In elke ader..

Zoveel meermaals ongetelde
dagen strijkt diffuus herfstlicht
over het ongeboren land, zodat
in haar eigen kleur kan dromen.

Zoals de wind door het ravenzwarte
haar streek, ruist een eindeloze beek
het kan niet waar zijn dat zij daar in
ruste ligt, een plek met eigen woord
gekozen als een onvoltooid gedicht.

Ik slijp haar gratie in haar
steen, modeleer haar naam
in geaderd marmer van de
taal, die voort te laten leven,
in elke ader verteld zij hoe de
zon op haar karakter scheen.

Al weet ik tegen beter weten ,
in mijn teloorgang spreek ik haar
elke morgen als ik wakker wordt
haar plaats waar licht en schaduw
in balans volmaakt gedijt, ons

onafscheidelijk gemaakt in
haar vergeving in het gewogen hart
geraakt, waar de tijd zich even
heeft neergevlijd, de adem van haar
beeltenis, raak ik nooit meer kwijt..

... Illustratie: Bron Lightningsea ...

In elke ader

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 92