Alle inzendingen over hoog

Het zat veel te hoog en wat ik zag begreep ik niet te klein dit brein te groot die hoop spinsels veroorzaken een oneindig geloof.…

Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden, de nederigen van geest, want als dát niet zo was, dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest. De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich…

in april de ochtenden nog kil stap ik uit de deur en ruik de geur van nevel uit de hemel in een laken van lila staat daar de azalea zo loop ik in het rond het brood nog in mijn mond alleen maar even blij het onkruid nog verre van mij…

slaper met je stille ogen De lente is je vriend Sprankelend zijn je dromen Jij wilde vogel met je schalkse lach Onstuimig in je zomer Krachtig in je vleugelslag Jij mooi mensenkind met je eigen lied Helder in de herfst Zoekend naar je eigen stem Jij lieve, kleine engel Als sterren in de winter Meedragend in mijn hand Dag vogel, hoog…

Ineens Welt het gevoel in ‘t lichaam op Het is weer tijd Je moet het kwijt de sanitaire stop die je bevrijdt Er is geen onderscheid in Hoog of Laag voor Rood of Groen Gewoon of kouwe kak Ze leiden allemaal aan de zelfde plaag Ze moeten het allemaal doen Op het gemak De rangen en de standen vallen weg Als “het” moet worden uitgevoerd…

Beleef noord Nederland waar iets gaat boven niets, geknutseld laagland reikt van monnikshand tot euro zeedijkhoogte, waar herenboer zijn zweep liet knallen over dikke paardenbillen. Manshoge terpen afgeroomd tot nederpolderpeil. Bedijkt en veilig schurken kleine eeuwenhuisjes zich tot dorp langs lang bedwongen diepen, kaarsgelijnd…

Hij wordt niet serieus genomen de lat van mijn vriendin hij wordt door haar misbruikt mag, zal het háár schikt, komen. Ze kan hem niet verdragen behalve als hij klusjes doet met haar winkelt of uit eten gaat en intussen bij mij zitten klagen. "Hij praat zélf, maar luistert niet goed heeft geen gevoel en geen begrip nog even en ik zal…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

Hoge bomen vangen veel wind ze staan daar te dromen tot iemand ze vindt en bij ze zal komen met bijl en touw bewapend hakkend in het taaie vlees de mooie stam gehavend voor houthakkers een feest hoge bomen vallen diep eens trots verheven een plof en iemand riep hij kon niet tegenstreven diep teleurgesteld ligt hij neergeveld wie…

vanmorgen, heel vroeg, viel de lente duizelingwekkend in mijn tuin de zon was al warm en plantte lichtzaadjes in het gras die speels tot aan mijn navel kropen ook op de bomen, het raam, het verste geluid en op jouw schouders, je hals, je buik ik glimlachte toen je vroeg of ik zo wilde blijven liggen gewichtsloos uit jouw adem…

Een Hoge Hoed en gestreept gras langs zijn kuitbroek geen blauw oog te zien achter de schutting Marjelle draagt graag botten naar haar hooizolder op roze pantoffels schuift zij door de wintertuin Mondjesmaat wankelen haar manke afdwaalkinderen citroengeel verpakt in glas, aas voor haaien Fijngestampte wurmen mengen zij met brood…

Zware hoge berg Het was zo zwaar als lood De trappen leken van ijs De lucht van sneeuw De mentaliteit was laag Zelfs te laag voor mij, Want ik leek net een oude opa Mijn conditieniveau was sloom Al dagen zat ik op een fiets Waar ik werd voorgetrokken door een vriend, Maar vandaag kon ik de hoge trede Van het hoge gebouw Niet beklimmen…

het staren boeit hem hoe het door straten wandelt en herbegint als een licht geroezemoes de reis die hij alleen moet maken, verdonkert in een eindeloze vlakte met zijn denken er tegenover en waar alles zo ontzettend groot is, dreigt uiteen te vallen tot het herbegint zich langzaam weer inlijft met spoorzoekers en vleugels…

