Alle inzendingen over huid uit

jouw hongerige ogen raken welvingen beroeren plooien zij heuvelen en dalen in jouw ogen zal ik meegaan van eb naar vloed en omgekeerd elke beweging zal ik volgen samenvallen met al wat er is aanzwellen zal ik met jou tot bliksem en vuur hartstochtelijk zal de nacht zijn huid na huid wegrukken huid - na huid - na huid tot enkel…

Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…

Het is mijn huid die ik niet wil verkopen Ik lijk dan wel verlopen door jaargetij aangetast Maar voor geliefden ben ik zoete herinnering: toen romantiek hun beider naam of initialen in m'n dikke huid heeft gekrast.…

Huid, peau, skin, Haut je huid ademt in alle talen. Wat doe je me aan? Op winternamiddagen streel ik met voorzichtige vingers je huid, glanzend in de schemering. Onder je huid bonst je hart, brengt mijn hart, fladderend als een vlinder, tot rust.…

voel mijn huid nog zacht al ben ik oud gestreden tegen wind en alles dat op weerzin lijkt voel mijn huid nog steeds niet koud altijd bemind door het strelen verrijkt…

gedachten, tot de pigmentcellen dringt het door, het kleinere alledaagse versterkt de hardnekkigheid karakters, komen chaotisch tot leven, meerstemmig onder de huid gekropen krassen de huid tot bloedens toe open vrij makkelijk het minst schadelijke kiezen doorgaan, verder op de enge smalle weg, waar wij niet passen en wij niet horen,…

Zonder huid gefileerd tot op het bot zoekt liefde in duistere gangen naar een aanvaardbaar gemis. En het is wat het is: verbonden tot een geheel torst de dunne huid teveel in toe komende tijd. Verdwalend in onherkende woorden omhul ik mij gekleed in eenzaamheid.…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…

Voor eeuwig gevangen In de cellen van jouw huid Je kunt erin verdwijnen Ik wil er nooit meer uit Strelend vol verlangen Kies ik mijn eigen bruid Twee handen druk bezig Mijn tong hangt eruit Ik proef jouw essentie Ik eet je Ik ruik je En weet je? Jij bent mijn huid..…

Wat als mijn woorden mijn huid zouden bedekken -- Kleed jij me dan uit?…

Elke ronding elke welving elke plooiing elk haartje al je bijzonderheden voelen als mijn eigen huid ik streel je landschap kus je verborgen parel mijn huid glijdt in de jouwe tot één wellustig lichaam op weg naar het genot…

Voelbaar als kippenvel van huid tegen huid.…

in haar oude huid ligt ze vastgeroest in denken aan vroeger toen jonge huid werd begeerd ze kon niet vergeten noch vergeven ze maakt van iedere eenzame nacht vroeger haar huid nu rimpelig oud ergens klopte dat niet vond zij…

Voor T Niets is dieper dan hand in hand van man, hand in hand van vrouw, huid aan huid met jou.…

warme zomerochtend een laken ontrolt mijn naakte lijf trots sta ik op, nog een beetje stijf door het open raam waait zacht de warme wind zoekt gevoelig mijn huid…

In liefde opgedragen aan Anton Onder mijn huid Zit je, dicht onder Mijn huid, snaak Met mongoolse ronde Oogjes, kwetsbare Kleine vingertjes Die zo vaak ons Aan het lachen Hebben gebracht Jij die niet onecht Kunt zijn, en nog nooit Iemand heeft bedrogen Want je bent honderd Procent jezelf, en vanaf de Dag dat je geboren…

Jouw handen op m'n huid die mij zachtjes strelen en als een piano bespelen teder, dan weer luid met hoge en lage toon dan besef ik het was slechts een droom een droom maar wel wonderschoon…

Kom je, met jouw Huid naar mijn Lichaam, de Tempel -- van het aanraken?…

Je koestert en streelt mijn eenzame lichaam tot het oplicht en wakker wordt: je huid raakt mijn huid je hart raakt mijn hart…

Mooie boom Witgevelde Jouw huid strak gespannen Om je heen Gelijk De huid van een jonge vrouw Tijdens regenbuien glijdt de regen Vrij langs jouw gespannen Witzilveren huid Een Ononderbroken doorschijnend nat Witgevelde mooie boom Meer dan dat Je bent een schat.…

met open ogen kijk ik naar hem die de wereld in een ander perspectief zette hij betaalde de prijs onze daden brachten hem in wankeling maar hij overwon in verbijstering in verzalving van gekerfde huid het geheim van liefde gekanteld in zijn lichaam in een tafereel van bloedend geluk…

We weten het we voelen het, we voelen het allebei: wij horen bij elkaar Godin van me ik hou van jou en jij van mij ik hou van jou met huid en haar…

nauwelijks voelbaar is de aanraking van jouw huid met die van mij gelijk een lichte bries die mijn naakte lichaam streelt op een zoele zomeravond nog net voelbaar zacht zo zacht… jouw huid tegen die van mij…

Niets meer te verhullen de naakte waarheid vers onthuld onbezorgd genot van onbezonnen liefde tintelend gevoel van huid op hete huid alles te beleven wat te geven valt alles ontvangen wat verlangen wil…

Mijn huid is gekleed in een stromend regennet: een haakwerk dat leeft.…

Ogen verdrinken in ogen Lippen beroeren lippen Handen zoeken handen huid streelt tegen huid verlangen wekt verlangen op dat lichamen laat samensmelten in overgave naar de top…

voor mij is een streling altijd een gebaar van huid op haar...…

voor mij is een streling altijd een gebaar van huid op haar...…

strelen, spelen voor velen die dit niet delen onbekende taferelen hongeren en dorsten naar huid en handen aanraken, betasten strelen delen voor velen helen…

hier sta ik in mijn rozerode huid. ik weet niet waar ik kijken moet. moet ik straks voor- of achteruit en hoe moet ‘t als je iemand groet? in m’n hand houd ik een tweede huid: een kloek en dapper leeuwenpak. als dat me helemaal omsluit voel ik me meer op m’n gemak.…