Bisnummer

Met de eigen adem verzoend
wasemt de herfst het groene bos
tot een bruine minnekroeg.

Bij het roesten van de avondzon
danst de ontvoogdingsstrijd op tafel,
bezingt de levensles het defaitisme.

Als stille wezens van het diepere denken
kijken woudreuzen gelaten toe,
op afstand van een groepsknuffel.

Het ingetogen applaus van vallende bladeren
zwelt gestaag tot een staande ovatie,
het zoveelste bisnummer in een ontmanteld decor.

Biografie van deze schrijver

Bisnummer Herfst Seizoen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 64