Alle inzendingen over onheilspellend

Onheilspellend... Klinkt de blik in je ogen Waarmee je mij Vol afgrijzen bekijkt Onheilspellend... Geuren je woorden Die je vol hitte Mijn gezicht in blaast Onheilspellend... Ziet je hand eruit Wanneer je hem In de hoogte heft Onheilspellend... Kijk ik je aan Waag het niet Me nog eens aan te raken!…

ik wist de wolken op hun vlucht een donkere lucht rolde windstilte vooruit warmte klamt en laatste vogels zoeken schuw een veilig onderkomen onheilspellend is het wachten op de eerste klap in een vernietigend ontladen waar angst het luider spreken zichtbaar maakt staken de woorden bevrijdend knettert bliksem en hoost een…

het gehuil is niet van de lucht maar dringt door tot op het bot grijze nevel nadert de grote stad spreidt zich uit met diepe zucht onheilspellend schijnt het dwaallicht tikt een rijs zachtjes tegen een zerk klinkt geritsel van bladeren dichterbij daar gehoor het overneemt van 't zicht penetrant de geur van vergetelheid onder de voet gelopen…

De baas der jury bij het Groot Dictee Wordt Dries Van Agt...al is hij drieëntachtig De Nederlandse taal is hij zeer machtig Voor Bart Chabot misschien nog een idee Spel...Gaza, Zionist of Palestijn De Punt, Molukker, Intercitytrein…

Economen vinden dat onheilspellend.…

Regen en onweer trotseren de vroege morgen. Kleurrijke lichtflitsen maken de mensen waarschijnlijk vroeg wakker. Het geeft wel een bevrijdend gevoel, want de warmte was enorm. In de lucht speelt het zich allemaal af en dondert en bliksemt het voorbij. Tropisch blijft het wel, maar het ergste lijkt over te zijn. Zomer…

Een dreigende lucht De onweersbui komt eraan Dat geeft gedonder…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

De lucht is onheilspellend, maar ik slenter door, het is niet zonder doel, mijn gedachten nemen me soms in beslag, soms zijn die gedachten pijnlijk. Maar slenteren helpt zelfs door het donkere onheilspellende herfstweer.…

langs steile paden, in mist gehuld waar echo’s bergen fluisteren sluipen trollen in schemerlicht hun ogen fonk’lend, hun grijns gericht ze lokken reizigers, trots en stout met fluisterstemmen koud en fout “Kom dichterbij, wees niet bevreesd, wij kennen de weg, wees onbevreesd.” doch wie hun listig spel niet kent wordt in de nacht als prooi…

[Haiku] avondschemering zeven meeuwen op de pier onheilspellend wit…

De reden daargelaten, blijven vragen -als rupsen- knagen aan mijn binnentuin. Wanneer begon het mij verdomd te dagen dat overwoekerd beeld verviel tot puin. Er chaos heerst wanneer de koorts in vlagen mijn lijf bestookt en brandt tot in de kruin. Ik weet niet hoe de angsten te verjagen. Zij kleuren mijn gemoed zo donkerbruin. Vergroeide…

Ze wisselen in verstrikte tijd snavels en veren uit Gijzelen elkaars dromen kruipen over vloeren met scherven bezaaid Ze grijpen bloedige letters brengen zonder iets te begrijpen met fladderende vleugels En dichtgeschroeide ogen achterstevoren verhalen van zon naar aarde Een krijsen in de ruimte van een zwarte onheilspellende…

oorverdovend de stilte van de schreeuw je hart roerloos, dood de stilte voor de opmaat I love you onheilspellend…

ik moet je dood slaan want je zint mij niet de opgerolde krant slaat hersens in onheilspellend zoem jij rondtollend mijn hoofd zo kan ik niet slapen ik moet je dood slaan…

verstoken van woorden groeit er leegte om haar heen niet zo groen als de vorige keer doch onheilspellend klampt zij zich angstvallig vast aan datgene wat bekend is om maar niet gegrepen te worden en stilletjes op te gaan in de grijsheid van…

Onheilspellende luchten zuchten voorbij Zij aan zij Doordrenkt als een kleurrijk geheel Nooit te veel voor menselijke ogen Bevlogen en door ons bekoord Ongestoord en verwonderd blijven zij uitgezonderd in 't geheel als een juweel…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

Een subcultuur van spoorwegwerkzaamheden Een onheilspellend audiobericht Krioelend volk, dat veel verwarring sticht Alsof, spontaan, een flashmob wordt beleden De tienertoer biedt culturele jachten Maar op zó'n kunstperformance kun je wachten!…

Alleen ik ben degene die bij dit onheilspellende gevoel is blijven steken.…

Onheilspellend afgetekend aan de horizon zonder begin.…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik gedachteloos paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad als het pad donker en onheilspellend wordt het daglicht in razend tempo verkort en de omgeving gaat ruiken naar onraad vanaf hier is…

De avond tingelt als een theehuisje aan de horizon; maar de stormen daarachter, het versplinteren van hout en de wrakken die elkaar angstig opduwen in de haven. Kom wij maken een wandeling langs dit troebele water vol wier dat zinkt als lood; nu erven wij een rust die van de hele aarde schijnt te komen. Maar de schreiende stem en de verre deur…

Vanavond trok de mist over de wei alsof de aarde zich opende en het grondwater buiten zijn oevers trad paarden en koeien raakten vlot en als in een moeras uit de oertijd dreven tenslotte alleen nog koppen en ruggen voorbij van het geboomte aan de overkant maakte zich iets los waarvan ik dacht dat het een roeier was die overstak voor mij…

De goochelaar zegt: neem één dag in je gedachten, het geeft net welke en ik neem één dag in mijn gedachten, een willekeurige dag, geen wereldschokkende dag, en ook geen zwaarwichtige of lichtzinnige dag, zomaar een dag ik knijp mijn ogen dicht en herinner me die dag, de zon schijnt, ik bel aan en de goochelaar noemt die dag, beschrijft…

verkeerslawaai nadert opnieuw het razend monument op 't harteloze kruispunt van onheilspellend leven tussen de stille bloemen zoekt zij beschroomd naast zoveel groter leed haar plek voor niet vergoten tranen…

Van kikkerbad naar half diep ging nog wel Maar dan dat onheilspellend enge diepe Badmeesters die van alles naar je riepen En van de hoge springen...Wat 'n hèl! Versneld of niet, het blijft zich vele malen Als in slow motion in je hoofd herhalen…

Het stormt, gaat te keer, Uit onheilspellend donkere wolken Daalt onzichtbare neerslag O zo pijnlijk in dit Zielenlandschap neer - Wat er in mij omgaat Dat ben ikzelf niet, Dat zijn onbenoembare kanalen Die ontembaar in mijzelf Rond willen dwalen…

Nu iedereen door covid thuis blijft plakken zie ik mijn omzet onheilspellend zakken. Voorheen was dat per week een mille of vijf. Maar welke doemscenario's ook dreigen, Als ZZP'er kan ik staatssteun krijgen.…