Alle inzendingen over moraal van de wetens

Willens en wetens Buitengesloten Willens en wetens Afgedropen Willens en wetens Een nieuw begin Willens en wetens Je komt er niet meer in. Neem maar mee Je ijskou En kom nooit meer terug Blijf weg En neem alles mee wat je bezit Want zo zie jij het toch: Jouw bezit dat met jou klinkt.…

telkens als ik baanbreek en zwaarwegend aanwezig ben weifel ik willens en wetens zonder weerga wederkerend op het gebaande pad maar als ik wegen baan weegt niets op tegen het weven van mijn dwarse draden…

De wetenschap stelt geen schuldvraag zo denken sinds Adam Smith onze economen koel en afstandelijk door de bank genomen Laisser faire laisser passer graag Wij spelend voor blinde krachten formeren samen een onzichtbare hand zo komt het natuurlijk proces tot stand met geen tot sturen bij machte Het echte wonder is ons tijdenlang wel varen…

Schoon het Haantje van ’t Vernuft Soms moet koning kraaien Moogt gij ’t Haantje in de borst Nooit de nek omdraaien!…

Het moraal van normaal is wel zo abnormaal dat je over weinig moraal hoeft te beschikken normaal te doen, of zou dit de mensen afschrikken?…

'Karst T. kondigde daad aan' AMSTERDAM - De dader van de aanslag bij Koninginnedag heeft zijn daad nog geen maand geleden aangekondigd. Dat zegt zijn voormalige buurman uit Velp maandag in het AD. ------ Sinds Pim er was zeggen de mensen wat ze denken En wat ze zeggen wordt ook vaak meteen gedaan Dat heet niet ongecontroleerd…

Je kunt tegenwoordig je naaste buurman niet meer serieus nemen achter de schijn van vriendelijkheid gaan een nieuwsgierigheid en een laag zelfbeeld schuil die hun weerga niet kennen dit samengaan kan resulteren in inbraaK in jouw computer of het hacken van je emailaccount…

Moraalridders en rakkers van fatsoen, voert onverdroten de nieuwste taalstrijd tegen heteronormativiteit - Oef, moeilijk woord... Waar is het om te doen? Hoe progressief dit streven ook mag schijnen, het voert ons naar de tijd der puriteinen.…

Elk wissewasje Vergleden in De maalstroom Van de tijd Tot orkaankracht Uitgegroeid het verwijt Die ooit bruigom heette Gekrenkt tot op het bot Gooide willens en wetens De deur van zijn huw'lijk In het slot Alto Adige, Dolomieten, augustus 2012…

Ongelofelijk, hoe afgelegde geloften, willens en wetens worden gebroken. Mensenrechten. Onmetelijk zijn werkelijke feiten, die geen mens kan doorgronden. Leven. Liefde is onbeschrijfelijk. Wonderen bestaan.…

Wanorde, zo noemt Borgdorff mijn poëzie, Maar dan wel gedeeld Door twee, regels die Willens en wetens Door midden zijn gehakt Door de mens die Ik genoemd wordt, Oogluikend toegestaan door Hen die ook in mij wonen - Gebroken regels getuigen Van een gebroken ziel, Brokstukken poëzie Van hem die aan zijn eigen Ik ten slachtoffer…

Mijn buurman fysiofit lanceert zijn Betere Moraal Wagen gierend op de stoep vol ongenoegen kijkt hij naar de oude auto-troep zijn Betere Moraal Waagt het niet te betwijfelen dat het een kwestie van stand is Nou ja, het kán een kwestie van geld zijn.…

Zonder gene, zonder moraal laat ze zich pakken is het verhaal! Zonder idee, wat richt ik aan, zie ‘k haar opnieuw daar staan! Ze wacht, geduldig soms met fronsende blik ze draait wat, schuifelt, ze twijfelt en ik, Denk; zonder gene, zonder moraal, heb je totaal geen verhaal!…

denkend dekkend en ontdekkend in een wereld van de gekke slingert vertwijfeld vertrouwen zich een houdbare gatenkaas uit zelfbehoud verstouwt het brein golven van mentaal geweld als gelikt te slikken mediabrokken verzacht het gatenbrandende zuur luchtig naar een neerwaarts uur door uitkomsten te jokken klokken wetens afgesteld…

