Alle inzendingen over kalverliefde

ze hoorde zijn stem als een waterval vanuit de verte al klaterend naderen liep hem tegemoet met zelfvertrouwen wankeler dan haar hoge hakken maar zijn spraakmakende uitstraling reduceerde haar tot een stamelende stoethaspel en voor ze wat woorden bij elkaar kon sprokkelen was hij alweer gevlogen haar achterlatend met schoenen vol…

maar waar en hoe zei de stier tot de koe oh, gewoon zo en hier zei de koe tot de stier…

Ik kon naar je gluren Zonder dat je het merkte Van je genieten Zonder dat je het zag Ben je gaan volgen Zonder een reden Een gedachte aan jou Ontlokte een lach Een blik van jou Veroorzaakte storing Jouw stem heel nabij Een schok in mijn hart Een aanraking van jou Bracht mij in bekoring Dat rare gevoel Bezorgde mij smart Als een bakvis…

vreemd maar ook intens ik wist hier niet echt mee om te gaan het passeren van een nieuwe grens die grens kwam mij veel te vroeg dus vertelde ik haar aan het meer de zware last die ik met mij droeg de eerste keer doet zoiets zeer de pijn die ik haar heb aangedaan 40 jaar later , zelfs nu nog kijken haar ogen mij vragend aan ’t was maar kalverliefde…

Ach ja ik was toen rond de zestien jaren en leek een stoere vrijgevochten kwant in spijkerbroek en van die lange haren, maar in de liefde niet eens dilettant. Maar desondanks ging ik op vrijers pad en hoopte dan een meisje te ~versieren~, terwijl ik niet de minste notie had hoe of het moest, de lusten bot te vieren. Het liep altijd op een…

Hij ziet 'r als z'n bruid. Het grietje trekt 'm aan en hij hun kleren uit. Ze bloost en ziet 'm staan. Ze doen het met elkaar. Hij denkt: 'Een fijne griet.' Al spoedig komt-ie klaar. De ander echter niet. Ze voelt zich zwaar genept en zegt 'm onvoldaan: 'Een goed begin: je hebt het halve werk gedaan. Hij voelt zich nu een kalf. Weer…

Een glinstering in de verte, maar steeds iets dichterbij. Het verleidt me, betovert me, als pure tovenarij. Geen afstand meer, ik verdrink... Ik heb niet het vermogen om te zwemmen in jouw ogen.…

vertel dat ik ons tegenkwam in kalverliefde…

Vandaag ben ik nog een door die straat gelopen Die straat waar ik vroeger vaak door gelopen ben En nog steeds als gisteren ieder huisje ken Waar ik op ontmoeting met jou liep te hopen Ik zag het huis waar ik naar de overzijde keek Misschien zag je mij achter je raam wel gaan En vroeg je af waarom ik niet even bleef staan Maar als ik jou zag…

Jouw naam klonk in mijn oren fijn Je woonde in Utrecht aan een plein. Voor mij was jij de liefde van mijn leven Maar het was ons beide niet lang gegeven. Immers vrouwen horen niet bij elkaar Twee vrouwen zijn geen paar. Vrouwen houden niet van vrouwen Vrouwen horen met een man te trouwen. Samen hebben wij genoten van elk moment En raakten…

toen appels waren gevallen rijp en geurend in het gras wij op onze hurken raapten wat eens bloesem was vonden monden elkaar lachend zoetig van de eerste hap tongen draaiend, kalverliefde proevend nog naar vruchtensap…

Tussen huisstof en memorie las zij zichzelf terug in tijd Een handgeschreven jeugd in puberaal moeras waar ratio verdwaalde en kalverliefde toekomst las Memento mori voor haar dromen die ooit staarden naar de sterren maar nooit verder dan de zolder zijn gekomen…

Zo velen van ons Heeft de verliefdheid Al in bezit genomen Alle redelijkheid Aan de kant geschoven Voor kinderlijke kalverliefde Van broos, ondeugdelijk geluk - Alle stukjes van Onze liefdesmozaiek Waaraan het cement Ontbrak vielen als Los zand uit elkaar Boden geen enkele Structuur meer waarop De liefde zich vestigen kan…

Nee, het zinderde van kalverliefde. Dat je zo bedaard je buurvrouw kunt bespringen en daarna de besprongene doodgemoedereerd besnuffelen en je even rustig als gretig door haar laten besproeien en je lippen likken en dan, na een minimaal moment van bedachtzaamheid, de besprongene opnieuw bespringen!…

Ik vluchtte voor de liefde die nooit echt heeft bestaan ´k was eigelijk een kind nog en ben m´n eigen weg gegaan Ik bleef mijn dromen dromen en ging niet meer op de loop want ergens diep in mijn gedachten bleef toch steeds die stille hoop ´k Werd ouder, en ook wijzer en vond een nieuwe liefde weer eentje die zich écht heeft gegeven…

