Alle inzendingen over menselijk kapitaal

Het is toch abnormaal Om te spreken over menselijk kapitaal. We kunnen het toch niet gedogen Om mensen te zien als vermogen, Dat is toch karikaturaal. U wist het vast: Een kapitaal komt uit de bovenkast.…

Een grotere dorst drijft die, maar niet hun eigen, Een allergrootste wereldgrote dorst, Het is het dorstig Monster Kapitaal. Die drinkt de Natuur en de Mensen op. De Aarde rondom ons wordt Kapitaal, De Natuur, 't Zonlicht, d' Lucht wordt Kapitaal, Het Heelal, alle Heelal's kracht Kapitaal.…

soms speel je een spel met het verkeerde katje ook nog eens zonder handschoenen een kapitale vergissing…

De werkers op de werkvloer Verdienen de kapitalen Die ze aan de aandeelhouder Via de beurs uitbetalen. De beursvloer Is ook maar een werkvloer.…

We kijken allen van binnenuit naar buiten Zetten ons oordeel af Door met kracht de deur te sluiten Kijken door andermans ogen volgt niet door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een…

Wij Mensen zijn ooit door een God gemaakt Een liefdevolle, giga-wijze Moeder Een kunstenaar, een Schepper, Een Behoeder die over 't welzijn van de Wereld waakt Wij zijn ooit naar het evenbeeld geschapen van deze Moeder-Vader-lijke Draak. Elk met een onbetwistbaar eigen smaak (dus 't heeft geen zin een ander na te apen) We zijn bezield…

Het dal wanneer je de ogen opent zware sloffen naar de keuken lopend De ochtend giet je zwart in een kop Je staat weer beladen op De cafeïne vergezeld van nicotine Ik snuif de ozon op in de ochtend zon Een donderslag bij duistere hemel en ineens is daar het licht De donkere wolk verdwijnt kijkend in de koffiedik De chemische rommel maakt…

Hij ademt voorzichtig in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, gelijkgestemden het is al donker in de nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

Op goede dagen ben ik niet alleen loopt liefde mee, een stapje opzij is dan zo gedaan, als het ware in liefdes schoenen gaan staan en voelen en weten wat liefde zou doen, liefde die de ander begrijpt en neutraal houdt van iedereen, onrechtvaardig neutraal evenveel van iedereen omdat zij zoveel groter is dan wij Op goede dagen loop…

o nee! straks wéér die blaaskaak president? een hele muur heeft geelkuif voor zijn kop wanneer zegt heel het volk daar “man, rot op”!? misschien als iederéén zijn daden kent… we hopen dat die navelstaarder duikelt of dat hij onverwacht en keihard struikelt…

Er is een vuur gedoofd Want de partij had Veel beloofd Het rode hart Klopte niet sociaal En maakte met rechts kabaal Uit de crisis met knappe koppen Die de teloorgang konden stoppen Maar investeren in maatschappelijk beleid Kwam te laat En andere partijen waren paraat De arbeider stond altijd centraal De arbeid Het heilige kapitaal Het…

Nu onze prins-gemaal plots niet meer leeft Haast ieder zich om hem te prijzen Als vader, diplomaat, als wijze Die posthuum zoveel inspiratie geeft Zit het dan toch in onze aard misschien Om pas een dode echt als mens te zien?…

Hij ademt in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, en gelijkgestemden het is al nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

als je op de koffie komt wil ik je bittere chocola geven dan proef je waar het leven naar smaakt en wie weet komen wij misschien ooit nog samen in een boek terecht met slechts het vermoeden dat wij meer dan dichters waren…

Helaas; de zwakke mens in dit weemoedig leven, Hij heeft een weinig vreugd zo noodig voor zijn hart: Wij hijgen ras naar ’t eind van dorre lijdensdreven, En spoedig al te lang valt ons de nacht der smart. Ook, Heer, wij trachten wel te bidden dat Uw wille Geschiede! – doch vergeef onze arme kindertaal, ’t Bedroefde hart, bij ’t vroom…

Stenen worden gestapeld gemetseld tot een muur om ons te beschermen tegen kou en wind de muren worden omgeworpen met de stenen wordt gegooid wij staan weerloos in de wind en deppen onze wonden geen hart bevat de warmte om muren te beschermen in omzien naar elkaar.…

Ik, die mij somtijds klein voel in dit grote Leven dier duizend zonnen, boven dees mijn doodgaand hoofd, en moedloos dwaal omdat ik hier als mens moet leven en mij geen hoger doel van wezen schijnt beloofd.... - Kan plotseling zoals een vuur omhoge klimmen wanneer ik voel en weet, dat in mijn hert getroond, standvastig en steeds levend…

Altijd al graag willen delen, te lachen, graag met velen, altijd graag geluk willen zien, bij jou bij hem, bij haar ook misschien? Altijd het goede in mensen vinden, zoeken soms, maar het is er! Nooit de slechte kanten willen belichten nooit iemand willen betichten, van wangedrag of anderszins, toch ben ik ervan terug gekomen,…

tot nu toe gingen kapitalen vooraf, boden onderkast het hoofd drongen zinnen zich op wemelden letters tevergeefs en nu, nu ik er over nadenk, denk ik Het kan me gestolen worden…

Dat kopt de krant in kapitalen.…

Toen ik er een had opgestoken Dacht ik bij de eerste trek: Het is toch eigenlijk te gek Om allen mee te laten roken Dat gaat maar met mijn rookwaar aan de haal Die pakjes kosten mij een kapitaal!…

Hij maakte kapitale fouten.…

En wee degene die wat Hans creëert En wat een kunstproject had moeten worden, - ‘Beloofd’, in kapitalen op de borden - Het lef heeft dat hij die fout corrigeert. Wat mij nu van dit kunstwerk bij zal blijven: Dat het dus Kunst is woorden fout te schrijven.…

Veel multi-miljonairs zijn als de dood dat ook hun kroost misschien wel wordt ontvoerd. Het laat de rijken dus niet onberoerd dat zij zo fraai te kijk staan in de Quote. Wanneer Georgina ook eens wordt gekidnapt, is Jort degene die daarover opschept.…

Snaai graai Snoei groei Snauw grauw Stank dank…

ik verdwaal in de krant terwijl pagina’s schaduw omslaan in kapitale letters berooft nieuws zich van bestaan met knusse stukjes kom je in de wijk en thuis bij buren naar criminelen kun je besmuikt in de rechtbank turen een blad vol zinnen waar ik morgen weer opnieuw in zal beginnen…

De wind waait guur de laatste bomen kaal De lucht is grijs, de tijd voor velen grauw Participatiemaatschappij lijdt kou Dan hoor ik plots: “…esthetisch kapitaal…” Hoe kan een land waarin zo’n woord ontspringt genivelleerd en vaal zijn? Nee, dat swingt!…

De clubs van Edgar, Dennis en van Frank Zetten hun kapitaal dus op de bank.…

Met kapitale letter scoorde hij een tien. Die grote pee is echter welbeschouwd een simpele kleine letterfout, maar die werd over het hoofd gezien. De jury zei dat dat geen ramp is, en gingen daarmee zelf voor pampus.…

Voel wanhopige twijfel als overdreven goedheid denk aan wilde gebaren van manuscriptachtig voelen wil o god bewaar me liefde ophangen aan het groot kapitaal en lach om de onmogelijkheid van mijn zijn.…