Alle inzendingen over ochtendlicht geboren

De stad is geboren in het ochtendlicht met zicht op een eeuwig leven. Haar geschiedenis bepaalde wat zij nu is; Heeft aan haar ziel een eigen identiteit gegeven. Ik ben haar burger en word benijd, Enkel om het feit dat ik deel uitmaak van haar leven…

Ik omhels je Met duizend armen, Wolkenlucht die Het steeds vaker Aflegt tegen de Zonnestralen die Je indringend doorboren - Hier begint het ochtendlicht te gloren, Wordt in wolken en zonneschijn Mijn nieuwe dag geboren…

geschreven woorden jagen na wat anderen hebben laten liggen het concretiseren kleurt de horizon die zijn uitzicht duidelijk verbreedt passen regendruppels zich aan aan het ritme waarin zij vallen worden ongeschreven akkoorden geboren in het vroege ochtendlicht…

dank zij het zachte licht van ochtendgloren laat ik in 't eerste zwakke schijnsel het ongewisse toe, het onheil teruggebracht tot tastbare contouren verhoudingen die in het donker zo beklemmend zijn de loden dagen die gemis weer boven halen het lege duister in mijn bed pijnlijk verlangen en paniek voor dat wat eindig is dat alles wordt…

Ik ontwaar bij het krieken van het ochtendlicht. Een nieuwe dag toont langzaam zijn ware gezicht. Ik stap onwennig voort naar het ochtendlicht. De eerste zonnestralen ontsluiten wat de nacht heeft verdicht. Een haan kraait het ochtendreveil. Een hele droomwereld gaat aan mij voorbij. Ik weet de natuur houdt stand bij wet en macht.…

niemand ziet wat zich voltrekt in het vroege ochtendlicht een witte vogel schrijft in vertraagde cirkeltaal dat ik met jou waden kan door sterrentuinen en dat onze ogen vensters zijn van licht dat jij me raakt tot in het hart hier in het vroege ochtendlicht…

een lichte streling als een vluchtige kus het ochtendlicht nog jong raakt me aan fluistert zacht kom kom ontwaak sta op en dans dans het leven met mij…

, verdampten in het ochtendlicht door de uitbundige bladeren, als kunstvolle nevelwouden van jarenlang geluk.…

de schoonheid van haar glimlach kleurde prachtig bij zonsopkomst hij kuste de rijp van haar wimpers en genoot aanzienlijk waardoor haar hart smolt na een lange winter die de tijd had stilgezet, vergroeiden ze richting lente die hun zijn omstrengelde…

haar donkere lippen nodigden zijn mond heel even zag ze hoe bruin hij haar vond toen hun ogen elkaar ontmoetten hij hield van haar verhalen over het land waar zij was geboren.…

Door het volhardend duister Kriekt onverwachts het Eerste straaltje ochtendlicht, Het dringt zelfs door In het verste hoekje Van het huis waar het Normaal gesproken donker is - Jong licht, dat nog Groeien moet, en toch Al de eerste zachte Schaduwen in zich bergt…

een schreeuw uit duizend kelen in wreed wit ochtendlicht zo luid en zo bang een wildernis van pijn…

Twee handjes zo klein, je neusje zo fijn. Zo zoet is je geur, je mooie zachtroze kleur. Je huidje zo zacht, je huiltje vol kracht. Je oogjes nog dicht, vangen een vleugje licht. zo klein en teer ben jij, en wij,wij zijn zo ongelooflijk blij.…

Voor Fabian, geboren op 4 juni 2004.…

in jouw sporen van schilderen groeide alles open in beelden van schitterbare precisie er in zoekend de warmte van kleuren waarin ogen gestreeld worden ze trilde,ze kon zich niet stilhouden er bleef geen stukje linnen bloot waarin je me vinden liet in het geborene verdampend in dromen van kijken in waas van gezichten…

in zelf-gecreëerde huid zelf-gekozen armoede als een lam tot slachting aangeduid hij bloedde uit liefde, hij had je lief die god in dat kind met die herders en zo nam het initiatief heeft je bemind tot in de dood ... en zo hij leeft, hij schreeuwt in een stal ‘t is hier plaats om te worden geboren tussen piek en kerstbal de…

Mamma hier ben ik dan! Wat hebben we saampjes gewerkt! Allebei om het hardst! Voor mij was het niet gemakkelijk, uw kracht in baren gaf mij bestaan. Mamma hier ben ik dan!…

"Geboren worden we... Geboren worden we " Tot vreugde van het kind... ... IN ONS…

vertel me wanneer winterrouw de bomen laat rusten zeg me het antwoord nog voor ik verdwijn waar schrijft het kind afwezige gezichten, de namen van toekomst in het schorskleed bewoond zal ik het weten en komen tot stilte het vaarwel van verdriet onder vouwloze sneeuw…

Licht bij de vleet nu jij de wereld binnentreedt en van de prins geen kwaad nog weet Dat je vanaf je eerste kreet tot aan je laatste ademtocht dat licht mag toebehoren Zo wordt in jou een nieuw mens geboren…

geboren zoals de wereld is ben ik niet zoals de wereld werd werd ik niet en zoals de wereld is geworden was ik niet toen ik werd geboren…

daar de wind vrij spel heeft kust kwik zachtjes het vriespunt de avond legt zich neer na volledige overgave aan de ondergaande zon in het holst van de nacht ontstaan wonderschone waaiers worden bloemen geboren die nimmer zullen geuren beperkte houdbaarheid doet niets af aan hun fonkelende pracht die schittert in het ochtendlicht totdat…

Als bij rijzen van zonnegloren over velden parelen zijn gestrooid toont de wereld mooier dan ooit dat zij eens voor geluk is geboren hoe vredig kunnen landerijen zijn als alles in ochtendlicht is overgoten aan iedere tak een fonkelende robijn smaragdgroen van tere jonge loten maar over de wegen raast verkeer in niets ontziende haast en…

Elke morgen, elke dag opnieuw, wordt de pijn steeds weer geboren. Krijg ik telkens die rauwe duw, je voor altijd te hebben verloren. Neem dan je badjas in mijn armen, ruik die o zo bekende geur. Laat mijn hart hierdoor verwarmen, en het ochtendlicht dat krijgt nu kleur.…

nog leeft ik net als ieder mens op aarde opnieuw geboren ben in een nieuwe dag onschuldig als een baby….…

haar schoot weerklonk sirenen, gezang zonder woorden, stapte ze uit haar lichaam, gebaarde met de ogen en haar lippen, vast besloten, alsof ze mij haar zegen gaf,- wacht met wegen niet te lang -, er ligt een een zoete vrucht te rijpen met onontdekte pit, die zal botten, als de Alpentoppen gloeien tegen het decor van het naderend ochtendlicht…

Blik op de wereld engel van het ochtendlicht.…

In het ochtendlicht voelt een waterhondpuppy zich uitgefloten…

in het grauwe ochtendlicht blijken de nachtelijke sterren te verbleken nu alles toch heel anders is dan het aanvankelijk heeft gebleken ben ik blij dat ik mezelf nog heb terug gevonden wijzer zonder vragen over dan het aanvankelijk heeft gebleken nu alles toch heel anders is blijken de nachtelijke sterren te verbleken in het grauwe ochtendlicht…

ontluikend lover koestert zich in ochtendlicht van teder satijn…