Zomaar Schreef in haar een briefje Jij bent het Neem me met je mee Ik val voor jou Jij schat, mijn liefje Met heel mijn hart Jij hartediefje Ik deel hem liefdevol in twee Nee maar Schreef jij ongevoelloos Zie maar Wat je er mee doet Ik wil dit niet Het is te beklemmend Ik weet niet wat ik er mee moet Laat maar Schreef ik terug…

Zo keek jij eens naar mij Alsof je bloemen zag bloeien Het water voelde stromen En de zon als zacht licht Over jouw huid liet komen Duizenden rozen met doornen Prikken nu op mijn huid Wanneer jouw blik de mijne aanwendt En jij mij kil toespreekt Over dat jij het niet meer bent Als níets is nu die mooie kalverliefde Niet eens meer een…

Dat onstekingsremmers katalysator zijn van loeiende kalverliefde daar hoorde je Opa niet over. Hij stuurde liever Nero in het riet waartussen elk natuuroog vurig is en een parmantige fazant voornaam, rechtop en gezond koddig gekleurde familie van de lis is.…

warmte en licht, niet in de spiegel te zien, geven je de glans van kalverliefde, van nooit beschade emoties, je naakte zelve. hey lief meisje, waar kan ik jouw spiegel vinden?…

(voor Carolien) ze is geboeid, maar dat kan niemand boeien de boeman van de kinderboerderij gaat luchtig aan het dierenleed voorbij de koe laat krokodillentranen vloeien weemoedig denkt ze aan de groene wei waar zij als kalf zo kort heeft kunnen stoeien de kalverliefde heeft nooit mogen bloeien ze voelt zich als een slaaf op een galei…

Sous le dôme sonore de la Baselberg de Koekelique une hirondelle s'était offerte la villa la plus charmante pour y passer des nuits entières à rêver de ses futurs bébés. Je me demande d'où provient l'heureuse ressemblance avec cette fille aux cheveux rebelles - câline et enfantine peut-être mais qui mange les mandarines comme…

Kalveren, twee koppen benen vier aan de zwier stelligheid vereeuwigen? een zomerkoorts! sotternie weg dat mes! genoeg gekwelde schors pijn pikt het niet pijn zwiept takken pijn schiet naalden pijn roept: pot voor drie! afgelopen met Bram luvs Jantje Jantje hartje Sofie kalverbast bloedt, goed! ze druipen liefde? 't is agonie…

De lucht een zwarte spreeuwenzee Vlucht van zomermiddagschepen Op windankers drijft met hen mee Een geurend badpak met aardbeistrepen Jouw granietporseleinen borsten Lieten duizend en één nacht zweten Mijn hunkerende lippen verdorsten Tot een bleke wondanemoon Nu zwieren gistervorsten aan de horizon Zonder te vertrekken zal ook jij me verlaten…

Het voelt soms best nog triest dat ik een verhaal liet afbreken toen het juist was in zijn mooiste vorm die trieste dag in de herfst toen je terugkwam uit Spanje waren we weer samen in de klas voor een feestje een terugkomst van klasgenoten die ooit over duinen holden voor het vieren van een feest met bier en rollende stofnesten nam…

je ligt naast me, saam’ genietend… verliefd je and’re hand strijkt zachtjes over mijn been Oh laat dit eeuwig duren… alsjeblieft… … Morgenvroeg gaat die vervloekte trein om mij terug te voeren naar de harde realiteit van schoolgaan, discipline, en oplettend zijn de vakanties duren veel te kort in de pubertijd nog weken erna zal ik onz' kalverliefde…

Of je liefde nou geheim is, verborgen, of je verstoken bent van, of je normale liefde of kinderliefde, openlijke of heimelijke, voorliefde of kalverliefde als werkwoord gebruikt, liefde op Valentijn, mag.…

het leven is een feestje als onbezorgd nog de kinderjaren zijn het leven is een feestje als groter groeiend de wereld wijdser wordt het leven is een feestje als in puberjaren zich de kalverliefde meldt het leven is een feestje als na jaren van leren het werken beginnen mag het leven is een feestje als hartstochtelijke liefde zich…

Naylita, je lippen kussen in de cinema, je siddert en trilt van deze casanova maar is die kalverliefde eens voorbij bindt je leven niet zomaar, blijft vrij. Naylita, wacht, wacht verdorie toch, een opwindender weg komt er nog.…

onbegrijpelijkwijs Liefde gaat over (in iets anders… of was dat verliefdheid) Of de onbegrijpelijke liefde (ik begrijp dat niet waarom die samen zijn) nog beter het gebrek aan enige liefde en dies meer of wat met de onmogelijke relaties tussen vaders en zoons of het onvermogen de onkunde onaardige dochters onbegrepen filosofen in spe de onbeantwoorde kalverliefde…

Ach zij had alles alles wat ik in een vrouw zocht ze was lief en zo mooi en wijs gaf me af en toe een knuffel en ik waande mij af en toe in het paradijs met haar ga ik later trouwen en om mijn vrouw te zijn zal haar echt niet berouwen toch af en toe kwam er iemand langs even met haar smoezelen op de gang verdorie ze heeft een vriend…