De laatste drempel?
Op het pallet van een vol
gewaaide decemberlucht, de
vergrijsde zon gaat kopje onder,
de maan luiert achter z’n vitrage
het doet er weinig toe waar ik
op doel met wie of wanneer
ik deze dag zal delen of dat ik
er morgen nog zal zijn, of ik
de ontnuchterende morgen kan
ontcijferen, verbaal dan wel naast
een verwijderd beeld op de
hemelse camera, te vrezen
in een kritisch diafragma, met
precisie, zonder zekerheid
kan worden uitgewist en dat
ik als eerste, in deze arbitrage
uiteindelijk, zal worden uitgewezen
waar we ook gaan, we slepen hemel
en aarde over elke barricade heen,
alle dromen op een rij, alleen
de laatste drempel maakt me vrij.
... Illustratie: Bron eigen werk. ...
Schrijver: Pama, 15 december 2018Geplaatst in de categorie: filosofie