8225 resultaten.
Waar is?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 400 Ongeziene tranen, in een
doolhof van gedachten.
Waar is het vrolijke meisje
van toen toch gebleven?
Met de tijd meegenomen,
door de wolken gedragen.
Verwaaid door de wind,
toch is er nog veel bewaard.
Beelden van het verleden,
vol van warmte en tederheid.
Die ze heel goed zal bewaren,
heel diep binnen in haar hart.…
Misschien vind ik ooit nog de woorden
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 440 Misschien vind ik ooit nog de woorden
die meer zeggen dan gebaren,
meer dan het huilen van ongeziene tranen.
Misschien vind ik ooit nog de woorden
die openbaren noch toedekken,
die verhullen noch noemen
maar die er zijn, simpelweg er zijn.…
ongezien
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 226 men zegt
dat ik zwart schrijf
en zo is het ook
hoe lang nog, vraagt
een ander
de woorden slaan
mij koud om het hart
ik ledig het hoofd
om het zichtbare niet te verwarren
met het onzichtbare
zwart op wit
ergens middenin houd ik
een regenboog tussen vingers
voor wie dichter wil komen
op te droge grond…
ongezien
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 40 alles was grijs
hij heeft gewacht
heeft iemand hem gezien
hij is verdwenen
zonder bagage niemand
heeft hem gezien
de zon wendde zich af
van de inktzwarte aarde
van wie was het koffer
op het perron
niemand keek achterom…
ongezien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 mijn boom spreidt vanuit het donker
zijn takken open
in het laaiend licht van liegende reclameborden
ongezien
ongehoord
noordwaarts zuidwaarts
glijden auto's in kolonne voorbij…
ongezien
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 611 op de korrel, snel
zo wil hij er van af
ook zijn geweten belust
op een moment van rust
ze weet haar lot
is wat het moet zijn
niet gekozen toch daar
altijd te vroeg
zoveel nog te doen
het einde te gewaagd
bedenkt een dodelijk man zich
in haar ogen moeders wil
voor het vagevuur te pril
niet langer door het leven
gevreesd geeft hij…
ongezien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 384 ongezien loop ik
door dat grote slimme web
en straffeloos
heeft het zin een boete
voor de doodsschrik van een spin?…
De lange traan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Vanuit m'n ooghoek voelde 'k hem gaan
traag, en heel langzaam...
Richting mijn wang, 'k kon 'm niet stoppen
leek slow- motion.
Langs m'n neus, richting m'n lip
mijn tong likte de zoute druppel
echter was 't met die ene nog niet gedaan
'n waterval kwam eraan.
Wat begon bij m'n ooghoek
stopte niet op tijd voor m'n zakdoek
en zo slikte en…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 126 Ik ben een schaduw
wacht op de dag
en verdwijn in de nacht
overdag volg ik de lokroep van mensen
het spel van de kinderen
de ruzies van echtgenoten
s'nachts verberg ik mij ongezien
in haar gesloten ogen
zij geven mij de rust
ik word even zichtbaar
als ze haar nachtlampje aandoet
haar ogen bewegen
en ze slaapt verder.…
blinde voeten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 onder mijn voeten
delen bomen
voedsel met elkaar
van wortel tot kroon
praten ze via hun
wood wide web
zoveel ongehoord
moois onder mijn
blinde voeten…
Een druppel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 202 Een druppel
als een traan
die zwaartekracht
niet trotseert
langzaam glijdt
in de kille nacht
zich bezeerd
aan een strijd
uiteindelijk leert
verder gaan
zichzelf bevrijdt…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 De tranen die zich een weg baanden
langs m'n kin en verder neer
droogden onderweg zodat ik
telkens weer
dankbaar omhoog keek.
Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
De niet aflatende en wegblijvende pijn
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 100 Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook
zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk
de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook
ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe!
We helpen haar, brengen haar naar bed
vragen of ze wil dat we blijven
maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want
je bent hier toch zo, als ik je bel?…
Weggegooid
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 731 Stil, en ongezien
drupt je laatste traan
uit de wond die eens
haar lippen kuste.…
Wéér een nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Alweer een nacht
zijn wij samen alleen
Mijn hart met rouwrand
brandt binnen zijn kader
Klopt wel door
en soms
bloedend
vervolgt het mijn weg van
soms hopeloos
Ons verdriet
samen…
Hoge tranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Soms, zitten mijn tranen zo hoog,
soms hoger dan de regenboog,
slik en slik ik weer
doe ik telkens weer.
