Alle inzendingen over ondergeschiktheid

hemeltergend, zo angstig vaag sluiert het licht in mijn handpalm geborgen in de schelpenkraag van het duin zonder strohalm dat als zachte aarde begon maar in schaduw vlucht voor de adem van uw zon vanwege ontederheid berucht zie de wolken buiten bereik ik adem in, ik adem uit vraag me af waar ik naar kijk naar windstilte zonder geluid…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…

het is goed nieuws de tumor vreet niet verder in jouw lijf maar wel in mij toch ben ik blij dat alles weggenomen bleek te zijn mijn pijn -zwaar ondergeschikt- wikt elke mogelijke slag om elke mogelijke arm en warm lach ik je toe…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

Vanavond vannacht samen het vierkante tafeltje de asbak die voller werd en lege glazen bedachten zij dat feitelijk alleen objecten tussen hen bestaan alles ondergeschikt zelfs woorden vragend bevestigend Later in de mist die zij niet konden inhalen wisten zij hoe stil ook passie kan zijn…

vrouwenvlees is goedkoop te vangen en te verhandelen ondergeschikt aan en gedwongen tot seks verkocht door hun familie ontvoerd of geronseld net zolang geslagen tot ze er mee instemmen beroofd van hun kind zijn het schuldgevoel immens hopend dat bevrijding hen ooit ten deel mag vallen…

de sterren vallen dit jaar uit een vroege hemel, daartussen voorjaar als nadag van wintertijd en ondergeschikte slaap, hoorbaar rondzingend op kristallijne toon; 'duizend zwaluwvluchten', zei je nog tijdens dit hoogteritueel zonder daarbij van persoon te wisselen -een woord ontstijgt papier en er is overal werkelijkheid maar dan gedroomd…

akoestiek beschrijft nederig ondergeschikt intonatie polijst een vinger tikt zwelgen in melodie aan toonsoorten onderhevig onbegrijpelijke empathie nagels krassen stevig anderzijds toegezongen ritmisch feilloos decibels gewrongen knokkels zijn broos solo’s borduren voort uitzonderlijke delen geen enkel akkoord slechts handen…

mijn krachten nemen af gekend in voorspoed en aardse tegenslagen toch mag ik zeggen dat ondanks alles waarden van eeuwigheid bouwstenen blijven leggen ook al vertelt de zee mij van komen en gaan het toont in wezen steeds vaker in alles een ondergeschiktheid aan een groter doch onbegrijpelijk bestaan een gewaarwording die groeit…

jij hebt de snaren zelf gestemd de eerste tonen gestreken op de viool van het leven onwennig vibrerend maar vingervlug lerend koos je de juiste akkoorden wist wat men wilde horen jij gaf niet aan maar was consequent ondergeschikt aan het arrangement jouw talent heeft zich later gewroken nadat jij hebt gebroken speelt jouw leven…

Over het verlies werd tijdens de intercontinentale vlucht zucht, met werkelijk geen woord meer gerept schouders ontlast Lezen, eten, doezelen en slapen dan een goed gesprek Torens van kalmte doen voor altijd dienst Hoewel hoogte, werkelijk van ondergeschikt en inferieur au fond geen belang…

al richt ik mijn ogen nog zo omhoog en mijn diepste een sterk verlangen kent naar het Hoogste mededogen toch blijf ik zoeken naar aardse hoop sterker nog, ik word juist met de menselijke onmacht meegezogen ik ben van stof ondergeschikt aan de natuur in mij brandt de vergankelijkheid dat dooft na korte of lange duur wat rest is…

Alle angsten die tellen in het leven komen langs zoals het klokje tikt maar zijn van nature ondergeschikt in de glans van vreugde verweven Alle pijnen kunnen je niet deren elke traan glinstert als een juweel en God wat zijn het er veel die de waarde van bezieling leren Onmacht word omgezet in wil en wens kritiek heeft nooit echt kunnen…

ik heb jou eigenlijk nooit horen zingen wel parelden de hoogste tonen verrukkelijk in lach het was meer neurieen waarin de melodie een eigen ritme had de fonetiek van woorden bleek van ondergeschikt belang voelen en begrijpen van stemmingen bepaalden de magische kleuren van je zang als geen ander wisten jouw flitsende…

