Kloos’ taal voor de kwal hij raakt aan lager wal de kwal wil weer naar zee de golven van de zee beheersen Kloos én kwal zee speelt als met een bal neemt soms de kwal weer mee de deining van de zee Kloos roept en juicht: hoezee neem jij de kwal weer mee? jawel, zij neemt hem mee: Kloos: ja!…

schuin voor me op de ten Katemarkt loopt Willem Kloos zijn ouderwetse kleding valt niet op in de veelkleurige mengelmoes van de markt, hij kijkt niet op of om, ik loop hem na, ik wil weten hoe het voelt in het diepst van je gedachten een god te zijn maar telkens als ik hem bij zijn schouder vatten kan, schuift er iemand tussen.…

het zij voor altijd vastgesteld niemand is te vertrouwen nillens willens zal iemand ergens ooit iemand anders bedriegen beliegen diep gedacht afstandelijk ook laten we wel wezen maar je zal toch maar een keer de klos of lul geweest zijn…

Maar Klose wordt een standbeeld aangeboden, Fair play wordt vanaf nu op prijs gesteld. Miroslav Klose, sieraad voor de sport, Wordt door de maffia mooi in beton gestort.…

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

Klos. Kloos. Kous. Couscous. Koers. Kans. Klus. Kras. Kuns'. Close. Eenmaal ben je de klos. Ga je als Kloos door het leven. De kous is nooit af, tenzij je 'm aantrekt: die kans heb je diepgaand beschreven. Als couscous voor een Marokkaan vond je je koers bij De Gids. Jouw klus: krasse verzen storten waar mensen zweren bij Beets.…

Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten Zei Willem Kloos en ja hij ging zijn godgelijke gang Duizend gedichten - levenslang Totdat hij werd als God die hem - zo wil Het tegenwoordig - Reeds lang geleden voorging Hoe kan het toch dat hij die zo groot dacht Al jarenlang steeds zachter drukt op wat hem onderligt aan aarde En dat…

wie als vrouw de draad verliest, daar is de man thuis meteen de klos. ook omgekeerd: waar de man elders liever garen spint en daar zijn klos achterlaat, die kan thuis nog moeilijk naaien.…

Vergaderen in zalen met klos klos keetjes akoestiek, over een nieuwe Friese wijk waar water zal gaan stromen, maar nu de balansboeken roet blazen tussen mannen waardoor hun gelach wat plukkerig wordt.…

van die Ene god met Concentratieproblemen Dan was je pas Echt de klos - Hij liet je Oeverloos dwalen Door het reuzenbos, Het woud waarin je Wellicht nooit De slaap zou kunnen Vatten…

god is het diepste punt in onze gedachten het laagste punt is echter ook nog niet geheel en al van god los in onze gedachten is god namelijk altijd het middelpunt vandaar dat we eigenlijk nooit een lekker echt losse gedachte kunnen verwachten…

Veel bomen maken samen een bos Haal je er teveel uit dan is het bos de klos…

als de maan in bleke schemering haar schaduw veranderend door het holst van de nacht mijn lief myn klos mijn schat in het verschiet tussen dag en nacht ou en my myn klos - mijn schat ou - jij…

Ik sta hier in dit bos Afgedwaald van de groepen en ik blijf maar roepen Hier sta ik op dit zachte mos zonder iets , ik ben de klos…

nu moest hij gaan slapen en was het kruisje de Klos.... ........x…

Spinoza ziet dat alles hoort bijeen, ‘God en de natuur zijn één’, Of anders gezegd God is Al(les), En wij allen dus zijn ’n deel van God. De zin van het bestaan is ingevolge, Dat wij als radertje in ’t geheel, Een bouwsteen zijn van het Al, Willem Kloos zei ’t in ’n gedicht al: Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten.…

[dit naar aanleiding van deze bekende regel van Willem Kloos: 'ik ben God in het diepst van mijn gedachten...' als je daarop voortborduurt...?]…

het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…

Ik wandel vrolijk door het bos maar voel iets in mijn dijbeen steken ik krab en weet: ik ben de klos waarna ik luidkeels uitroep: teken!…

Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht, zilveren-zacht, de half ontloken maan, bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht, wier bleke bladen aan de kim vergaan; zo zag ik eens, in wonderzoet genucht, uw half verhulde beeltnis voor mij staan,- dan, met een zachte glimlach en een zucht, voor mijn verwonderde oogen ondergaan. Ik…

Het schemeren legt intiemheid in de wereld -- tederheid in mij.…

Een naieve prins uit ons land Zette alle regels aan de kant Hij loog er op los Nu is hij de klos Trix las de waarheid in de krant…

in doeken en een toefje bont duffeltjes aan met lappen en scheuren, schamel en schunnig, verschoten kleuren, op weg de handen in de broek, de hoofden neer, de schouders zoek en om de neuzen onuitsprekelijk, gedoken musjes bij mekaar, de kleumenskou aanstekelijk en lippenmonden droef en wekelijk klos klos huiverend langs de open dijken schokkende…

Hij ging toen op Love @ Lycos en toen was Tineke de klos.... Zij hebben nu beiden geen eenzame nachten.....…

Onder druk van Mijn ongehoorde verleden Zing ik het lied Voor jou zoals me dat Op het conservatorium Is aangeleerd, met alle Technische details van dien, Toch klinkt het anders Dan ik zou willen, Woorden klinken anders Dan ik ze bedoel, Vanuit het verleden Klinkt de pijn door In de klankkleur, en zing ik Alleen nog op gevoel…

Twee vrienden in een auto reden achter elkaar een soort van race, de één nog harder dan de ander, wie zou er de klos dan zijn geweest?…

Nooit windstil De wind waait Dansend Fris uit het oosten Zwoel uit het westen Warm uit het zuiden Vooruit Waait de wind Fluisterend Zo zacht als fluweel Zo fijn als zijde Zo teer als spinnenrag Verder Waait de wind Fluitend Draad na draad Klos na klos Doek na doek Door Waait de wind Neuriënd Langs de zon Langs de sterren…

In gevangenschap Te weinig tijd, In vrijheid Ineens te veel - Wat door vijandschap Verdrongen werd Vecht zich in herwonnen vrijheid Een weg naar boven, Pijnscheuten die al lang Naar het verleden waren verbannen Duiken weer op In het weerbarstige heden, Steken de kop op Terwijl jij en ik Het hoofd laten hangen…