Soms zitten mijn tranen zo diep
zo diep dat niemand ze ziet
dan slik ik, en slik opnieuw
vanwege de pijn in m'n ziel.…
Tranen in mijn buik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 223 Een simpel gesprekje, een simpel onderwerp
het brengt de traan in mijn stem
een gewoon gesprekje is de opening
voor de traan in mijn ooghoek.
Ik wil niet huilen, nu even niet
mijn tranen zakken naar mijn buik, daar:
waar eventjes niemand ze hoort en ziet.…
Wanneer de eng'len wenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Verdriet is niet alleen
toebedeeld aan ons
mens- wezens, neen:
'k zag 'n engel echt
maar EEN, ze oogde
bedroefd, 't was zo
triest, dat toen ze me
alleen achterliet
het regende dat
't goot. Zo komt 't
dat verdriet vergoten
door onze engelen
regelrecht uit de
hemel komt.…
TRANEN: ze; ik en jullie!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 302 Als ik wegloop om mijn tranen
loop ik weg met mijn tranen
persoonlijk vocht door eigen verdriet
Dus tranen van en voor mij
en niet van en voor anderen
Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn
als ze ook nog zouden dienen voor jullie
En troosten dempt vooral de put
die veel dieper reikt dan dieper
Dus laat je eigen tranen komen
snik…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Stille woorden
netgedicht
3.0 met 460 stemmen 1.330 vloeken helpt niet
als pijn het achterste
van je tong kan zien
waar tranen verdrogen
voordat zij zijn
vergoten regeert
al de ongeziene
meester van verdriet
omdat pijn
het bestaan van
andere emoties
uitsluit en verbiedt
ook ik heb stille
woorden in mijn
huid gekrast om te
voelen wat niet mag
het andere dat
ongelukkig heet…
Voile
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 184 Haar versluierd zicht
laat ongezien lentekruid
de dans ontspringen…
[ Ieders weerwil wil ]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 41 Ieders weerwil wil
alleen blijven, ongezien --
niet doen wat jij wilt.…
manifest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 257 zoals warme tranen koele meren doen ontspringen
wil ik hier mijn voetstap achterlaten
in enkele woorden en zinnen onthouden worden
bewijzen dat hoe nietig ook
ik was
zoals in kleur en klank het schrijnend leven
hoog zwevend boven het grauw
ongezien maar krachtig als de bron
die de bergwand kan doorboren
ik ben
en de woorden luider laten…
Stilte na de storm
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 311 verlaten ruimte, gebroken spiegel
rode lippenstift, oorbellen ernaast
spoor van vers bloed en tranen
vergeten uit te wissen in alle haast
omver gelopen stoelen, horen als
verlamd de akelige stilte aan
zo snel mogelijk weg van hier
is er de laatste ogenblik gedacht
verlaten ruimte, ongezien geweld
reflectie van vernietigende woede
- maar…
De reden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 tranen worden aan elkaar gebreid
daar onwijsheid lang gelee teloorging
in woelige nachten, waarin geweld
ongezien kan toeslaan
zijn de kreten om hulp oorverdovend
de geur van angst kruipt in neuzen
chemische wapens, niets schuwt
de vijand om het licht voorgoed uit te doen
wij nietsnutten staan aan de zijlijn
kijken toe, vragen ons stilzwijgend…
Suicide
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.313 ongehoord
ongezien
onbegrepen
onverzacht
onmacht
onbegrip
Ongestoord
Ontkracht
begrijpelijk…
Een ongeziene glimlach
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 417 Wat loopt er volk in al die straten
op deze mooie zomerdag;
elk heeft zijn wensen en zijn woorden,
ziet hier of daar iets wat hem trekt,
wat hem belooft geluk te brengen,
vervulling van een stille nood...
Maar wie goed rondkijkt ziet ook dingen
die nergens zijn te koop:
een kleine glimlach, blij begroeten,
een kind dat juicht om even niets,…
Ongeziene talenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 kregen klanken dezelfde toon
waaide gelijkmatigheid
een doffe berusting
zonder sprankjes hoop
ik ben gaan retoucheren
om de oorspronkelijke
pigmenten te vitaliseren
tot verbazing
helderde juist schaduw
het verflauwde licht
uit donkere contrasten
ontsnapten kleuren
naar een nieuwe jeugd
unieke momenten
die hemel gaven aan
nog ongeziene…
Een ongeziene werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 ik ervaar extreme krachten
beredeneer hogere machten
in een ongeziene werkelijkheid
ons tijdpad is
voortschrijdend leven
waarin begin en eind ontbreken
mythen sagen en legenden
tonen ons de wereld die wij
slechts uit overlevering kennen
in een existentieel verlangen
naar het levengevend licht
krijgt het spirituele zijn gezicht…