Alle inzendingen over ijle lucht

Het is niet alleen een wonder om in ijle lucht of op water te lopen, gewoon op aarde is dat ook!…

ik kende de betekenis van alle woorden maar kon me niet aan de zinnen overgeven die in ijle lucht boven de boomgrens zweefden ik kon daar niet ademen…

ik kende de betekenis van alle woorden maar kon me niet aan de zinnen overgeven die in ijle lucht boven de boomgrens zweefden ik kon daar niet ademen…

vogels tillen de bomen op die dansen van hun gezang bladgoud klatert van de van zonnestralen ik hou mijn handen op in de ijle lucht neurie mee en voel me licht…

nu ik ouder ben niet meer gedrogeerd door de natuur niet meer opgefokt gaten sla in ijle lucht ben ik vrij geen knecht meer maar ’n gelukkig verlicht mens enige verlichting die er is…

Was ik een zwaluw, zou ik oneindig lang vliegen in de ijle lucht. Was ik een zwaluw, zou ik in vogelvlucht fluiten van ultiem geluk. Was ik een zwaluw, zou ik hoog in de blauwe lucht God danken dat er een hemel was. Was ik een zwaluw, ...…

een late zomerdag licht is ons leven de zwaarte van het alledaagse in de ijle lucht verdwenen geen tijd om woorden nog te wegen ze zoeken zich als kleurige balonnen een eigen spoor…

De nacht licht weer op in Bagdad Rookpluimen vullen de ijle lucht. Irakezen schuilen of zijn op de vlucht voor kruisraketten op zoek naar hun stad. Hier komt geen winnaar uit een strijd waar domheid en onwil welig gedijt.…

jouw ijle lucht remt mijn ademhaling ik sla op de vlucht na de zoveelste dwaling verschuil ik mij in de donkere nacht genoeg van razernij echt teveel verbale macht zachtjes bonst mijn hart op het ritme van eenzaamheid dit had ik niet verwacht ik raak jouw liefde kwijt toch blijf ik stilletjes hopen misschien maak ik mezelf…

Het beeld, zo snel en traag haarscherp in flarden vaag zo te vliegen zonder vleugels drijvend op de ijle lucht zonder bit en los van teugels transparant in vrije vlucht slechts hemelblauw als hindernis morgen blijkt al geschiedenis.…

Verlies gedachten in een verlangen waar ijle lucht geen weet van heeft. Waar helder blauw zich met sneeuw vermengt en smelt tot warm water. Pijnloos trekkend verdwaalt het hart in een wereld waar een masker onnodig is.…

verweesd verdwalen kale takken in de ijle lucht het feest van lommerrijke lange dagen is al geweest langzaam stromen sappen door de winterklare bast die wacht en rust in regen sneeuw en kou trotseren tot het tij alles zal keren…

lucht Die ik ooit geademd heb…

Soms zie ik lange, witte strepen in een ijle lucht. Grillige sporen van luchtkastelen op weg naar een verre bestemming. Vaak blijf ik kijken hoe ze zich langzaam vertekenen. Het worden flarden. Dan sterven ze geluidloos, en is het weer als in het begin. Leeg.…

ik ga maar roept mijn gevoel nog langer hier verblijven gekluisterd aan een onaantastbaar doel is teren op starre beelden, vastgespijkerd aan ijle lucht ze zullen eerder, wat komt en gaat, aan stijfheid rijgen hoe kwetsbaar is mijn hiel onder deze verlopen zucht…

Omarm me lief En hou je adem in Ik zit op een wolk En 't wolkenpak Is zo dicht nog niet Omarm me lief maar niet zo hard Ben nog wat week En in de zee verdrink ik Sneller dan je denkt Omarm me lief Ik verzet me niet En hou je vast Het is slechts de ijle lucht Die mij benauwt…

woorden zwerven door de ijle lucht kinderen wordt hun stem ontnomen prachtige zonnestralen bruut verduisterd pakken donkre wolken zich samen scholen vliegende vissen voor altijd op de vlucht voorzichtig ontluiken tulpen zich geel morgen is het vrede wordt er gefluisterd…

