Alle inzendingen over jonge vader

De jonge Vader moet met zijn vrije Tijd betalen, kan minder Naar de kroeg en kan bijna Nooit een verantwoorde Nachtrust halen. De jonge Man deelt zo de weelde van Het vaderlijk genoegen, dat Het huwelijk hem toebedeelde In een dagelijks zwoegen.…

Je hebt GROOTVADERS en je hebt gróte vaders je hebt OUDE vaders en je hebt jónge vaders je hebt vaders die er niet om geven en je hebt vaders, die er álles voor doen je hebt adoptief vaders en dus ook stiefvaders, je hebt pleegvaders en je hebt dwaze vaders maar wiéns vader ze ook zijn het is voor álle vaders vaderdag…

laatst gezien op tv een jonge vader met tattoes neus- en oorringen ik zag hem aan het kraambed van z’n vrouw breken huilen als een kind een van de diepste emoties de mens gegeven het ontstaan van leven wat zelfs de stoerste vent doet smelten en verbleken hun emoties trokken mij ook met zich mee en veroorzaakten een brok in m’n keel…

In het kinderzitje bij vader in de auto kijk ik naar mezelf in de trein naast me: een jongeman onderweg naar school hij kijkt vooruit en ziet me niet In een trein onderweg naar school kijk ik naar mezelf in de auto naast me: een jonge vader met zijn kind hij kijkt vooruit en ziet me niet In de auto met mijn kind naar huis kijk ik naar…

Wanneer de eerste klanken door de kamer klinken voel ik reeds de ontroering door mijn lichaam gaan zie in een waas de jonge vader bij de platenspeler en zijn verwachtingsvol gezicht zoekend naar zijn geliefde die zich van haar brits opricht langzaam in trance zich naar het raam begeeft hij ziet haar schim vanachter het gordijn ze neuriën…

Rob is top voor mij de dood' Maar uiteindelijk gloort de Via Dolorosa en gaan ze gezamenlijk over de finish en na Matthijs z'n tranen bij het graf om z'n moeder geeft de jonge vader Rob Matthijs een kus en die kus die sust, berust, beroerd als in een mooi geschreven en gezongen Parijs Chanson!!…

De jongen roept: ‘ Dat heit geen nood, Dat weet ik wel al lang; Ik ben, zit ik op vaders schoot, Voor niemendal niet bang.’ De vader kust de kleine klant En zegt bij ’t hos, hos, hos: ‘ Vertrouwt gij maar op vaders hand; Die laat zijn Kind nooit los.’…

Onze papa is een ster Hij staat aan de hemel, heel ver. Als je `s avonds voor je raam gaat staan Zie je daar onze papa staan. Je mag gerust even naar hem zwaaien, Dat doen wij ook heel trouw. En als je dan de wind voelt waaien.. Weet dan... Onze papa zwaait naar jou.…

Waar de zwaan zwemt met vier jongen over het kleine kratermeer Monticchio zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo. Waar de vader zwaan de jongen bedreigt die aan komt rennen om te vissen vliegen rusteloos de blauwe libellen.…

Als ik doorliep ving ik nog net op dat ik dat jong was dat zijn vader niet kende, dat ik dat jong was dat voor zijn leven getekend was - en dat was zo, door hun tongen was ik getekend.…

" Hoor ik nu mijn vaders stem? Neen het is de stem van mijn ouderpartner met verve timmert ze aan de plantenbak Ik zie dat ze de hamer niet goed vasthoudt, gebruikt ik maak geen gebruik van mijn spreekrecht, ik zwijg deed dat ook niet als helpend kind, jonge jongen bij het stilzwijgend aangeven van de spijkertjes aan mijn vader!!…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

Jong en speels. Zoals je was. Sterk en stoer. Zoals je was. Man en vader. Zoals je was. Oud en wijs. Zoals je was. Deze as bewijst dat je was. Zoals je was.…

vroeger heel vaak voor het slapen gaan ging mijn vader voor het venster staan en dan wees hij mij de sterren de planeten en de maan kijk dan jongen Venus zei mijn vader en dat daar dat is de grote beer en daar die ene kom hoe heet ie ook alweer een keer ook weer voor het slapen gaan bleef mijn vader daar nog even staan en toen zei hij…

