Alle inzendingen over grimmig

Twee vogels zingen in een hoge spar een fraaie cantilene wij staan er bij stil luister zeg ik wat zingen zij stemmig en meteen ben ik minder grimmig…

Grimmig wordt een modewoord. Liefde balancerend op een koord. Sterk opstekende Oostenwind. Louter door de macht verblind. Landje leiden als een eigen bedrijf. 'Wijzelf voorop!' staat buiten kijf. De stemming gevoed met haat en nijd. De sfeer van een verkiezingsstrijd. Straks zal alles beter lopen. Wanneer presidenten niet verkopen.…

Bij een nieuwjaar De eerste handen Afgerukt - was het Maar bij een Paar vingers gebleven - De eerste ogen Die in dit leven Nooit meer zullen Zien, terwijl de Tijd zonder mededogen Doorgaat met waar het Mee bezig was - De mate van menselijk Lijden te meten - En de eerste dode Weer is gevallen Bij een grimmig feest…

het brakke verzwaard zodanig dat uitzichtloos zelfs het grensstellende grimmig krijgt…

Nu is ze grimmig en alléén Ze heeft geen bezigheid Hetgeen wat ze geworden is en niemand om zich heen Alleen maar haar geraniums... Daar tuurt ze nu doorheen…

voor tactiek heb je geen tijd meer je woorden ruiken nu naar angstvalligheid de inkt verbleekt in een mistige poëzie het grimmige wat je had slaat over in kokhalzen je onstuimigheid zwijgt in alle talen of ben je soms een simulant aan de kantlijn…

Hoe grimmig is het luchtvaartlingo ‘kist’ Wanneer het landingsrecht plots wordt ontbonden En in een val van luttele seconden Volledig van de wereld wordt gewist Behalve voor een jongetje van acht Ik wens hem en de betrokkenen veel kracht…

Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

Grimmig en grauw de wereld in het nauw is er straks alleen maar blauw in de straten om ons heen de wereld is in rauw vaccin voor het virus kom toch gauw de wereld wacht de wereld wacht op jouw.…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

toen ik achterbleef belaagd door dorre takken in het fluisterende bos verstopte de maan zich doofde haar licht en lachte de paden groeiden toe er was geen weg meer en geen terug enkel onmacht en de grijze wolf die wachtte…

Kolderiek periodiek (nr.35 uit een reeks van 100) Toen ze de heks in de oven hadden gestopt, begonnen ze van blijdschap de band: Hans en de zeven Grietjes!…

Nu de eerste dode weer gevallen is - bij een grimmig feest - Is alles weer gewoon, is Alles weer zoals het hoort, Is de angst voor het nieuwe, Voor het onbekende, al weer geluwd En is het oude jaar Zonder ook maar een zucht Opnieuw begonnen Inspiratie: Oudjaar, Moordrecht…

bloemetjes en bijtjes raken nooit uitgekauwd hartendief, ik heb je lief is ook een geheid gedoe voorbij het zoete zijn nog vele lagen die wachten op ongerustheid van een dichter vreemd genoeg niet populair smartlappen zijn populair doodbloedend geweten snakt naar wat aandacht…

Voorbij de grimmigheid, het norse onderonse, die klamme treurigheid moeten we kwijt. We willen zwemmen in onze vrijheid, bloeien als nooit tevoren!…

Het drama is cliché maar ook klassiek: D: 'Oh Lodewijk, je tréft me met je woorden ...Doch mijn ambitie laat zich niét vermoorden!' L: 'Eilaas mijn vriend, zó werkt de politiek... ( D. zijgt ineen...) Ze waren broeders, eensgezind, aimabel Maar nu heft Kaïn zijn hand op tegen Abel.…

De koersen dalen ook weer eens een keer En of ze blijven dalen is nog schimmig Het is in Rusland grimmig (zeg maar Krimmig) Dus: crisis nummer zoveel ongeveer Nou ja, bij die berichten en die beelden Voelt steeds meer aan als relatieve weelde…

