Alle inzendingen over klachten door smartp

Wie mee wil gaan met deze tijd, die zit voortdurend op een minischerm te turen en moet dat met een zere nek bezuren. Goddank is er de cursus: “Zit met Pit!”. Wanneer de Heer hun nek niet heeft behoed is die voor kloosterlingen ook vast goed!…

verborgen uit aandacht een varken, in lappen gegeten de aarde verzwolgen een opgeheven vinger vleeseten doet volgen edoch, men moet niet vergeten de lust lacht naar mensen die drinken, dansen welk gelijk wil men krijgen overleven, soms denk ik dat u het ook niet meer weet…

Niet te lang wachten, Bij dringende klachten, In uw bovenkamer. Dan nog even zeuren, En het gaat gebeuren.…

ZIE ze rennen naar het bontvriendelijk buitenland landgenoten dit klopt weer van geen kant wij dierenliefhebbers/sters streden hard tegen bont vergeten zeker bent u/jij hoe lelijk het op jouw jas stond nu nog steeds trots op die bontkraag gemaakt door dierenbeulen doorzettend deze dramajas te dragen DIKKEFOEI toch…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

Wanneer ik zeg: “De soep is wat te zout” ontsteekt zij in een storm van onbehagen en ook moet ik het zeer beslist niet wagen te reppen van te heet of juist te koud. Zij reageert alsof ze werd geslagen en ik krijg bars en bitter toegesnauwd dat ik mijn grote mond maar beter houd en niet zoveel moet zeveren en zagen. Vaak is het slikken,…

Nu moet ik nog in 't eenzaam dwalen!... ô Noodlot! al te wreed! Ik kan, gedrukt door zo veel leed, Maar nauwlijks adem halen! Mijn vriend zit aan de zij Van zijne Elize stil en vrij, En kust en streelt haar zonder vrezen; En ik mag naauw mijn Fillis zien! Haar slechts ter sluik een kusje biên! Kan dit mijn smart genezen? Ben ik dus niet…

Niets dwazer dan om levenden één klacht. Voor korte tijd zijn wij genoden, Dan wordt het nacht. -------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

Bij de dood van C.F.L. De Zomer stroomt van de glanzende lovers, En staat op als een bruid uit de zingende velden, Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver, De morgendauw druipt van de struiken, Als van onze wangen de tranen - Want hij is gestorven! Het koren ruist, als de klagende branding, Die opstijgt uit ons hart tot de kusten…

er was eens een varken in drachten dat de slager wilde gaan slachten het beest zei toen dat zou ik niet doen want over mijn vlees komen klachten…

'k Dacht dat ik eens zijn bruid zou wezen, ik heb zijn naam in droom zo vaak gelezen, waaronder dan de mijne stond; ik was zijn vrouw - zodat ik nauw begrijpen kan, dat hij nu is een vreemde man die kust een andre mond. Ik heb de kaarten opgenomen, wat hij verbood, maar in mijn nood wil 'k weten of hij terug zal komen - zij zeggen niet…

Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

'Nou Een Vandaag, ik ben totaal van streek Die nare Mark wou mij intimideren Hij zei: "Ik ga jou lekker decimeren" En schreeuwde: "Niémand laat mij in de steek" Hij gooide met de deur, toen moest ik schrikken.' 'Ach Geertje toch kom hier, nou niet meer snikken.' ---------------------------------------------------------- Geert Wilders…

Klagen zagen Is mijn teneur Zal niet bijdrage Tot een goed humeur…

Mijn ingewanden uiten klacht op klacht. Met de beste wensen voor 2015…

schrijnend klinkt het klagen jammert echo's in het dal treurnis blijft het vragen druppelt tranen neer en zal na eindeloos weerkaatst te zijn nog galmen voor een laatste maal een beetje talmen nog zingen nog eenmaal gehoor doordringen en tot slot weg sterven in wezen verdoofd door onwil om te luisteren naar het leed dat het verwoordt…

Hoe zult gij hier kunnen rusten? Al de onnut gespaarde lusten Stromen nog met zacht geruis Door uw ongerepte leden, Die nu met hun heerlijkheden Zijn besloten in dees kluis. Altijd hebt gij u onthouden Aan onmachtigen; ach, de oude Koning, die gij bijstand bood, Had geen kracht meer in zijn lenden Om op jeugds reeds lang ontwende Wijs…

“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt” Georg Trakl, Klage Slaap en dood, uw zwarte zeilen ruisen en vermalen worden 's nachts in het hoofd woorden tot korrels, letters tot gruis en buiten stormt het Niets, stom als beloofd: koud en stil wordt het leven weg geroofd.   Lijven rijten open op de tanden van…

Laat als een warme gids zijn sporen na, het aantal klachten komen uit de complexe feestzalen.…

“Niet klagen maar dragen” wordt er gezegd Nergens een lichtpunt, alleen maar zorgen Dat gaat maar door, iedere nieuwe morgen Misschien zijn al die klachten wel terecht. Klagen is van alle plaatsen en tijden Je wilt er graag met iemand over praten En voelt je dan niet zo eenzaam en verlaten Maar toch probeer je klachten te vermijden.…

Verwarrend is het, (ik ben maar een leek) De GGD verandert van gedachten Die zelftests waren niet geschikt bij klachten Maar zijn dat nu dus plotsklaps wel, zo bleek Zelfredzaamheid is fijn, die koester ik Het liefst gaf ik mij zelf mijn boosterprik…

Bij een soortgelijke klachtenlijn over het verkeerscirculatieplan in Den Haag werden de PVV fractiemedewerkers opgeroepen zelf klachten te verzinnen en in te dienen.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

Een merrie op stal te Maasbracht, uitte onlangs de droevige klacht: ik ben op 't perron van een K.I.-station met een paardenmiddel verkracht.…

de dag komt in gezongen woorden die een klacht in klank verstoorde met een droef en dralend lied dat men klinkend in de verten ziet…

nu streelt de lucht waar woorden verwonden die ons als ketens aan het oordeel bonden over iets dat even was en toch moest zijn als ik al schrijvend in uw koude klacht verdwijn…

de stilte zwijgt niet in een klinkend woord dat men schreeuwend in de verten hoort aan de grenzen van het vloeiend lied dat zin na zin in klacht gebied…

Door soms maar zo in woede te ontsteken Creëerde hij een sfeer van blinde angst Maar empathie duurt doorgaans toch het langst Dat hij dat niet goed wist is wel gebleken Hoe moet het ministerie verdergaan? (Mathijs van Nieuwkerk zoekt nog steeds een baan)…