Alle inzendingen over ontmanteld

Wiegende bomen knielend voor de gure wind langzaam ontmanteld…

~~~ als voering van zijn rafelgeheugen lapte ze flarden op tot een geheel ontvoerd was de kou botrakend fragmenten zonder pasvorm bevlekken nu zijn geschiedenis ~~~…

de storm ontwortelde de bomen de zang oversteeg de ziel de liefde onttroonde de strijd de zon ontmoedigde de kilte de stilte ontrafelde de vragen de zee ontmantelde de zwakte…

onmacht verscheurt maakt klein onzichtbaar het leed ondragelijk onuitputtelijk vechtend tegen de gevestigde orde die niet thuis geeft dralend wordt je zijn ontmanteld zodat het ieder ander ontgaat tot de stilte onhoudbaar is…

Al-Queda wordt zeer binnenkort ontmanteld Zo heeft Obama jubelend gemeld Benieuwd hoe 'binnenkort' wordt bijgesteld Wanneer de planning wankelt dan wel kantelt Het lijkt weer uitzichtloos wat ze betrachten Nieuw inzicht laat voorlopig op zich wachten…

Het grillige licht wil bezitten wil veinzen, maar het licht is machteloos, het licht is ontmanteld. ------------------------------- uit: 'Gedichten 2009', 2009.…

nu ik mij ontmanteld heb kan ik mij niet meer verschuilen achter mijn deken van leugens met grote angst sta ik op de drempel die het verschil maakt tussen echt en nep met mijn borst vooruit en trillende benen loop ik de realiteit tegenmoet waarna ik de deur achter me dicht sla…

niets was het… slechts voor even minnaar verborgen gevoel in roes van leven laaiende vrouw naderend mijn jachtige huid in klaterende begeerte innerlijke stemmen knagend ontmanteld ze streelde me in kwetsend verlangen de smaak van dit fruit bleef achter in bitterheid van mijn mond…

Flarden van gedachten weven zich rondom mij kan er niet aan ontkomen het laat mij niet meer vrij Spinnen raggen in mijn kop weven traag hun web kan er niet aan ontkomen het hoort niet bij mij heldere geluiden doen mij ontwaken weven klanken in de lucht kan er niet aan ontkomen niet meer op de vlucht…

de zon teerde in speelde haar laatste stralen in schaarse sporen van verleden tijd aarde abrupt in gebaar van gaan oog in oog staan met het onzichtbare overal zingt het oordovend in laatste onzuivere tonen in de oorsprong van dit alles is de aarde in een grote gedachte waarin de tijd de schepping ontmanteld…

Ontmanteld was hij na zijn CVA, een warme mantel werd hem omgeslagen, zij gaf hem al haar liefde, voelde zich gedragen door wat ze op hun trouwdag aan Hem had beloofd. Hij zou haar bijstaan wist ze, al hun levensdagen, ze hield niet op Hem in hun nood te vragen.…

Ontmanteld sta ik voor je. Ik kijk je niet aan. Achteruit schuifel ik. Trek me zwijgend terug bij het gepoetste aanrecht. Verberg mijn handen beschaamd onder het keukenschort en ga op zoek…… naar blik en stoffer…

Het ingetogen applaus van vallende bladeren zwelt gestaag tot een staande ovatie, het zoveelste bisnummer in een ontmanteld decor.…

Oké, wat deze doos níet heeft bevat Zijn bommen, zei de dorpspastoor van Roden Maar toch stierf ik een kleine duizend doden Toen ik gehoord had wat er wél in zat Wel duizend hoorntjes! Hetgeen omgerekend Al gauw vijfhonderd duiveltjes betekent...…

Het daglicht in de duisternis maant tot willekeur en schemering,de schaduw valt over het ontmantelde huis, waarvan alleen de trap nog over is, de laatste stap te wagen over de verveloze treden van de wereld, het verleden is getekend in een voetafdruk van gebladderde vernis,alleen de herinneringen en pijn blijven vers.…

Misplaatste persiflage van het zelf als herhaald proces wordt kwetsbaar door onzekerheid vermomd, ontmanteld zoete dromen die door de tijd wordt recht gezet als leidraad voor een levensstijl, verwijtbare bescherming in onkwetsbaarheid, getooid met maskers en de narrenkap van onwetendheid, wat zeker niet naar protectie leidt, toch als medicijn…

aan de kade buigen ijdele kranen hun verveloze rimpelspiegel over het donkere ijzerwater gelost van afgedankte vrachten slingeren hun haken traag het gewicht van de tijd over resten averij in de haven lagen nog, ontmanteld, naakte schepen hoog op hun roest wiegend op duwgolven droomden ze schaamteloos van een make over in het dok…

zij spraken alle talen kleurden gevoelens en emoties in het raken met de hand liefdevol ontmantelden wij het lang gedroomde huis ieder met eigen herinneringen als een onbereikbaar stukje thuis stenen zijn gestapeld verwijderd is de specie van de tijd dat wat door onze handen ging kende geen enkele spijt het momentum leven hebben we…

Schipbreuk der dingen letterlijk uit elkaar gehaald, wrak op basis van tegenwind binnengekregen, overlevenden der hartsoverstromingen, een ontmantelde plaats waar geborgenheid veilig was.…

Wanneer onbegrepen vaderen, als beer ontmanteld worden, breken hekken rond bossen. Zo breken wilde beren los. Wanneer onbegrepen mannen, als vaders worden begrepen, zijn alle moeders blij. Mannen, laat namens hen niet na, om spelend kind te blijven. Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's.…

verdriet luister naar de stemmen de geesten van de regendraken landelijke helden, feest der herkenningen zielsverwanten, trouwe vrienden in een ander land, nabij de bergen strandt de wagen, zingen de zagen blaken de dagen, de vreemde vragen verliefde ogen, verziende blikken we zijn slechts schimmen, dichtersdwergen voor het avondmaal ontmanteld…

De girodienst was van de PTT Die leegde ook de rode brievenbussen En deed in kleine tentjes kabelklussen Wat is dat staatsbedrijf al lang passé! De KPN is daarvan slechts een schim Terugziend was de sloop toch niet zo slim…

Wordt het fascistisch transalpinisch bolwerk eindelijk ontmanteld?…