Alle inzendingen over in elke droom verove

een handvol misschien bomenzacht wat warme aarde en een vinden verwondering om het gouden licht en vleugels rond de maan en al hoor ik in de verte het gezang van sneeuwrivieren de eeuwigheid is hier in jou en in dit fonkelend verdergaan…

Van buiten hou ik me sterk Van buiten lijk ik spontaan Van buiten stroomt er geen traan Maar waarom voel ik me van binnen leeg Ik voel me zo kil, zo verlaten en zo alleen Je bent er niet meer, en ik weet dat ik zonder je verder moet Deze gedachte doet me zeer Je was nog zo jong, zo levendig Mensen verdienen het niet om te sterven, en zeker jij…

Slaap nu maar want het wordt nacht Ga nu maar je hebt lang genoeg gewacht Droom nu maar zonder ontwaken Slaap nu maar want het wordt nacht Het wordt terug dag en jij blijft slapen Ik ben alleen ik droom niet meer En jij jij blijft rustig slapen Zonder tranen zonder pijn Stillaan wordt het weer nacht ik ga slapen Wachtend op wat morgen…

Onbereikbare liefde Hoe kan ze van me houden Hoe kan ze van iemand houden zoals ik Zij zo mooi en ik.. Liefde maakt me kapot Het sloopt me van binnen Ik kan niks Ik ben machteloos Liefde doet pijn…

Elke dag.. Elke nacht.. Elke minuut.. Elke uur.. denk ik aan jou.. Aan je lieve en leuke gezicht.. Aan je lieve woordjes.. Aan laatst.. Ik heb je lief.. Ik bemin je.. Ik hou van je.. Ook al komen er obstakels tussen.. Ook al zien we elkaar niet vaak.. Ook al komt er misschien een ruzie tussen ons..…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

voor mij een tunnel de duisternis achter mij een tunnel de duisternis aan het einde van de tunnel een licht een poort hij vervaagt loopt weg verder en verder een schok ik val neer pijn wanhoop door mijn tranen een vaag licht uitdovend het ebt weg er is alleen nog duisternis geen voor geen achter geen links geen rechts geen…

het leven is als een film. het slaat stukken over, stukken die je niet laat zien, die onbelangrijk zijn. die momenten die niet meer speciaal voor je zijn. maar toch, moet je niet vergeten, álle momenten van het leven zijn speciaal.…

Maar de droom leeft in morgen. Ooit is er een dag die ons de beloofde vrijheid zal bezorgen.…

onder bruggen van steen, op banken van hout waar de stad hem vergeet en de kou hem onthoudt geen sleutel, geen huis, geen bed dat hem wacht maar een wil die niet breekt in donkere nachten hij loopt door de straten, zijn rug recht en trots met dromen die gloeien als vuur in zijn borst elke munt in zijn hand is een stap, hoe klein ook naar morgen…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

over ons aller hemel de droom van elke engel was Voor mijn nicht M. die op 48 jarige leeftijd is heen gegaan Kunstwerk: ' IJstijd ', 2011 Kunstenaar Irmlinda de Vries…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

Elk vogeltje zingt zoals het is gebekt maar wordt 't liefst door 'n ander genekt vogellief, zing jij je lied luister naar die ander niet kies voor eens en altijd je eigen traject…

Elke week gaan we een avond langs, voor wiens gemoedsrust, blijft in het midden. Niet altijd hebben we zin...maar als ik ná op de deur geklopt te hebben, m'n hoofd om de deur steek, je héle lijf zie lachen... weet ik weer, waarom we het doen... Je zegt, wat is 't lang geleden, en ik zeg ja hé? Waarop je me vraagt...is 't lang geleden?…

Elke dag sterf ik een beetje meer, verbannen door jouw hart heb ik geen enkel verweer. Zoals een treurwilg heb ik de eerste bladeren verloren, mijn liefde heb je al tijdens de zomer ingevroren. Dag na dag schud ik de tranen van me af, het is de herfst die jij me gaf.…

Laat me sterven in gebeden van de wind Laat me doodgaan wanneer de zon de eeuwigheid overwint Laat mijn tranen in de wortels van de bomen verzinken Mijn verdriet zal in de stilte van een rivier weerklinken Maar laat mijn leven verdampen in eeuwige fonteinen van het licht Ik zal bestaan in elke druppel van de regen…

onze tuinmerel fluit in dialect laat dames horen geen passant te zijn die uit is op 'n wip, maar een serieuze partner die de buurt kent de merel fluit met zuivere luide toon veel groter dan zijn verenlijf de zon over de rand van de horizon ziet het dagen in het oosten hij denkt dat het zijn werk is viert wedergeboorte van de wereld met…

Wereldmuziek raakt gevoelssnaren, vibreert niet in elke toonsoort.…

(Eltse grins foarby; De Kast) Een hut van plaggen ruim vijf eeuwen terug op het Friese platteland ~~ ~~ ~~ Binnenkort hoopt hij dan vader te worden Met het scheppen van een band ~~ ~~ ~~ tussen leden van zijn gezin, in hun hut bij een ondergaande zon ~~ ~~ ~~ Toekomst tegemoet Het meisje kijkt om en lacht lief door…

Ik slijp haar gratie in haar steen, modeleer haar naam in geaderd marmer van de taal, die voort te laten leven, in elke ader verteld zij hoe de zon op haar karakter scheen.…

Elke dag moet ik aan je denken. Deze dag dacht ik hoe ik gisteren aan je dacht en denk ik hoe ik morgen aan je zal denken. Ik dacht aan je, ik denk aan je en ik ga aan je denken, elke dag. Ik zie je niet meer elke dag, al zoveel jaren lang, en elke dag doet dat pijn Op een dag zal ik je zien, misschien...…

ademen zie hoe vogels als klankgazelle in de boomtakken aan de overkant neerdalen in het morgenlicht och, hoe wonderbaar is de heldere wijs van een muze aan mijn zij die zorgeloos zingt, schoon en stralend uit de bron het levende water drinkt een sneeuwwitte roos aan de blauwe rivier die eender zingt in het Woord en elk…

Elke keer bij het ontwaken ben ik de tijd vooruit Beraam ik tijdschema’s en plannen Valt de dag in uren uiteen Maar ongezien drijft elke dag een kleine witte wolk voorbij In helder blauw…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

als een rustige schaar heeft het licht gras geknipt. laat in de middag verlaten de jongens zich vol overgave op hun fiets, waar ze bij het trapveld praten. alles is verklaarbaar. het meisje dat haar hond uitlaat, de met tekens bekalkte muur vol sacrale rust. het speelrek is een fantasie, waar je tegengesteld aan de aarde kunt hangen.…