Alle inzendingen over op eieren lopen

ik open de poort en de meerkoet blijft liggen in het wak bij de boot met witte snavels over eieren lopen op het kale vlot een constant gepiep van droge kogellagers waterkipkuikens voor een feestvogel is er geen betere kooi dan een zomers park het is nog donker er zwemt een meerkoet voorbij op weg naar het werk…

Eieren loop ik struis op mijn tenen; alle kippen voor mij dus aan de leg. Geen woorden van dank wanneer ik niets breek, De tale God's is nog steeds niet verwoord. Toen de gemeente naar de Herder keek bleef Z’n boodschap vooralsnog ongehoord.…

Als Koning loop je op eieren als Koningin op hoge hakken en als je eventjes iets fout doet gaan de media hakketakken.. Altijd zwaaien, glimlachen en altijd vriendelijk zijn ook al lopen die eieren niet makkelijk en doen die hakken pijn.…

als op eieren balancerend loop ik heel voorzichtig op mijn tenen daar woorden zwaar worden gewogen is spontaniteit stervende instabiliteit verbleekt alles van waarde zijnde en kleurt de hemel grauw…

Nu kraai ik de victorie en ben blij: Ik heb de juiste code op m’n ei!…

Ben je als kieviet lustig aan de leg Dan kun je aanstonds in de lentetijd Je ei in heel Europa rustig kwijt, Maar niet in Friesland, want dan heb je pech. “Je eigen schuld,” zullen de Friezen zeggen “Dan had je hier dat ei niet moeten leggen!”…

zonder aangeleerd geloof behoor ik tot de ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb dan ben ik onwetend en moet ik mijn klep houden…

Hij moet dag in dag uit de klok bewaken en als ze stuk is haar direct weer maken waardoor de kippen rustig blijven leggen zodat het stadsvolk elke dag kan zeggen: ~Wat doet ie ’t goed, de Klokkensleutelaar, hij blijkt een toegewijde ambtenaar, want door zijn werk zo punctueel gedaan heb ik een ei naast mijn ontbijtbord staan.~…

Ei,ei, 't was in de Mei, ja, ja. En achter gindse heuvelen, voor 't vallen van de nacht, antwoord de koekoek zacht. Koekoek, koekoek.…

Ik loop hier met mijn ei dat ik kwijt wil, de bloemen kijken mij één voor één aan, binnenin mij is het verassend stil, ik zie het lege gat, daar blijf ik staan. Ik zal hem nu voor het laatst los moeten laten, niet alleen het ei, maar ook mijn verlangen, ik zal het hier wel achter moeten laten en mijn geweten opnieuw gaan behangen.…

sterker nog, het liefst draai ik zijn nekje om Maar net toen ik bedacht ik doe dopjes in mijn oren Stopte het haantje zeer abrupt  met mijn slapen te verstoren En toen ik eindelijk weer lekker lag, ging mijn  wekker af Ach, eenmaal uit mijn bed gewassen en geschoren Dacht Ik, misschien deed hij het om het kipje aan te sporen Om een ei…

Wie was er eerder De kip of het ei Een half ei is geen ei Een heel is een paasei 'k Weet niet, zei 't kuiken Ik was er niet bei 't Schiet ook nooit op Met zo'n legbatterei Een half ei is geen ei Een heel ei een paasei Maar wie is er eerder De paashaas of wei?…

Wat is het ei met Pasen populair! Een ei vooraf, een ei bij het dessert, Kom, neem een derde, wees toch solidair! Nee, zelfs een vierde is niet ordinair. Het vijfde ei, nu wordt het wat vulgair, Na nummer zes naar de intensive care.…

het moet gezegd een ei wordt gelegd de kip was er zelf bij ei…

twee eieren gebroken twee pelikaantjes eruit gekropen na 50 jaren paren van duizenden paren was het baren een godswonder we gaan uit onze bol onze ogen lopen vol de natuur is heel gis daar in Artis of zou het zijn dat ik me vergis bij een toevalstreffer van natuur als his?…

soms lopen gedachten los als kippen gele poten trippelen driftig in de ren gevederde vleugels weinig verplaatsing een en al gekakel geen touw aan vast te knopen gelukkig valt er af en toe een ei echt denken lijkt er niet meer bij behalve dan dat je denkt een griepje en het is voorbij…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen.…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

Ik loop van steen naar steen de straat verdwijnt achter een stille zucht verderop het onbekende een auto claxonneert de bekende melodie van haast en jagen Ik loop en denk waarheen tegel na tegel lost op in lucht van alles wat ik kende en stilaan heb geleerd waarom wanneer en wie moet ik het antwoord vragen Ik loop en tel mijn pad met…

Harder lopen langer lopen verder van mezelf vandaan Gedachten in de achtervolging Gevoelens op me neer te slaan Altijd op weg maar nooit kom ik aan Harder lopen dan de waarheid verder van mezelf vandaan…

of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld. Nog…

In gezwinde pas, lopen zij vier avonden van jong tot middelbaar, ik zag geen oude, of toch ja eentje die het lef had te gaan lopen voor een kruisje, geen heilig kruis ach welnee, hij loopt gewoon voor de gezelligheid mee, de kinderen rennen, gillen en lachen vier avonden lang, tot aan de intocht op de avond van de vierde dag.…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen.…

Een dierminnende consument uit Hindeloopen Ging bij de boer scharreleieren kopen Thuis onderzocht hij ei na ei Maar hij was helemaal niet blij Daar de eieren schàrrelden noch krópen…

Het ei tussen mijn oren Vol toekomst maar nog niet gebroken Broedend vol van woorden Die groeien naar zachte zinnen Steeds wil ik je lezen Maar eerst moet je breken Voor het leven je kan aanschouwen Toen zag ik jou En het is gebeurd De schil viel in snel tempo op mijn hart De liefde is geboren Nu de zinnen zijn te lezen Zing ik ze…

mij werd een voorpagina beloofd want ik had zonet een gedicht, in het holst van de nacht, verzonnen, ik dacht dat mijn pad werd verlicht doch ik werd van mijn zinnen beroofd ik verkondig nu wereldwijd ik kan hier mijn ei niet kwijt…

na het driftig schrobbelen en liefdevol scharrelen gaan ze kakelen.…

Het is een "eitje", wanneer iets makkelijk gevonden wordt Het is een "ei" als ie een beetje dom is niet meteen snapt wat er wordt gezegd. Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

Een pracht van een ei een bloemetje uit duizend 't is pasen…