Netgedichten

netgedicht (nr. 54.670):

Veeg voorteken

De reden daargelaten, blijven vragen
-als rupsen- knagen aan mijn binnentuin.
Wanneer begon het mij verdomd te dagen
dat overwoekerd beeld verviel tot puin.

Er chaos heerst wanneer de koorts in vlagen
mijn lijf bestookt en brandt tot in de kruin.
Ik weet niet hoe de angsten te verjagen.
Zij kleuren mijn gemoed zo donkerbruin.

Vergroeide gnomen sluipen richting deur
en kraken mijn verweerde onderkomen.
Och God, vanwaar toch deze willekeur

die mij langzaam de adem heeft benomen.
De wortels leeggezogen, de terreur
de vraatzucht. Lag dan alles in het omen?