Alle inzendingen over liefde gedronken

In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest. Drinkt de drank tot aan de bodem in vertrouwen en goedkeuring zoals men op het etiket leest.…

In bubbels geschonken en Met liefde gedronken breekt Er iets bij de inbreker en de Overrompelde geest; drinkt De drank tot aan de bodem, In Vertrouwen en goedkeuring, Zoals men op het etiket leest.…

Ik zag je bij de levensbron duizend schonen in het gras oceanen bloesems, luikend groen fragiel, transparant als glas, liefde gedronken zoveel dat kon, uit water, satijnen spiegelplas, toen zonder kleur, verdroogd, verdronken in woestijnen, de tijd verloren, voordat je het verlaten moest, tranen gedempt op geboren spiegels van de ziel…

hij vluchtte snel in glazen wanneer er ruzie was en thuis het servies reeds gebroken was gevallen perplex stond de barman glazen te vullen die wellicht verder gingen dan de dubbele bodem aders vraten ogen rood zoals zijn neus beaamde zijn vrouw niet boos meer en een lentegevoel ontwaakt de klok die niet na twaalfen slaat want de nacht…

niet je loopt een droom in de spanne van ontwaken denkt aan liefde je koopt schaduw van de zon voor een goede prijs dat wel -------------------------- uit: 'Glazen jas', 2007.…

Toen opa uit zijn stamcafé verscheen Na nuttiging van één glas advocaat Hield de agent hem aanstonds aan op straat En sprak: “U bent niet meer zo vast ter been En omdat dat wel door de drank zal komen Wordt uw rollator in beslag genomen.”…

Licht afgeroomd als melk Houdbaar gemaakt Geproefd, gedronken Glasvezelgezoogd…

Ik zag haar bij de bron duizend schonen in het gras oase in bloesem en groen leek het precies zoals het was water, satijnen waterplas gedronken liefde zoveel dat kon, verdroogd, verdronken in de woestijn, reeds verloren, voordat je het verlaten moest, tranen getemd in een ander gezicht, om te zien, je bestemming in een osmose van licht…

je woorden heb ik gedronken je zinnen zoog ik op toen proefde ik je regels en spoelde goed met sop…

Bloed kleurt het hart scharlaken rood gerijpt om zichzelf te verschenken traag ademend haar ziel te drenken in de leegte die zijn blik haar bood. Kristallen flonkering flitst het oog als zij haar hals teder over buigt vochtig en krachtig voor hem juicht in een bedwelmende liefdesboog Maar als hij haar lichaam walsen laat in samen…

der jeugd zal nog vaak worden gedronken…

Tussen kerkgangers dorstend naar geest'lijk voedsel zwalkt een feestganger die niet mee naar binnen wil, hij heeft genoeg gedronken.…

Naar mijn weten Heeft zij ze zelf niet gegeten Maar gedronken, uit volle borst. Een appèl Voor de appel.…

Ik zit weer in mijn kroegje, terwijl de ochtend van haar liefde zingt, die ik hier ooit heb gedronken en waar ik nog regelmatig op drink.…

heb de wereld afgefietst heb meren leeg gedronken heb echt te veel gebietst heb onzin uitgeschonken heb veel te vaak gefaald heb gedacht het is beklonken heb met liefdes kunnen pronken heb van leugens de waarheid achterhaald heb gedronken van geluk heb sloten gevuld met verdriet heb gedacht niets kan meer stuk heb beseft: laat los maar…

In een heldere werkelijkheid aangeraakt door het aardse bestaan hebben we van zachte liefde genoten onder het licht van de lavendelmaan het was een geurig samen zijn een nacht met wijn overgoten een vrolijk dansen in de tuin lachen van genieten onverdroten om onze vrolijkheid en uitgelaten kreten liefde hebben we gedronken elkaar schoonheid…

hij heeft - ten slot daar neergestreken - toen d'eerste druppels blonken van de nectar die zij bood een enkele gelikt, gedronken. en zij, zachtrose, ontsloot.…

de dagen vallen uit mijn handen ze voelen als vervreemde vrienden als een landschap zonder hemel er is geen liefde zonder vrede er is een soort van morgenlicht kruipend uit de verfkist van impressionistische schilders hun onhoorbare taal door absint stuk gedronken water rimpelt kalm mijn ziel rust even uit achter zachte tralies…

somber en wat te zwaar maar ook hoe paradoxaal iets van een oprecht verdragen als bij een brok in de keel die je maar niet krijgt weg gedronken wanneer melancholie de kop op steekt kan je er niet om heen en misschien is het maar beter zo…

op knieen Om van te genieten net als liefde…

het gedicht sloeg terug met tomeloze woorden overgeschreven van eerdere gedachten doch nooit eerder zo stellig geklonken ‘hier moet op gedronken worden’ was ergens te horen daarmee werd het een uur om U tegen te zeggen…

Ik hoop op honderd tien gezond en van het leven rijk gedronken, de aardkloot rondgezworven wijd en zijd - genoten van de schier oneindigheid en de muziek, dat mij de oren klonken.…

Herinneringen blijven maar hangen in de kelders van mijn geheugen als opgeslagen donkere vaten waar nooit meer uit gedronken wordt waarop de jaartallen vervagen en de inhoud vergaat omdat ze slecht zijn afgesloten en ik ze zo maar laat.…

Hij snoof en vroeg of ik gedronken had. Toen zei ik slim: “Nee, ik heb niets gebruikt. Het is gewoon het asfalt dat u ruikt!”…

Gisteravond iets te veel gedronken ik was eenzaam en alleen.("waar moet dat heen") Ik heb mijzelf dan maar in een fles rum verzonken. Wat ik over heb is een echte roes, ik voel mij net zo'n echte Hema tom pouce.…

ik heb je gedronken als een spons, je opgeslorpt tot al mijn poriën van je verzadigd waren en koester je nu teder in de knusse geborgenheid van mijn cellen je leeft in mij onlosmakelijk als een koningin op een troon van koralen heers je over het paradijselijk rif in mijn droomwereld…

inkt stroomt door mij gelijk levenselixer dat de dagen dieper kleurt of toch wandelend op de toppen van mijn kunnen schilder ik mijn gedichten fabelachtig tot het vloeien zal en zelfs leesbaar zal zijn voor hen die nog nooit één letter hebben gedronken…

Mag wijn misschien gewoon gedronken met plezier ik keur ach wat! ik snuif de geur ik proef, geniet gewoon blijkt "ziel" te zijn de kracht van wijn gefluisterd wijngeest, losse tongen…

alcohol gedronken beschonken bijgeschonken denk melancholiek de lieve woorden naast mij ligt het amourette vuuravontuur verlicht straalbezopen stomdronken weer bijgeschonken hoor lieve woorden in ondergang.…

Het hemelwater, stromend naar beneden zwol langzaamaan van beekje tot rivier waaruit gedronken werd door mens en dier en zeeforellen sprongen, met een reden. Dat water, bron van energie, van leven is ondertussen door de mens vergeven.…