Zweeft ze in de lentemorgen tintelend in ijle lucht buitelend en schaterlachend springt ze heen en weer tussen trotse moederogen en haar kraaiend kroost woont ze in najaarsgeuren kleuren strooiend in de grauwe lucht ik ben vergeten hoe ze voelde onvatbaar is ze weggegleden langs de kille winterwanden van mijn uitgesleten hart…

vervaarlijk met je tanden bloot lip gekruld door woest gegrom bijtensklaar en harenrecht die aanloop netjes uitgemeten mist de sprong haar degelijkheid kant nog wal de ijle lucht loop je schop na schop jankend weg die laatste net onder je kont…

Niets is vervelender dan een klapperend gebit als je in de ijle lucht in een bergetappe zit. ...Cees Priem had altijd, in de ijle berglucht, last van een droge mond waardoor zijn kunstgebit uit zijn mond dreigde te vallen. Dit heeft zijn profcarriére gehinderd.…

je was hier als kind geweest om te zoeken naar een schat naar sporen in de grond, krassen in lak jouw adem uit mijn allerziel de grond van het bodemloze verdwenen, uiteen gewaaierd, voorgoed nu schampt grondmist ijle lucht iets dat lijkt op versmolten letters geboren uit verdampte aarde; kom terug…

ijle lucht neemt vorm en spel in haar gedaante aan van zwierig vrij en vrijend licht te licht om stil te zijn ze danst haar dans op barrevoet met vleugels van satijn ontdaan van zwaar getooid met licht met zwier, met geur, met lief en lijf met heel haar lichte voetigheid…

Nu gedachtes blijven domineert spanning in alleenstaande ijle lucht waar passie was geboren. Daar tikt de ondenkbare klok als geluid in de nacht wat wij door haptonomie nooit hebben verloren.…

Het onderschepte licht zal me volgen altijd en overal als ijle lucht doch de pijn is zoet zelfs de nachtelijke uren op witte muren naast mijn te grote sponde verraden in doodse stilte ons innig samenzijn heb een stukje paradijs ontmoet de schaduw van liefde die ik had gevangen was kortstondig doch hemelzoet…

Deze fragiele vleugels die mij maar nét kunnen dragen overwinnen de zwaartekracht Ik wil en ik zal slagen Ijle lucht tart mijn longen het gevecht escaleert Jij bent mijn verwachte redding als je het tij keert Jouw aanwezigheid laat me groeien geeft me kracht Zo veel tijd het blijft me boeien Ik kus je zacht…

Hier is voor jullie een esdoornblad het lijkt een beetje op mijn hart leg het in een bundel poëzie uit een koffer vol met gedachten los gelaten op ijle lucht van de hoge top inkvisbotten imposanten lyriek klanken onder de kemi'riboom een dichtlippige mossel op speurtocht woorden worden geboren soms een miskraam…

en toenadering mijn leven rolt zich voor me uit en schuimt wat op tot ijle lucht na al die jaren onwetendheid zal ik weten hoe gepekeld vlees zich proeft.…

Het was fun het haha roken om de beurt namen we een hijs heb ook jeweetwels gesproken was ook kierewiet en onwijs het was peace zittend om de pijp vredig kunnen lachen om niets want de wereld was toch al leip en Armand had een waterfiets er hing love in de ijle lucht hartstochtelijk werd er bemind denk aan die jaren met een zucht ze zijn…

Een ijle lucht resteerde de kamer. Door mijn waterige ogen zag ik jou. Terwijl jij verder reist naar jouw rust Zag ik door de spiegeldeur de mooiste vrouw.…

Klauwend in de ijle lucht, verstikt onder een dikke deken. opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet, voor je uit alles wit en achter zwart.…