Alle inzendingen over gooijsche matras

een wulpse dame ging naar ’n gooise kroeg waar ze vlindr’end ’n knapperd voor sex vroeg: ‘k neem eerst jou dubbel in ’n vouw dan verwen je mij tot in de morgen vroeg…

Daar aan de slootkant, in 't gras lag een door een mens gedumpt matras 'k dacht nog even, wat of 't was maar bleek toch echt een bed- matras Vroeg me even later af of de eend in 't water of op 't gras bij de sint langs geweest was zodat ze ook eens wisten wat slapen was op een dubbelgeveerd, tweepersoons matras.…

het zijn niet de dagen die zo leeg zijn het zijn de nachten eenzaam koud daar waar jij ooit lag ligt nog je afdruk waar ik precies in pas soms krul ik me even op en laat me dragen door een kuil in het matras…

De avond gaat liggen op de matras van de dag. Wat brengt de nacht?!…

Waar het land de lucht kust rust ik op een weide matras van gele bloemen en worden mijn dromen verspreidt door de wind, als witte pluis bollen…

Niet vaak schoon ik mijn kamer - Nu toevallig toch en toen vond ik je haar een lange, blond of bruin, dat zie ik niet ik stuur je hem met wat verwarde woorden over 'het beste zo' en een vertwijfeld koud matras.…

Weinig bevallen; droge gevolgen van vruchteloos spel op de Drentse matras. Binnen het Meppeler Diaconessenhuis komt volgend jaar dus geen kraam meer te pas.…

Tevreden lagen zij op hun matras. Ze vonden dat het ‘onbetaalbaar’ was.…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

Zolders als parkjes, en aanrecht als matras met horloge en sokkenloos op koude tegelvloer. Vaarwel.…

Uw spaargeld gaat weer onder het matras Want Rabo vraagt straks negatieve rente Dus geld voor het bewaren van uw centen En voor uw hypotheek en voor uw pas En dat u moeilijk loopt zou kunnen komen Omdat u door de banken wordt genomen.…

Geluidshinder lekt mijn oren uit voor het binnenkomt gaat liggen op een met voelhorens gevuld matras stamelend blijft het onverstaanbaar bezwangerd door ongrijpbare prikkels rijp voor een legende vroeger loog hij nooit.…

Kon ik maar wegzakken door mijn matras, door de grond. En geen mens tegenkomen. Was het maar soms of later. Was het maar, kon ik maar, Sliep ik maar.…

ik hou van pauzes ik hou van wachten vóór ik naar de witte landingsbaan vlieg en dan met een smak op het matras op de grond beland ik hou van landen ik hou van pauzes ik hou van wachten heel even maar nog een keer? nog een keer!…

ik ben een manke vogel die alleen in dromen vliegt met armen van verbeelding gebundelde kracht in borst weer wakker stort ik neer in het matras geklitte veren doelloos gefladder lucht protest de dag verstrikt in prikkeldraad…

Als een zwarte wolk, gesluierd benevelend het zichtveld Je brein, dus je gedachten niets is meer wat echt telt Gevangen en verwrongen gesluierd en geveld gezeten op een stro-matras 'dáár zitten' werd vermeld Je wil is afgenomen je centen zijn geteld je IK is afgenomen en je zit in niemandsveld…

Jaar in en uit wordt er veel weggegooid Het raakt bedorven of er vallen gaten Wat blijft is de gewoonte om op je knieën de matras te betreden daarna met je hoofd Later de moede rest draaiend te ruste legt op de rug Nog even de dagelijkse zonden overpeinst en vergeving vraagt…

koekoeksklok in hondenhok doos met bestek in druiprek aktetas op matras plastic zwaard in hobbelpaard veel snuisterijen donkere schilderijen lampenkap op doedelzak ansichtkaarten bontstaarten tafelvoetbalspel oude tafelbel sentimenten loslaten geeft gemak alles kan in de vuilnis stortbak 1977.…

Ik houd mijn spaargeld thuis, in het matras.…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

Ik ben in m'n sas, ook al zie ik maar even de Gooise matras.' Ze is in d'r hum en omhelst me heel vet. In de tijd van een mum ligt ze bij me in bed. 'Je bent me een leuke,' is wat ik 'r zeg. 'bedankt voor het neuken.' Ineens gaat ze weg!…

het bed is een polderland molens draaien op volle toeren lakens worden vermalen en te bleken gelegd sloten vallen droog en lopen over het matras het zakt in op een, soms twee plaatsen ik trek mijn laarzen aan de molens zijn gestopt en de regen blijft komen maar ik kijk omhoog en baad in weelde…

Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel. En ik bedeesde jongeling moest nodig de reine berk bezingen en zijn bescheiden bladerpracht.…

Ik ben de vinger op je lens, De kapotte veer in je matras. Ik weet niet hoe het kan, Ik wou ook dat het anders was. Ik ben de vlek in je t-shirt, De losse veter van je schoen. Ik heb geen spijt van wat ik heb gezegd, Ik weet nu wat ik moet doen. Ik ben wie ik ben. Ik kwam en overwon.…

een schilder streek met verf en dik penseel witte windveren langs het hemeldak toen plots door de lucht vier veertjes dwarrelden afgeschud pluimage van luchtig gewicht opgeveerd uit kussen of matras samen maakten ze er het beste van dit licht reizend kwartet de regen draalde liet nog even op zich wachten…

waar weidevogels uit het niets met hun oorverdovend gekrijs de stilte vullen en rechts van mij treurig ogende preien en boerenkolen met hun uitgezakte permanentjes de spade vrezen scheurt plots de wind het hemels matras aan flarden zie ik schaduwen geboren worden tegelijk met het eerste lam daar is het tijd om mijn rug te rechten en…

ik deel je zon een simpele matras gewoon op het terras hoog wit schrijft verre reizen in het blauw ook in je ogen lijnen iets verbogen omdat de warmte trilt en jij mijn handen wilt om ons leven te bekijken de jaren vergelijken en te tellen wat er is verspild ik draai je om en kus met jou de toekomst vandaag is er alleen…

gepurgeerde dood en hij speelde voor lijk omdat hij er tijd voor had gefakete choreografie een stilettogevecht met de gevreesde Hein gekielhaald onder z'n matras terugkeer van het zompige luchtbed verstikkende overdaad van de slaap de geestrijke windschaduw in de wereldhaven van de schepping deed de aarde onder zijn bed kapseizen…

Dwarrelend als een verdord blad in de wind Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was Laat mij de rust het enige wat ik u vraag Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd Heb ik niets maar dan ook niets…

Nachten ontwaak ik alleen uit een droom en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid zonder jouw lig ik wakker op een koud matras totdat ik mijn ogen sluit en je stem zacht kan horen.…