Alle inzendingen over onstaan van soorten

Over: On the Origin of Species - Charles Darwin Kennis van diersoorten Weet van ontwikkeling Over de wereld In jaren vergaard Neen, 't was waarachtig geen Zevenmaandskindje Dat ten gevolge daarvan Werd gebaard ----------------------------------- uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…

Dan onstaan er weer gekleurde bladeren aan de bomen. En in het bos komen weer paddestoelen en veel mos.... Het is een mooi jaargetij. Maar toch maakt de zomer mij het meeste blij!…

Nedal je bent nooit geboren enkel in vrijheid van dromen onstaan jouw gestalte in pijn verloren nimmer uit mijn gedachten gegaan strijdlustig als jouw naam zal jij er altijd zijn in onwezenlijke tastbaarheid een eeuwig bestaan…

een onophoudelijk stijgen van hemelse lijnen naar wolken en oneindigheid het kleurenspel van de zon door edelstenen vensters verstilt het grijze hart van de mystieke reus eens onstaan in verre eeuwen en hemelhoog staande gebleven in de helse vuren van deze tijd…

Een prachtige stevige stam Stevig staand, zodat alle takken er op kunnen steunen Een prachtige boom is onstaan, door deze stam Een boom, een thuis, een familie De boom, die al jaren mooi bloeit En dankzij deze stam heeft deze familie nog jaren te gaan…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

'Twee soorten oorlog zijn er: om macht één, één voor recht. Ik zou dus graag eens weten waar jij nou wel voor vecht.' 'Ach, als ik eenmaal macht heb bepaal ik ook het recht. Mijn oorlog is dus goed, de jouwe die is slecht.' ------------------------------------------------ uit: 'De groene zee is mijn vriendin', 1987.…

liefde is slechts smeermiddel ten behoeve van het voortbestaan van de soort…

in een serieus mannengezelschap hebben die meer aan een koude frigo vol bubbels dan aan een hitsige hengst die prooien zoekt .…

Liefst zou ik lijsten schilderen om open frames, maar dat wil nog niet zo erg Elke dag laat me weer netten werpen om waarheid in te vangen, of op zijn minst begrijpbaarheid Mijn kanttekeningen verschijnen op de vreemdste plaatsen, daar waar ik structuur verlang Ik behang meer dan ik verf, laat staan dat ik laat onstaan Ik lijst in…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

enkele vragen onbeantwoord en toch een goed gevoel want soort zoekt nu eenmaal soort dat scheelt een heleboel…

In Drenthe mogen mensen uit de goot, met een verslaving binnenkort verkassen, naar een bepaalde straat in hoofdstad Assen, genoemd naar, heel toevallig, Herman Brood. Als dichter meld ik mij bij deze aan voor een verhuizing naar de Vondellaan.…

de aarde heeft op kleine schaal al korst verloren -geschatte maat- men pelt mij langzaam af en aan de buitenkant onstaan de eerste rafels aan de randen porie verdicht zich, huid wordt geluid en het licht vangt dauwtranen in de grijze morgen een visagiste kan gemist, dat heeft geen zin het beukt erin!…

jouw smaak is stilte het bittere verzout in leegte die nu is onstaan ik zonde te dicht bij je huid verblindde met schijn, licht ging voor heel even uit brandde je trots ontnam je de kans zelfstandig te kiezen mijn aardig werd jouw minder waardig je vecht voor je vrijheid in tijd en in plaats hebt recht op de ruimte die…

Als vreemdgaan voor anderen vreemd is en voor jou normaal doe dan maar net alsof vreemdgaan vreemd is en niet normaal Anderen zouden het niet begrijpen dat jij vreemdgaan normaal vindt Want als anderen vinden dat vreemdgaan normaal is is de spanning er vanaf en dan voelt vreemdgaan aan als normaal Wil je dan nog vreemdgaan…

Niet te knuffelen en eenzame soort, verdwaald tussen de aardse dieren, z’n gram verhaald op hen, die hem geen kwaad kunnen doen en hem niet eens besnuffelen, in aard ver van elkaar afgewend, om zich met de vinger naar eenzelfde toegangspoort te richten.…

je hebt ze in alle soorten: blije, droevige, brutale, gelukkige, arme, rijke, fuifnummers en pilaarbijters, koplopers en lantaarndragers, tafelspringers en wezels, spoken van de opera's, en feeën om door een ringetje te halen! naar dewelke gaat jouw voorkeur?…

“De meeste mensen deugen”, zei een schrijver. Ik vind die uitspraak pure flauwekul. Het is antropocentrisch slap gelul dat echter prima deugt voor ´t verkoopcijfer. Het broodje aap wordt dikwijls goed belegd. Een orang oetan dacht: heel goed gezegd.…

zoveel gronden om te liggen in een veld van lavendel op een pindakaasvloer of op een tapijt van porseleinen zonnebloempitten neerstrijken op vloeiende vloeren van blauw roze en perzik of op het witte tapijt lig je graag op een met zout bestrooide vloer of land je liever op gebroken vensterglas het is een kunst om de…

Straks zoekt zij haar "hartevriendlachbeer" en "knuffelknobbelzwaan" en dan doen dromen in haar hoofd wat uilen s'nachts doen bij de maan: ze laten er de mooiste sterrenbeelden onstaan.…

ik beeldhouw je, weerbarstig blok graniet je grote lijnen heb ik al details nog even niet ik splijt wat nog verbonden is volg aders van onstaan zoek wat niet ontgonnen is ik modelleer je naar mijn hand in strakke jonge vormen je gezicht oogt al markant je tepels spitsen vingers kunnen ze niet ronden borsten lichtjes aangezet zijn…

Er zijn vele soorten liefde, echter: er is maar een soort haat!…

Gekoesterd verdriet onstaan uit hoop van wat nooit is geweest. Een zoute traan maakt plaats voor nieuwe verbondenheid. Een warme hartelijke hand troost zonder woorden onze innerlijke spiegel. Uren tekort verdovend onverklaarbaar een apart gevoel alsof het nooit anders is geweest.…

Ze zegt niets, alleen een soort zucht, een soort kreun die -- me gelukkig maakt.…

En als het dan stil wordt, ’s avonds wachten wij beiden op de maan en weten dat geluid vaak ver is. En als het zo stil wordt, ’s avonds dat de bomen niet meer ruisen dan weten we God fluistert zachter dan anders En als tenslotte niets meer ritselt geen krekels meer, geen kikkers meer het drijvend blad van de waterlelie zwijgt dan weten…

(voor Harrie de Jonge) 'de verschrikkelijkste beelden laten mij niet meer los zei hij met angstige ogen' slapen doe ik allang niet meer want zelfs het dromen doet mij zeer en dat was hem aan te zien ook vanaf die dag in zijn bestaan heeft hij geen treintje meer gereden zijn angst werd werkelijk tot fobie dat hij met niemand durfde delen…

voortdurend voelen wij ons door het leven tekortgedaan d.w.z. het gaat veel te snel zoals de dood ook dikwijls ongelegen komt... wij hebben het bestaan ervaren in al zijn facetten zuinig omstuimig doch meertijds onrustig kabbelend als in een bootje op een spiegelgladde zee tot het onverwacht omsloeg als bij heldere hemel en wij…

vermalen doelen, onuitwisbaar miskent en toch eenvoudigweg te herleiden naar de noemer van het bestaan beelden doen er niet meer toe het aangezicht is majestueus liefde bloedt niet in open wonden verder dan mijzelf kan ik niet gaan ik peil mijn eigen diepte strooi geen strooisels zonder doel maar raap graag het miskende nooit voor…