Alle inzendingen over loopgraaf

Soms dwarrelt er lichte sneeuw over de rand mijn loopgraaf in Ergens voorbij de middag moet het zijn al is dat aan de grijsheid niet te zien Ik lig hier nu al jaren Voor mijn gevoel zelfs wel een eeuw Wachtend op jouw volgende beweging, een sluipende omsingeling, een onverhoedse aanval, een uitbarsting Ik weet eigenlijk niet zeker of…

Ik merkte hoe moe het landschap was, een oud beest, een steen, op zoek naar het graf waarbij hij zich neerleggen kan, alleen in zijn loopgraaf, mens in een krakende jas. ------------------------------- uit: 'Een rode sjaal', 1998.…

met een kalasjnikov in een loopgraaf liggen en niet overmand worden door angst voor je eeuwige dood je moet er nu uit springen en nu rennen naar het volgende punt in je leven of naar het doodgaan en als het je dood niet is dan gelukkig kun je daar later over schrijven maar blijft niet te vergelijken met die sprong…

Er werd gevuurd en gekorven In de loopgraaf wordt het stil. Vredeloos zijn gestorven Mensen van goede wil. Thans naket de ongeëvenaarde Wonderzachte nacht. Wit staat de dood op wacht. Gods kinderen hebben de aarde. -------------------------------------------- Verzen uit den oorlogstijd (1915)…

Boven de loopgraaf vliegt een vlinder rustig rond, duikt neer bij geknal, zit dan zorgeloos en stil op een traag deinende helm. Omringd door vuren, onder daverend geschut van het slagveld, strijdt de kleine tere bloem slechts voor haar eigen bestaan.…

zij woonde op verstoorde grond tussen klaproos en papaver hier was ooit de aarde zwaar verwond door gevechten en kanongedaver en in de nachten ging ze zoekend rond naar wie nog steeds op wacht stond of met open ogen in een loopgraaf lag te staren zij nam ze allen bij de hand en heeft hen naar de overkant gevaren…

o,satan van oorlog,schuldig ben je aan je vernietigende begeerte doden, gevoelloos in bitterheid verwoestend monster in grimmigheid onuitgenodigd dring je binnen als een loopgraaf door de dageraad spoot je het rood in de verse aarde jij maakte een zwijnenstal van ons land het mensdom schuldloos geknecht en geknakt in haar ziel…

in haar hoofd woedt het strijdtoneel in de gevechtsopstelling langs de frontlijn zoekt ze dekking in het zelfgegraven loopgraaf dat met de tijd dieper en langer wordt boven het oorlogsvuur in de zuigende modder hoort ze alleen zichzelf huilen ze slaat niet door ze observeert signaleert de heroïsche meesteres…

Wie in de loopgraaf ligt, wie hoop op leven En liefde en lust voor goed heeft opgegeven, Kan zich niet langer troosten met de droom Dat door zijn dood hij land en volk zal baten: Want alle volken, alle staten Zijn één als golven van een stroom.…

Doe het toch maar zet je hart open zegt de soldaat als hij de kittens in zijn loopgraaf in de watten legt. Doe het toch maar schrijf onder de littekens zegt de poëet woorden van liefde eet de bitterheid wordt tot op de draad één met je lied.…

Langs de loopgraaf plant ik mijn stok, de klamme sloop, geknoopt. Met rechte rug til ik mijn hoofd. Overgave bouwt op de kracht van het platgekropen spoor. Eer mijn vaders vaarder — waardigheid wijst de weg.…

Doofstom bespeelt de oude man zijn luchtgeweer over de rand van de loopgraaf in oostelijke richting -pief-paf-poef!…

De loopgraaf lijkt ineens ondiep. Dus zo is het. Morgen is alles anders, natuurlijk. Kijk: er waren gevoelens in het spel, en ambities, en drempels. ooit zul je het begrijpen. De foto's zijn mooier dan ik dacht. ----------------------------- uit: 'Maar zingend', 2013.…

Ik nader de vijand en verschuil me tot het donker wordt Ik graaf me in, sluip 's nachts in mijn frontjas om het terrein te egaliseren voor een verrassingsaanval op een geschikt moment Vechtend tegen de slaap sta ik in de greppel te bijten op de punt van mijn tong en in de verte te turen Op mijn schouderflappen prijken mijn insignes…

pak het, om te schieten, zei hij en dat we sterren worden, wij de dagen zijn als nachten donker want in rook ligt onze hinderlaag waarin ik langs de dakrand wacht, mijn handen rond kaliber zeven en nu de ochtend wakker knalt ben jij niet op het dak, ik ren met tangoslagen naar je loopgraaf elke straathoek is een keerpunt…

de rustende gestorvenen want onder de drukte heerst het meest stille der stilte witte kelken vangen het geluid van ons draven zodat er onder hen verlangende stilte heerst sowieso domineert er soms barstende onrust zodat de aarde breekt bezingen doden Shaffy’s krachtige doorgaan met het zweet op ons gelaat om alleen door te gaan, in een loopgraaf…

sprakeloze nacht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan, tot we samen zijn We zullen doorgaan, met de weifelende zekerheid Om door te gaan, in een sprakeloze tijd We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan tot we samen zijn We zullen doorgaan, met het zweet op ons gezicht Om alleen door te gaan, in een loopgraaf…

'k heb niet veel nodig. een minuut of wat dat ik mij keer langs zakken en langs dozen verrijkte vruchtennectar afgeprijsd per krat een nauwe loopgraaf tussen ouderen en werkelozen laat mij daar in die hof van overvloed denken 't gezicht te zien dat in een ver verleden zijn onuitwisbare indruk op mijn leven liet: god dacht ik god dat daar…