Daar waar jij dan misstapt en verzwikt, is het kind totaal ondergeschikt aan de spanningvelden die het oproept, wanneer het niet luistert! Dus de een zegt, straffen, de ander zegt met liefde maar ik zeg, doe het met allebei!…

ogen door zijn lieflijke blik Bemint door ieder ander blijft hij waardig in zijn persoon Keert de rug naar arrogantie met een stralende lach Als een rustige golf bewandelt hij het leven Soms wat schuw laat hij de wereld tot hem komen Behandelt hij een ieder vol liefde en respect Terwijl hij zijn wonden voedt met eerlijkheid Stelt hij zich ondergeschikt…

vandaag speelde ik bij iedere statie een variatie op zwart, wit en eikenhout ik zocht in woorden naar gevoel en heb aldoende in toon een mengeling musicerend beschouwd intens is dan de weg die leidt langs het lijden was als alleen, ik ging er in op, zo gezegd geheel ingevoerd, in trans en ondergeschikt aan de kracht, die in twaalf…

maandagmorgen trekt sporen in de aardkorst van hier tot in Zuid Amerika ik lei me te wentelen in haar moederschap vermeerderd met essences uit vruchten van de wereld ze doet me nogal wat met haar kronkelen van oudsher is ze de aanstichter sommigen noemen haar water anderen rekken haar op als een aquarellend fontein God is ze nooit geworden ondergeschikt…

Volgens het NRG verdient de prins het niet om straten naar zich vernoemd te hebben, omdat hij meermaals de Nederlandse belangen ondergeschikt heeft gemaakt aan die van hemzelf. Het voorstel krijgt weinig instemming onder de bevolking.…

Waarom mogen Vrouwen slechts leven, maar beperkt Opgeslo- ten met geurige kruiden, boodschappen, pannen en vuur Tussen vaak vier Lemen muren Onbemiddeld, arm Of rijker worstelen zij zich door dagen Die geenszins vrolijk stemmen, daar De zon figuurlijk zelden Licht geeft Licht geeft Summier: te allen tijde Vrouw ondergeschikt De Iraanse…

Geen misvorm in haar leven, misgunt mij niet de illusie waarom ik vroeg, gekweekt uit de duizend schoonheden die ze droeg, uit elk van hen een nieuwe levenskleur ontluikt, de adem van de wind steels haar wangen vindt als zij zich vangen laat, raakt alles ondergeschikt aan de geur van erotiek die ze zonder voorbehoud predikt.…

kwam tussenbeide die zich steeds meer uitbreidde overstroomde hun land toen de golven tegen het steenhuis rolden zochten ze het hogerop in Westerwolde in Wedde kwamen ze het steenhuis binnen druk doende om daar terug te winnen wat ze in Reiderland kwijt waren geraakt een schrikbewind hebben ze ervan gemaakt Westerwolde werd gekraakt ondergeschikt…

En ik bewonder in volledig besef van ondergeschiktheid.…

Wolk aan de horizon, ondergeschikt aan hemelen om elders heil te zoeken. Onder bomen ruist de dood, lichaam rekt zich in ijver, de maan kraait in z’n vijver. Door de zon verdroogt, fluistert vuur de dagen uit, wensen met as vervuld.…

Problemen bestaan niet meer, zijn ondergeschikt. Het samen zijn, vervagen van enig objectie. Onvolkomenheden eenvoudig weggewuifd, weggeslikt. Totale wanorde in het hoofd, gekte toegeslagen, jezelf verloren. De wereld om je heen, waarschuwingen niets je kunnen bekoren. Pijn angst voor het weer verliezen.…

Na de oorlog beseften de mensen hoe kwetsbaar onze samenleving is Zij besloten voor de kwetsbaren te zorgen om het goede te bewaren het hart van binnen uit te borgen nu belanden kwetsbaren langs de zijlijn omdat hun rendement te weinig zou zijn de kwetsbare ondergeschikt maken geeft een gevoel van macht dat is een samenleving…

schuren uiteengevallen lorren van overzeese delen rond het lichaam ooit aanelkaargenaaid door heloten zeeën vol met zoute tranen voelbaar verdoezeld in de natte voering wat is nu nog een koning zonder grip behalve dan gekleed gaan onder een zware mantel als roeping met vriendelijke glimlach die zij zelf niet willen verbreken als ondergeschikte…

voor mij althans, het is de gang waarnaar men gist na een klim vooruit in de jaren, om alles wat stoffelijk is te vergaren en in de afdaling gewaarwordt van immer groeiend loslaten met gemis Wijsheid neemt toe met de jaren dat houdt eigenlijk in, dat men moet erkennen dat in de veelheid en veelvoud weinig is te verklaren en de mens zijn ondergeschiktheid…

En dan de liefde, de enige de allesverduisterende,..die word door mijn rijmpje een ondergeschikte heftige nostalgie. Nostalgie naar de dichter die inkt heeft in zijn bloed en zo het leven maakt lichter en de kunst sierlijk begroet.…

Het denken aan die gebeurtenis maakt alles wat met liefde te maken heeft ondergeschikt aan dat ene moment. De emotie van ontladen spanning, van ongekende verrassing, van zinderende tederheid en van sprankelende blijdschap.…