Alle inzendingen over heftige

Heel kort en heftig Maar oh wat was het fijn Een bijzonder mens, dat ben je ’t Was goed even bij je te zijn.…

Hallo, ik ben Linda Slachtoffer van misbruik  Dat had ik niet verwacht Er wordt gebeld Er wordt een pakje gebracht Kan ik in die tijd Bekomen van het schrikken En mijn zinnen opnieuw schikken Dag Linda, Hoeveel moed Heb je nodig Om het uit te brengen? Het hardop zeggen? Schikte ik Dag Linda, Verder kwam ik niet Ze begreep…

Zoals mijn hart tekeer gaat als mijn ogen jou ontwaren Na een onstuimige wilde nacht mijn hormonen pas bedaren Zo heftig als alles voelt met jou hier om mij heen Zoveel als ik voel voor jou maakt jou mijn nummer één…

Seringentrossen wiegen statig heen en weer door vogelruzie.…

Heftig en onverwacht, nietsontziend, scheerde verstilde pijn langszij. Enkele woorden, angstig, hulpeloos en fragiel, gingen door merg en been. Huilend en ontdaan, onafwendbaar, was ik terug bij voorheen. Mijn diepste gevoelens, verstopt in vlees en bloed, kwamen weer tot leven en deden zich gelden.…

Bloemen van juni en de nieuwe zomermaand nog door regen betraand tonen weer hun volle glorie ook in gedichten die regelmatig in mijn geest komen zie elke letter schitteren als fleurige blaadjes in de bomen takken zwichten aan boeiende gedichten ik wil er een emmertje onder hangen om die zomersappen op te vangen het brein mee te besproeien…

Weldadigheden Hoe weldadig zijn zegeningen zoals vriendschap, liefde en geluk maar ook een aardig woord voelt als milde zomerregen waarin liefde groeit en bloeit alleen een echte vriend begrijpt dat ook in het diepe zwijgen de puimsteen scherpe kantjes slijpt dat is een waardevolle zegen daarom moet er stilte zijn hoor je de vogel…

netvlies Schrik Als het even Weg is Te heftig Herken mezelf Nauwelijks Smsje Niet van jou En ik Huil…

zij deden het hevig stevig in passie gekeken onderwijl naar Lassie of die nog niet gerezen was…

ik zag in het donker van je blik angst en pijn vooral heftige schrik voor het onverwacht stilstaan na gestaag vooruitgaan ook volumineus geluid na iel hoge tonen contrast in alles of niets een draai zonder gepaai met geluk dat maakt je kleine kans nog eerder stuk…

Overal zag ik liefde schreeuwen herbeleefde al te heftige momenten even.…

je smeult maar lichtgeraakt ontvlam je heftig tegendraads je schrijft in rood smoort met as wat vroeger was ontbloter dan verwacht laat jij je stelen door mijn zinnen strelen weerloos laat je zien wat jaren hebben toegedekt ik heb je weer gewekt…

we bladeren de bomen kaal jij geel en bruin en ik rood nog een laatste blad in groen de storm is heftig na een vol seizoen nog winteren we geen kou en vlagen in een speels begroeten hagelen soms af en toe in eerste wit ontmoeten strakken nog geen blauw in de noordooster zoeken maar sneeuwen al in dromen op sloten zal de ijsvloer…

Heer Bommel begroet de zonneglansen in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel. Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel bij het zuchtje licht heen en weer dansen. Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?"…

Soms weegt alles loodzwaar en dreig je te onder te gaan Heftig zo sentimenteel bestaan. Krijs dan een zo luid heftige neen, met mij niet gedaan Dat doe je eigen toch niet aan! Ik kroop door hete vuren voor ieder wel nooit voor mezelf Genoeg! En rot op. ............................... wat was ik maf.....…

Het is vroeg, miezerig en kil de wereld nog stil zit ’n merel op de reling van mijn balkon uit te rusten van haar ochtendlied wat me blij verheugt door de last van regenwater richt traag het gras zich op de sprei van madeliefjes in het gazon buigen droef hun natte hoofdjes ach, ik glimlach want na regen komt toch weer zonneschijn…

geslagen water haast zich heftig kolkend weg van de roeiriemen…

zij kermde onder zijn heftige liefde hij dacht dat zij een orgasme had hij dacht fout zij had aderspat…

herinneringen hartig heftig zoet zout zeer samen verzameld…

ooit ben ik verwekt door een stoere godin, uit een heftige stroom, vol wind, vol water kreeg ik mijn stem, mijn lijf, mijn ziel, mijn huid rilt onder de Noordwesterstorm, zijn koude, felle razernij trekt mij los uit de vettige, blauwe klei, zilte droesem doet mij heftig trillen van verlangen naar mooi en heftig Noorderland; de blauwe zeeklei…

Intens, maar heftig. Een moment, niet meer en niet minder.…

Dat vuurwerk vind ik zonder overdrijven Vermaak voor de Neanderthalergeest Dus Oud en nieuw is nooit mijn feest geweest Het valt me zwaar om positief te blijven Na twaalf uur blijkt het lastig bovendien Meer opstekers dan afstekers te zien…

Adem, elke ochtend heftig in mijn oor als ik je bekoor je toebehoor daar doe ik het voor zie al uit naar morgen.…

De lucht is bewolkt en triest in haar grijze zomerse wolkenregen dat dagelijks in stortbuien met tussenpozen is neergezegen in het lage Hollandse land Tikkend op het raam waarachter mensen engelen in mensen gedaante zien staan Poetsten de zuivere regen stromen alles blinkend schoon Een schone droom is mijn meisje poëzie…

De pieken waren zeer heftig, De dalen ontzettend diep, Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…

Het overwerk was behoorlijk heftig vannacht merkte m'n vrouw op Je shirt binnenste buiten en de Hema onder je kin…

takken in heftig wuiven van de wind, naar later, aard, en goed gezind.…

Zelden mijn gemoed Heftiger bewogen Dan in die Beweging waarin 'k Gretig welhaast Het leven liet…

Een heftige vrouw uit Terheijden Wou mij met haar benen verleiden Maar 'k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico's wil ik graag spreiden…

Heel even Haperend hart Heel even Heftig, heimelijk, hunkering Heel even Hoopvol Heel leven Herinnering…