Alle inzendingen over pallet

Een kleurrijk pallet zet mijn hart in vuur en vlam.…

Weet je wat er met mij aan de hand is in nuances denk ik aan je elke seconde en minuut van de dag noem het een pallet vol kleuren als medicatie voor mijn ik noem het maar gebrek omdat ik je mis…

Een stapel pallets hoger dan de stad De schepen met tienduizenden containers Het knuppelen van eigen hulpverleners Een president die liever muren had De hoogmoed is de mens teveel geworden Wij wachten op een ramp van hoger orde…

ik herfst met je mee met mijn pallet vol kleuren schilder ik de herfst neer gewapend met kwasten van ieder formaat ga ik de strijd aan met de zomer kleuren wil ik je net zolang tot dat ik je ontgoocheld heb en jij je overgeeft aan dat wat komen gaat…

Op de achtergrond dooft vioolgeluid - een wegterend decorstuk - terwijl ik van de beslagen ruit doorzichtige letters pluk Langs druppels wegglijdende zinnen glinstert het nachtelijk beminnen Ik open het glimlachende venster een zomernacht glipt in de winterkou verbaasd ontdooit de tuin en wenst er een streling en koesteren bij, in hardblauw…

in geschilderd verleden koester ik kleur speelse tinten bewaard in dit hart een pallet vol dromen herinneren wat was waar glans verdwenen alles vervaagt tot ik ontwaak in het fraaiste pastel jouw adem zacht mijn wereld kleurt…

Geen scheiding tussen zee en lucht geen zucht wind Ze stapelden de pallets voor het vuur ook tenten voor de duik Op weg was ik naar beelden om jou en ‘t feest van ‘t licht op de boulevard te zien Toen jij daar kwam geen licht te zien wel zoen. Iets anders doen dan maar.…

Stapvoets en vol spanning, Nadert de ontknoping, Kolossale boekdelen, In kleine stukjes uitgesplitst, Pallets vol met letters, De grote grijze massa in, Mijn ogen bezwijken, Onder het gewicht, Van letters die de dag vulden, Op bladzijden voor mijn gezicht, Zij vertellen het verhaal, Dat ik voor het slapen gaan het einde van het boek…

onder dik ijs heerst geen wind geen geur. geen kleur. enkel uitgevaagd pallet van pastel als herinnerd. hoe er vissen zijn traag zwijmelen als verstild. ze doorzichtig zijn als nat papier en water haast vaste vloeistof is geworden. planten hun adem stokken. hoe de lucht tussen ons bevroor en ook de woorden tussen onze monden.…

Ik reageerde erop, door een vloek te slaken, waarop enkele dames hun winkelen onderbraken, om in ieder geval hun meelij aan me te tonen en dat was meer dan wat hij deed, mijn redder in de nood in barre tijden, behalve als ze met een pallet over mijn tenen rijden!…

Dan zijn je woorden mijn pallet en schilder ik op doek de kleuren van je liefde waar ik zo wanhopig naar zoek. Maar ik ben geen kunstenaar zie het bewijs, vertaal ik kleuren weer verkeerd en blijkt het doek nu angstig grijs.…

kan niet donkerder of lichter zijn, je stelt je in op dingen die je met een wisselend diafragma vast, de scherpte is bepaald door de essentie van het domein de waarheidskern wordt troebel in een populistisch contrast,elk detail moet kritisch of in tegenwaarde worden getoetst in een wisselend decor of religie die de dichters pallet…

dicht maak ik mijn wereld uit geluid boven alles uit vliegt langzaam dalend de techniek naar thuis zacht zoevende motoren passeren vrij dichtbij in een onafgebroken rij een verdwaalde meeuw doorbreekt het kwetterend vogelkoor met valse schreeuw dat even rust na een claxon met wat decibels teveel bij laad en los kreunen pallets…

Ze is slechts een silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door mij en puur in mijn gevoel gekrast, haar schaduw kleurt de graven wit, komt helder dichterbij, ik schilder mijn ruimte op het broze pallet van onstuimige eerbaarheid.…

door sterke drang het gevoelen Te verwoorden en met de wereld te delen Zinloos de schreeuw die niemand opmerkt Kunst heet de geest van het kunstwerk Het reflecteert kunstenaars zieleleven Vangt het in woorden en penseelstreken Zoals de geest de mens tot leven wekt Wekt de kunstgeest werken tot leven Woord als verfstreek, vocabulair als pallet…

Maar kom niet met de praat van veel te vol Ik hou van al die klanken, kleren, kleuren, omhels mijn stad die zo hard welkom roept geverfd door een pallet aan kleuren wol hoe smaakvol de melange van etensgeuren (terwijl de Duitse herder op het Singel poept)…

dichter zijn we door het dichtvuur om onze sensaties te verwoorden als gevoel ‘t verstand overweldigt dansen woorden op vleugels van inspiratie tot poëzie pure waarin woorden zelf het onderwerp zijn dichten is tekst ontdoen van franje uitkleden tot essentie van ‘t thema schilderen met elk woord als een penseelstreek, vocabulair als pallet…

lentegroei De zo kenmerkende silhouetten van mijn wilg lossen langzaam op in een zweem van groen, het is begonnen, zonnestralen, zo krachtig nu dat de opgevouwen schoonheid haar pallet kan gaan tonen. In die scherpte lijkt het kleurenveld haast eindeloos en komen spiegelmooi onaangeroerd de verdwenen beelden boven.…

Ik lees haar silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door zee en puur in mijn zaligheid gekrast, schaduwen kleuren mijn graven wit, licht komt helder dichterbij, ze boetseert mijn de ruimte op een bont pallet van onschendbare eerbaarheid.…

Dagen met dekens grijs geschilderd, het pallet met bakkebaarden in gebroken wit gestemd de zon hangtin de touwen van het balkon, te vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil verbonden raakt in de compleetheid van een kind wat oogcontact…

Op het pallet van een vol gewaaide decemberlucht, de vergrijsde zon gaat kopje onder, de maan luiert achter z’n vitrage het doet er weinig toe waar ik op doel met wie of wanneer ik deze dag zal delen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik de ontnuchterende morgen kan ontcijferen, verbaal dan wel naast een verwijderd beeld op…

Dagen met dekens grijs geschilderd, het pallet met bakkebaarden in gebroken wit gestemd de zon hangt aan en in de touwen van het balkon te vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil verbonden raakt in de compleetheid van een kind wat…

krast ons kansloze bestaan groeven diep en laat ons beven is harmonie en rust beleven langdurig en slepend vergaan wordt op het pallet van bestaan berustende grauwheid verdreven door dodend vuur in gruwende kleuren is de geest angstig sluipend heengegaan dan veranderd weer onverwacht snel dit neerslachtig angstig beeld als een penseelstreek…

Kuierend door december tinten, in thuis te komen, mogen bewonen om te beminnen, een omtrekkende beweging tussen bestaande richtlijnen, die ontspruiten uit gedeelde blijdschap dat pallet kleurt het hele wezen, in alle geuren, die samenvloeien een wisselend raamwerk van de dromen, dan ben ik je zeer nabij, vandaag en…

zonnestralen die mij doen verwarmen alles laten groeien mensen dieren planten zonnestralen weerkaatsen de regen In een pallet van kleuren en vormen de regenboog in mooi gezicht een prachtig gegeven zonnestralen maar niet voor jou Ze hielden je binnen xp verbrandde jouw huid wij moesten toezien hoe je werd verteerd...…