Regelmatig Zoals het hoort Het vers vlees dat ligt verscholen in de krochten dichtbij de ziel dat ongevraagd de toestemming geheel ontbeert Stilte werd juist op dat moment zonder permis- sie, ongevraagd veel te snel, te hoog, opgevoerd…

Kom niet onder hoge bomen, kleintrotse, die niet lijden wilt.…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel.…

believen omgeleid haar linkerboezem ten bate voor de handel de penningmeester, haar rechter boezem ten bate voor de afgronddiepe commercie, één twee, iedereen deed mee, uitzonderingen daar gelaten ze vocht als een koningsleeuw; voedde zich met zijn honing ademde de adem van een witte duif huppelde als een ree, zong met één rechter long, de hoge…

------------------------------- uit: 'Op de hoge', 2003.…

Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen die leiden naar het wijde zicht vanaf de top zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen de stenen die hem storen tuimelen verloren waar luide…

Hoog vloog je, Weg van iedereen. En jij kan er ook niks aan doen, Maar ik voel me toch alleen. Als een vlinder in de winter, Als een bloem in de wei. Als een musje bij de spreeuwen, Zo maakte jij mij blij. Je was al blij met kleine dingen, Je was al blij met zonneschijn, Je was altijd zo tevreden. Wat was voor jou het leven fijn.…

Hoog in de boom neemt ze plaats om even tot zinnen te komen even maar want spoedig zal zij sterven op een wolk van zijde…

Seconden curven het ritmische berglandschap afdeling dertien. De longmachine vertraagt vrolijke feiten smetteloos ver weg verbittert speeksel smakeloze papillen zuurstof sist langs me.…

Dieuwertje! heugt je nog de avond voor Paas? Eer ik je vragen ging, stapte ik in mijn plaats, Mijn woning, mijn schuren, mijn stal nog eens om, Vast peinzend: tot alles is zij wellekom. Wit van de hagel, maar warm trots de kou, Haalde ik de klink op: jij zat bij de schouw; Ik lichtte mijn mantel; jij wierp op het vier Een mutserd, en 'k dacht…

Mistig, stil en uitgestrekt leunt de stad tegen de duinen Duwend tegen het natte, groene achterland ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht. Slechts een bleke zon komt op Het mag nog geen dag heten Gedempt licht verdringt de grijze schemer en doet de nacht vergeten. Schaduwen glippen geleidelijk weg Langzaam verdwijnt de kilte Er komt…

Pluk een knopje in uw tuin: Dierbre, wij gaan lente vieren Op ’t hoge duin.…

Zittend aan het water tussen het hoge riet werp ik traag m'n hengel dít is, waar ik van geniet. Kijk even naar de dobber er zwemt een eend voorbij ze snatert luid, pas op ik heb jonkies achter mij. Als 'n standbeeld staat 'n reiger dromend aan de overkant óf hij staat te wachten op zijn lief...heel elegant.…

Op het pad der liefde is geen berg te hoog is geen diepte diep genoeg Want liefde rijkt zelfs hemelhoog... Tot in 't diepste van de zee, gaat liefde voor en met je mee Op het pad der liefde Is geen berg te hoog...…

Hoog boven de stadse vijf mei-braderie boven de schreeuwende scheermes-meeuwen glijden twee buizerds traag in cirkels donkerbruin afstekend tegen het blauw de dag is vrijdag, het uur half drie spiralen draaiend, hoger en hoger tot ik twee stippen nog zie waar ik kijk hun universum vermoed en hun vrijheid…

Hij viel hoog van de toren. Als kniezer beschouwde hij zich als verliezer. Wat bleek naderhand? Hij was zachtjes geland, want de man was een zwevende kiezer.…

tijdloosheid treedt in in weekend èn doordeweek namen der dagen verdwijnen de dag en de nacht linten van licht en donker die aan m'n venster verschijnen…