Alle inzendingen over ochtend en avond

Ochtend en avond Dag en nacht Dat zijn de kaders Van mijn bestaan Waartussen ik Mag bestaan Leven, noem ik dat, Laat ze maar gaan, Die onzinnige tijd, Die zinloze tijd Want tijd bestaat niet, En zonder tijd kan ik verder gaan…

ik schrijf in de ochtend, middag, avond en zelfs 's nachts en nimmer bereik ik de voorpagina, want Kerima, Julius en Driek dringen voor, zelfs Wil heeft dat streepje eigenlijk vind ik het best, zo ontdek mij maar in de marge…

Een ochtend, een avond, een leven vol geluk. Toen kwam jij binnenwaaien, nu is mijn leven stuk Een droom tegen werkelijkheid, een leeg gevoel zonder reden. Ik wil verder met mijn toekomst, maar zit vast in mijn verleden. Geen pad wat ik kan bewandelen, geen dromen meer voor mij.…

vragen in ‘t zog van verwarring, halsoverkop in ademnood gevangen, belichaamd door ruwe rauwheid van ontelbare woorden die elke winter weer overleven dan volgt diepgevroren spijt, gevolg van wederkerigheid ergens halverwege een onbeslapen ochtend, een avond zonder bomen, het einde dat geen kant op kan…

ik zal je schilderen als maan en als zon ik zal je de tinten geven van ochtend naar avond ik zal jou het palet schenken de lijsten van jouw huid breken ik zal jou beminnen de tederheid geven zoals op het fluwelen strand weet je nog dat jij mij in duinen legde en dat ik jouw licht liefde wij de eenzaamheid niet kenden en de…

en avonden gaan er stilletjes voorbij op gezelschap kun je er blijven wachten Er verandert niets met de tijd Het is er zoals het hoort in het stille huis wordt de stilte niet verstoort…

dagen gaan en dagen komen ochtend, middag avond, nacht opstaan, douchen, kleden, eten en de katten niet vergeten elke dag aan je gedacht lachen, huilen, zwijgen, zingen werk en hobby, fiets en trein gewoon de dagelijkse dingen voor het eten een glas wijn wind en regen, zon en maan liggen, lopen, zitten, staan zomer, herfst, de wind…

en avond zwemmen als vissen de haven binnen zo lang als mensen zich herinneren uit zee gedreven hangt een wolk donker in opstand boven het oude verzekeringspand de stenen engel beschermt de stad zwijgend in de ban van een gekartelde wolkenrand.…

middag avond ik mis je mond ik mis je arrogante gedrag je stomme grapjes geintje je lach nou dag en vergeet niet dat als ik je zie een gekke bek naar je trek want lief je weet ik ben zo gek als een deur ik mis het je geur je kleur in mijn grijs bestaan roep en ik kom er aan en zo niet ook goed maar ik blijf aan je de denken bij…

Als ik aan je denk bij ochtend of bij avond jij bent altijd ver…

Tussen avond en ochtend ontwaken, slaapdronken in de badkamer verzeilen en jezelf verlaten wanneer je klaterend pist. Door het raam knuffelen nevelen van opkomende slierten mist. Het zijn krullende knevels onaanraakbare verwaseming van een droom die nooit meer op je wacht. Tussen avond en ochtend veradem je nacht.…

's Ochtends een zeewind, 's avonds een wind van het land – daartussen: mijn dag.…

Totdat ik wolken droom En ik de regen niet meer hoor De dag bijna voorbij geraasd Totdat niets meer weet En gisteren rond was Zoals de maan van laatst De nacht verglijdt onhoorbaar haast De Poolster maakt een kanteling Om morgen…

ochtend, ja te laat! dag, ik droom alleen van haar, ga met haar in zee.…

Aarde waar wij zijn geboren Geboren onder het teken van liefde Liefde als warm en helder licht Licht helder als de mooiste ster Ster aan de grenzeloze avond Avond die we voor altijd delen Delen wij geliefden Geliefden die elkaar liefhebben Liefhebben door de nacht Nacht als hemelrijk in de ochtend Ochtend iedere dag Dag na avond in de nacht…

waar de nacht de ochtend raakt en de middag de avond naakt daar strijdt de tijd naar een nieuwe morgen…

blijven slapen lekker blijven slapen de hele avond de hele nacht de hele ochtend en draai je nog eens om waarom de middag ook niet diep onder de deken onder de maan onder de zon de wereld buiten en jij die mij nooit meer wil zien laat staan binnenkomen buiten met de wereld met de zon met de maan de hele middag avond nacht ochtend…

lokt hun lied vreugdevol van de vroege ochtend tot de late avond het leven vol te vieren…

Kwam bij je aan in de avond ging bij je binnen in de nacht kuste je vaarwel in de ochtend samen korter dan een dagronde maar geen seconde was het zonde…

in de ochtend smeer ik 'm de middag kent mij ik bak een ei 's avonds schep ik nogmaals op tussendoortjes, maak mij wakker…

En als dan straks In het uur tussen hond en wolf De stad Haar aangezicht verbergt Weer dat je ne sais quoi gevoel Dat me verder drijft Doorheen het labyrint van tijd Tastend n het ongewisse Verlangend naar het licht Dat na de nacht Verzacht Als een pleister Op een slepende wonde.…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten op orders wachten er is geen uitknop voor de kleine marsauto beneden in het controlecentrum is de joystick die de auto bestuurt al jaren werkloos en elke dag: ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten…

en als hij zich in water legt krimpt zijn geest vele ochtenden zijn er houten balken waaraan een haakje met een hemd elke ochtend ruikt hij de avond…

Het ademen is reeds zwaar, avond in de vroege ochtend, licht gloort in de verte, maar duisternis omhult het droeve hart. En langzaam verglijdt de tijd.…

'Weilanden hebben avond,' zegt Achterberg. Maar kun je dat wel hebben? Misschien zoals je een ziekte hebt: avond. (Iets met de ogen: alles veel te donker zien.) Maar ook 's ochtends is het niet voorbij. Zie je weer veel te klaar, maar wat je mist. November. Elke ochtend is een morgue, elk woord in dit gedicht een kist.…

Vraag het de avond als een gedicht en je leeft weer als de middag jouw vraagt wat je mist en de ochtend je niet vertelt waarom de tijd niet in jouw antwoorden gelooft.…

toch was het goed de intelligente lockdown strenge regels waarschuwing cimbalen voor de dood met een roos die open bloeit in de onsterfelijke harten vasthouden tot de avond ochtend wordt…

de zee woelt kust de branding zo verzandt de schemer die nacht doet stranden de avond graaft kuilen in sterren tot diep in de ochtend om morgen te scheppen…

ik rek de avond nog wat uit tot voorbij het droomniveau en schrijf je een brief bij het licht van een maan het wordt vroeger nu ik draai de aarde een slag zorg dat er een andere ochtend komt er is geen droom meer in nood…