Netgedichten

netgedicht (nr. 82.860):

mens

hier sta ik in mijn rozerode huid.
ik weet niet waar ik kijken moet.
moet ik straks voor- of achteruit
en hoe moet ‘t als je iemand groet?

in m’n hand houd ik een tweede huid:
een kloek en dapper leeuwenpak.
als dat me helemaal omsluit
voel ik me meer op m’n gemak.

vaak verlang ik hevig naar ‘n derde huid:
een huis waarin ik wonen kan.
waar immer warmte mij omsluit
en niets mij ooit nog deren kan.