Alle inzendingen over onbreekbaarheid.

Vroege herinnering onverslijtbaar, onbreekbaar, toetssteen van wijsheid. Naam van kinderen vergeten in onwetendheid, verlicht de notendop.…

ze bouwt haar onbreekbare taal uit stenen zonder te verdwalen zweeft ze tussen wijzen van doen en laten ongelovigen jaagt ze in hoge stekelige bomen haar tong is haar hart uit stenen bouwt ze haar onbreekbare taal niet alles komt goed weet Cassandra…

Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

In het avondrood onbreekbaar verliefd verpakt doet het tij keren.…

ziel van kristal toog der heldere mensen met glasgeblazen harten niets is onbreekbaar…

Verbannen en vergeten tussen ijskristallen muren Vertwijfeld warmend aan gedoofde vuren Broos, toch onbreekbaar ...dit bevroren hart Hoop, neemt afscheid ...als de nacht verstard…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

Zou ik er een wens ingooien dan zou ze de zon herboren zien blauwe vogels verleiden de horizon bezingen glazen schelpen bevrijden onbreekbaar geluk vind ik haar als de helderste ster in alle uithoeken van mijn universum.…

Brandganzen, samengeklonterd In onbreekbare V-vorm Die hen veilig naar oorden Achter de horizon brengen zal - Vleugelslag na vleugelslag Verlangen ze er nu al naar Op deze plek terug te komen En dan zal het voelen alsof ze Hier nooit zijn weggeweest…

Ongelovig stuiterden wij de fles door de keuken naar elkaar, maar krassen op de keukenvloer bewezen, hij was werkelijk onbreekbaar.…

Het licht uitgooien als een hengel, door de nacht varen en met een onbreekbare glimlach wakker worden. Maar bovenal er zijn met lichaam en geest.…

Ik dacht dat ik onbreekbaar was, dat mijn masker alles tegenhield. Maar het is jij, die het dichts bij mij staat, die het juist vernielt. Ik kan alles buiten houden, pijn of verdriet zie je vaak niet. Maar als jij me pijn doet, herkent niemand me nog door de waterval van tranen, die dan giet.…

Je betreedt thuis, de stille trappen Waar slechts je schaduw wacht van je eigen gemaakte stappen Niemand met je in de nacht Een lege stoel met lege kleren Geen ander spoor dan dat van jouw Het alleen zijn al die keren worgt jou als met onbreekbaar touw…

een gesprek in stille uren vertrouwen geloven rust een gesprek in verborgen uren een lach een traan gevoelens een zucht een gesprek in verwarmende uren een band onbegrijpelijk onbreekbaar vriendschap gerust samen een gesprek in stille uren een houden van…

Het was altijd hetzelfde Als je haar zag Zag je ook de andere drie Het was altijd zo mooi Als zij huilde Huilde de andere drie ook Het was altijd zo gezellig Als zij lachte Lachte de andere drie ook Het was zo triest Jij pestte haar weg Nam haar plaats in En voelde je gelukkig Het was zo mooi en onbreekbaar Totdat jij kwam…

Je herkneed de klei, in verbaasde bewondering van haar gestileerde schoonheid, geroerd door een ranke hand, gereinigd in water uit een schaal van broosheid, verglaasd tot krachtig metaal, versteende onschuld, de vorm ontstijgt het verstand van de mens in het porseleinen werk, te zweven in haar breekbaarheid, om het licht een andere norm…

Ze kneedt de klei, in ogen van verwondering door ranke schoonheid, geroerd door slanke handen, water gereinigd uit de schaal van broosheid, zweet gestileerd in onschuld, de vorm ontstijgt de ziel van het creatieve denken, te zweven in onbreekbaarheid en licht laat dolen in een hogere vorm, ontleedt in betrekkelijkheid en deelt het…

Informatief was hoewel - toen ik - voor even, tafels zag zweven stemmen werden gesmoord en licht uit mijn ogen verdween gestrekt en evenwijdig aan een deel van de bureaus met stoel minuten werden uren, en uren daarop volgend werden dagdelen van donker en licht dat na twee etmalen terug was na onbreekbare tijd zonder be- geerte handen…

Gerbera ziet haar kleuren even intens als de man die daar ligt het ontwerp is stevig de vorm onbreekbaar, ogenschijnlijk stoer en lachend zoals hij was stevige steel verankerd in aarde niet te knakken om op te leunen ach sterke bloem waak voor hem word zijn metgezel in zijn rust tot ik er ben…

Zwitserse maskerades molewieken naast de gemsen de fleurige flora door De speelsheid 'n bloem ontsproten op bergen van onbrekende wijsheid dartelt in het oogverblindende panorama O bejubelde edelweiss voor eeuwig slechts symbool je gewend succes is maar als 'n resistente bacterie zonder slachtoffer…

Als kleine dingen, me zo kunnen raken, wat doen dan grote dingen met me Als weinig woorden, me zoveel zeggen, waar brengt een heel verhaal me dan Als de minste emotie, me zo aan kan grijpen, wat doet dit gevoel dan met me Als een moment, mijn leven kan beheersen, wat kan een dag dan met me doen Als een onbrekend stukje, me het gevoel…

Als een adder in het gras, spuit venijn door onbreekbaar glas, de telefoonlijn is geduldig. Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…

& Wat naar binnen wil beweegt te veel, Om door te dringen naar mijn deel in u, Dat in u ik & u in mij tot deel verdeelt Van een onbreekbaar heel, een wij, een kei, Die op de stranden van de eeuwigheid Zich naakt ontrolt & duurt: onsterf’lijkheid.…

Ik betwijfel of je weet hebt van mijn pijnen, want ondanks mijn zichtbaar lijden bid ik dat ik marmer schijn: glad, bijna onbreekbaar, nog de schaduw van een Sfinx op deze loden sokkel mijn toren van Ivoor.…

Geen ruimte werkelijk vrij van onbreekbare levenslust. De droom is een verzuchten van steeds weer nieuwe doelen. Geen tijd verschilt momenten die weerloos verder gaan. De feiten blijven onbekend voor de hand liggen beelden. We zijn slechts even mensen en gaan dan op in eeuwigheid.…

De held Joris versloeg eens een draak bij de stad Silena in hedendaags Libië door Noord-Afrikaanse landen waart diens schild nimmer gestoord blank en bol _ versierd met rood lint als een feestelijk half ei bewaart achter zijn onbreekbare schaal de pracht van Moorse koopwaar versterkt door oorlogsadem van strijdvaardige handelgeest.…

Jaren gaven mij vertrouwen en geloof in hoge macht die als ik bid de woorden voegt bij een universele kracht welke over de aarde waakt als liefde in de mensheid daalt verweven tot onbreekbaar lint alle volkeren samenbindt dus draai ik hoopvol elke rol nauwgezet een aantal keren geef mijn gebed mee aan de wind verlangend dat het vrede…

Zo graag had ik de muren Die ik om me heen heb opgebouwd Nu eens voorgoed geslecht 'k Heb wel mijn best gedaan, Maar lukken wil het niet echt - Onmacht die te groot is, Kracht die te gering is, Muren die om mij heen Zijn opgetrokken uit stenen Van angst, het cement gemengd Met argwaan, uitgehard tot Onbreekbaar beton, zijn het…

Maar al zien we elkaar in geen tijden, geen e-mail, telefoon of brief, toch blijft het lijntje tussen ons beiden onbreekbaar sterk in superlatief. Geen boze kritiek, blaam of verwijt want onze vertrouwde vriendschapsband is zelfs na lange contactloosheid, tegen de grootste stilte bestand.…