Met een klein geweten zou ik als een kabouter bij je wil zijn en wachten op een moraal die nog iets kan redden van ons droevig liefdesverhaal.…

De dag heeft boventonen maar ademt zwaar in mij Ik kan met de thema's spelen en buigen voor het applaus ik kan een tegenstem zingen me uitputten tot de avond maar de nachten zijn te kort om bij te komen, ik moet me willens en wetens in de strijd werpen, wat er ook van komt Een dag niet geleden is een dag niet geleefd een dag…

Dit is een ernstige vorm van zomaar. Zomaar begonnen en niet weten waarom en het af willen maken, maar wat is afmaken anders dan doden. Zo weinig als we weten en zoveel als we willen zouden we geen van onze kinderen het bos insturen, en toch vallen we als bladeren in de herfst als regen in het dal en geloven we dat als het niet ergens…

Langs de betonnen besmeurde wegen Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer Niet in deze schitterende wereld te…

Vliegen, naar het vakantieoord Vliegen, maden in open wonden De schreeuw, nimmer aangehoord Zwarte baby’s, hulpeloos vermoord Alsof de mensheid nooit zal leren Kom, laat ik je rug nog eens insmeren Ivan Grud…

Als dan het volk in trance Nog schreeuwt en moordt Willens en wetens de wetten In haar destructiedans Schendt en verstoort Schrei dan in droeve coupletten Evalueer des lands gebeurtenissen Normaliseer het dichten, Driek van Wissen…

Lekkende gedachten ontmaagden witte regels met vallende woorden naast verdampen als nooit bestaan schaduwen bezwijken bij beweging tussen verlangen en hoop het went emotie en verstand in rivaliteit ritme en klank wissen en laten de pen de hand de schrijver de dichter bevrucht willens en wetens schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk een chaos…

Geen tijd voor moraal en integriteit Tijd maken is een bezigheid Geen tijd voor deze bezigheid Geen tijd die ons bevrijdt…

het luchtledige staan Zij die ons bewustzijn had gegeven De blauwe waterbol vanaf de maan Oh ging de mensheid zich maar bezinnen Op haar waarde om te kunnen bogen Voortaan op een hoogbeschaafd vermogen En de aarde daarentegen beminnen Want als wij de wereld slecht beheren Door haar evenwicht te versjteren Dan gaan we eraan willens en wetens…

willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. weltrusten!…

Willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. Weltrusten!…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

De ban is gebroken het mag nu vrijuit worden uitgesproken: Vertel de waarheid hoe waarachtig ze de waarheid liegt vertel de leugen hoe waar alles is wat ze in leugenachtigheid opbiecht zoals op verre plekken het daglicht naar de nacht en de nacht naar overdag verglijden Zo moeten zij de waarheid en de leugen vals en bescheiden ons…

de spiegel ontdaan ontkent deze ervaring dus kan het niet bestaan bekrompen omdat er toch iets mist: datgene wat niet bestaat hoewel de moraal dat betwist…

's Nachts hoorden wij in 't holle huis de ratten rennen langs de binten. Zij scheurden spaanders van de plinten; in kasten viel de kalk tot gruis... De Rotte gistte van bederf. - Uw fierheid heeft geen kamp gegeven: ge hebt het vaal gespuis verdreven, nog: de boerin op eigen erf. Maar later, 's nachts in het gewelf der kelders hoorden…

In avonden als deze maanlicht in het donker schuilt en oerkracht voelt in weze is daar ergens, een roos die huilt als bij één klaterende waterval stort hij zijn tranen neder tot weer de zon schijnen zal dan straald en blijd, zijn hartje weder want immer na de regen schijnt de zon hemel hoog en uit een parelglans geregen toont…