Op die meedogenloze middag verstomt het leven in Orange Grove een woedende menigte doodt de plukkers hier is het bloed dat jullie dorst lest Een jongen van de Cariben sinaasappelplukker in Florida onzichtbaar verborgen in een greppel boven hem buldert de kolkende zon Een behoedzame vader steeds speurend naar veiligheid: pas op jongen…

Oude vader, die met grijze duiven heult, heeft mijn gedicht geslagen. Jonge Kees zingt langs zijn slapen heen, hij droogt de natte sneeuw. “Vader, oh vader”, verzucht Kees wat gelaten, “Was ik aan de overkant, zouden we dan praten?” Vader knijpt zijn bessen fijn, prakt, met tafelzilver, in zijn winterprak.…

jongen naar man die nu zelf vader is hij onderwees wij trots te durven zijn op wat ik wel doe of liever toch laat draag jezelf trots wat gedaan is zei hij wijs dan dat is gedaan dankzij mijn vader ben ik vandaag wie ik zijn wil en als op een dag mijn kinderen schrijven over de vader die ik hen was dan hoop ik dat zij vinden…

Een linkse intellectueel mat zich een waardeoordeel aan: Vader moest zijn stem verheffen. Ach jongen, weet die denker veel, zei vader, moe maar zeer voldaan: beter lot kon mij niet treffen.…

zal zijn vader nooit kennen Alleen de brieven zijn een aanwijzing De jongen kan zijn vader niet kennen Want die stierf twee dagen geleden Onbekend…

ze zijn er in alle soorten en maten heel veel leuke zitten er bij je hebt grote en ook hele kleine jonge en oudere – dun of juist een beetje dik je hebt vaders waarmee alles wordt gedeeld vader die je laten lachen of – soms – huilen je hebt vaders van toen en nu van morgen en ooit vaders die kunnen zeuren die binnen of buiten de lijntjes…

de barsten in ‘t hout betasten van boom en vader die beiden weten dat tijd niet likt aan belegen wonden maar hecht en ademt in oude basten van hen die dorsten als jonge honden…

De diverse klokken slaan diepdoordringend tot mij door, omdat ik ze als kind ook heb gekend en mijn vader er in door klinkt. Één klok stopt zelfs abrupt en ik denk direct aan die dag, waarop mijn vader het wel welletjes vond.…

- ’k Hersmede het di sterker Dan ’t vaders hand ooit zwong* Maar, waartoe wil ’t di dienen? Du best zo bitter jong*. - Du smidje van de woude, Bij Lo !…

Voor mijn vader Na een leven Waarin ik Mijzelf ontkend Heb kom ik Mijn vader Onder ogen - En fluistert zacht 'k Was zo trots op jou Wat zonde m'n jong Dat jij je eigen Ik ontkennen zou En niet op Jezelf kon bogen In liefde geschreven op de geboortedag van Jan Weggemans geboren 10 augustus 1897 - overleden…

op het strand bouwden we mijn kleine zoon en ik zandkastelen zal ik nog wat zee naar je brengen papa vroeg hij op het strand denk ik buiten de tijd meng ik dromen met de werkelijkheid hoe jong was ik toen vader me verliet…

Het is je vader.…

Hij heeft vandaag, in 't lieflijk lenteweer een jonge, ranke boom geplant, streelde de wortels in zijn hand en zag zichzelf, als kind, die keer, toen hij zijn vader hielp. Heel teer stonden de twijgjes in de lucht, als kant. Dit werd de mooiste boom van 't land. Plechtig trad vader d'aarde neer.…

elk kind kijkt met vertrouwen terug naar de man die een ware vader is zowel in jonge als in oudere dagen legt het de handen in zijn handen een vader kijkt met liefde die glimt trots en bemoedigend glimlachend om wat het leven de kinderen leert van het vallen en het weer opstaan een vader laat blij het hart kloppen steeds als kinderen zijn…

Maar eens terug zijn ogen open zit hij in zijn vaders graf…

Zo plots zat jij toen achter bij mij daar op de fiets we gingen naar je vader want die wist nog van niets Nog niets van al datgene wat ik hem vragen wou dat ik van alle dagen het liefste was bij jou Jouw vader moest hard lachen en was mij even voor hij zei dat ik te jong was dus fietsten wij maar door Zo fietste ik wind tegen en dacht…