Het is koud en grimmig, duister en daar lig ik dan bibberig. Weer een donder, de vierde keer dat ik mijn bed uit donder. Morgen is het vrijdag, Dan zie ik mijn oma en ze lacht. Flits Donder Ze is weg. duister en daar lig ik dan bibberig naast mijn bed.…

De dagen grauw, en grimmig nors de nacht. Stil, kleurloos ligt het landschap in de mist. Een grijs waaruit het zonlicht is gewist houdt ons de hele maand al in zijn macht. Gelukkig passen aso’s voor mineur en geven met hun zwerfvuil nog wat kleur.…

Ik aarzel, alvorens de trappen naar de grimmige ruïnes te betreden. De stenen onder mijn voeten lijken zwart, ik sleep me hoestend omhoog, de smaak van bloed doet het hart in mijn borstkast stoppen.…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

Vergaren de grimmige wolken haar macht; Doorkruisen haar pijlen de donkere nacht; Ontworstlen de stormen van 't noorden hun band; Bezwijken de wouden, voor de eeuwen geplant?…

Op zijn mond ligt een lach Maar zijn ogen staan grimmig En zijn blik is strak De regen stroomt langs zijn haar Vertroebelt zijn zicht Even is er twijfel, maar dan wordt zijn geweer gericht De gil doet zijn ogen niet knipperen Geen reactie op het bloedige beeld Op het beeld dat hem later zal verbitteren Dat later in zijn dromen speelt…

Grimmige wachter in nevelen mantel. Grijze trots Van een eiland in het kille Noorden. Gehavende zuil van Hercules. Getuige van Moorse invasies. Worstelpunt. Bloedige poort naar het Oosten. Oorlogsschepen en olietankers Glijden stil aan je voorbij, Op weg naar méér zwarte historie.…

o,satan van oorlog,schuldig ben je aan je vernietigende begeerte doden, gevoelloos in bitterheid verwoestend monster in grimmigheid onuitgenodigd dring je binnen als een loopgraaf door de dageraad spoot je het rood in de verse aarde jij maakte een zwijnenstal van ons land het mensdom schuldloos geknecht en geknakt in haar ziel…

Uit verveling vouwt hij vogels in Japanse stijl uit verlangen bouwt hij luchtkastelen die zo grimmig zijn vervoering torsen en tenslotte laat hij vissen vliegen van noord naar zuid met papieren vinnen op de straalstroom en een toverfluit de maan die blijft onzichtbaar totdat zijn geschreven zinnen enkel origami zijn en droef van…

De lucht hangt als lood en de zuurtegraad stijgt de thermostaat strookt niet met de temperatuur in dit huis van geruisloos geweld waar grimmig wordt gezwegen. De telefoon gaat zij blijft zitten hij staat op en zegt zoetgevooisd Hallo haar zoon voert de vissen en vindt dat mam haar vent zelden zo aardig heeft gekregen.…

nooit eerder heb je haar horen dreigen zij dreigt ook niet haar woorden blijven hangen als in een goed gedicht haar ziel is niet te vangen ‘t is in zijn grote hand vrij in het licht wat de dagen brengen mogen virussen oorlog of vrede als blauw saffier glinstert de rivier onder de grimmige maan van ons aards bestaan…

Levend raast ongelijkheid weer grimmig in neoliberale richting Papier blijft geduldig voor elke waarheid Ooit werd het klaar in de grondwet gegoten Geluk is geen snoepje van hotemetoten Armoe is te bestrijden in een rijke wereld De staat moet bevrijden, dat moet geregeld Een republikein en een democraat gingen loos Dansten electoraal een…

Ik bekijk de werkelijkheid met de ogen van een ander, en zie: de lijnen vervagen, worden zachter, hebben hun scherpe randen verloren, de rafels waaraan ik mijn vel zo gemeen open haalde zijn verdwenen - het is nog steeds een werkelijkheid, maar minder grimmig dan toen ik er eerst naar keek, mijn ogen mijn eigen waarheid…