Alle inzendingen over passe partout

Aldoende vond ik de passe-partout tot vriendschap: er niet op uit zijn.…

Kussen in bussen zijn buskussen, kussen in de lucht airbuskussen Reizend passie blussen - passe-partout in kusbussen…

Je monkelt over levenslust die jij niet meer kunt delen en zoekt vergeefs bij mij de rust in al wat wij verspelen leunend op voorbije tijden tors ik de lege hulzen in een stil gemeenzaam lijden zonder nieuwe impulsen jij staat in mijn passe partout als prachtige bejaarde ik schilder mijzelf naar je toe uit ons restant aan waarde.…

O Nee tanya hoe kòm je daar nou bij Je gaat toch niet naar die verdoemde toe Die knessetkwal, die mensenhaai, die fou Nee, jij gaat níet naar Netanyahu toe Die krijgt van Petrus nooit een passe-partout O Ne tan ya hu kòm je daar nou bij!...…

Later zal deze stemming-ets met hagelwit passe-partout, in een glimmend-gouden lijst ons grijs en mauve in de ogen kijken...…

deken valt de avondschemer naar benee Zwarte boomtakken als haarvaten vormen netwerken die ook in ons lichaam terug te vinden zijn Ganzen vliegen aan de horizon op weg naar verre oorden Al vloeit de inkt wat ongelijk een beeldrijk oneffen patroon onstaat en laat zo de hemel van marmer lijken Deze ets zal worden verfraaid met een hagelwit passe-partout…

partout aan de maagdelijke witte muur…

morgen valt de zee achterstevoren drinkt eb vloed vaart zonder aankondiging de hemel los blijven we achter op het zand engelen zonder draad engelen zonder passe-partout andersdenkend morgen draait de wind zonder mededogen kapseist drijfhout niets grandioos voor de boeg blijven we achter op het zand met geschilde lijven dijen bezoedeld…

mijn vergezicht vertaalt het blauw in vergevingsgezindheid, loyaal te zijn waarmee de wolken zijn doortrokken het vult de geest om witter te zijn, het zelf waarmee het weinig wordt omhult, mijn wad wordt zacht en lispelt voort, de geest in passe-partout zodat het moment wordt ingelijst, tot het tij mij naar de lippen rijst, vereist meer…

van de zalmgekleurde vloer wit rijstpapier zeeft zonlicht weerspiegelt op haar schoon gelaat de ogen jadegroen bewogen welgevormde kleine neus omlijnen lippen hagelwitte tanden dromen magnolia´s op handen haar huid nog zachter maakt telkens fluistert zij mijn wimpers langs: ´kom, wij gaan weer fascineren vanuit dit meesterwerk in passe-partout…

partout haar portret verdooft door diepgang Eén blik met haar resterende puurheid ik hoor de klanken, van deining de golven van ons, energie de spiegel van jou, opvatting (Geschreven op de tekst van Radiohead – Exit for a film)…

De eik in de tuin is nu enkel met stam getekend zelfs op 't passe-partout dat 't omlijst staat niets vermeldt over een naam, over de verlichtende wolken,haar grillen maar ach kijk, de zon schijnt.…

zijn kleren slechts af te vegen de onmededeelzaamheid voorop zonder overbodig gesticuleren gaten daarvan ook in zijn lichaam zijn leven stond stilaan op de tocht tot zijn ouders stierven en uit zijn voetstuk vielen, tot ook zijn vrouw plooide tot frommel ijzerdraad toen begon het gieren tussen zijn kleren zijn lichaam groeide uit de passe-partout…

wie ben ik - Met misbaar en -noegen de poetrybraaksels Tot mij neem, walg ik en neig tot nausee Zum Kotzen, jazeker en verder en meer Ik waak voor clichés en gezapig gezanik Gestuntel onpasselijke passe-partouts Zichzelf repeterende herhalingszetten Im großen Ganzen der grote ganzen Dan zorg ik voor paukenslag der metropolen Aan het grote…

le silence silence partout…

et partout A horse with no name In een rimboewoestijn Wil liefst z'n guapa zijn Verre hall without fame Gros bisous de partout Suddenly tout à coup Une très belle noire De nulle part sans doute…

Vandaag kwam gisteren opnieuw tot leven Als long time yesterday in yesteryear Een bomexplosie richtte mijn vizier Op toen, Melissekade Leidsche Rijn Voor mijn verdrongen geestesoog verschenen Castellum Hoge Woerd Heliomare De Dampkring Westerlengte Evenaar Monarchvlinder Partout en Pratumplaats De Réaumur Beaufort en Fahrenheit De Johanniterweg…

Pasen, Pasen, luide klinke nu de slag van lerke en vinke, nu de stem van mense en dier! Pasen, Pasen, wijd het vier, wijd het licht en pin de lampen, laat de verse wierook dampen: Hallelujah, 't jok is af van de dood en van het graf!…

(uit respect voor de kip kook ik haar eieren zacht) ik wil geen feest of valse vrolijkheid in het dikwijls te frisse groen want ik wil jou met pasen zoveel liever dan al die zachtgekookten…

Ik wens iedereen vanaf mijn p.c. een VROLIJK PASEN en als ik zeg iedereen, dan bedoel ik dat ook, zonder uitzondering. Voor blank en bruin, voor dik en dun, zelfs voor vrienden, die dat niet bleken te zijn, hoop ik op een Paasfeest, gezellig en fijn! Dan voor de REDACTIE van deze site incl.…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

het purperen kleed heeft Hij over de zon geworpen de nacht heeft zwarte ogen maar ziet niet Hij draagt een doornenkroon loopt over een balk volkomen in balans Hij sleept de wonden van de wereld, kijkt niet om tot ze flinterdun als vuurvlinders verbranden in de zon ik zie Hem gaan Hij draagt een gouden kroon de Mensenzoon…

Aan het kruis weinig licht te ontwaren Door God en klein pierke verlaten Lijdend voor een stille massa laten Ook halfgoden node de hoop varen Als schriel mens is het moeilijk verrijzen Tenzij soms surfend op golvende eenheid In het licht van schuivende eeuwigheid kan je slechts stuntelend aards verwijlen Maar kijk dan komt de lente weer…

Pasen, een feest van menselijk genot geworden tot een lege dop.…

verborgen holte baadt in licht open mond verbaasd gezicht duisternis treedt terug in licht steen gerold rock ‘n roll een engel lacht de morgen vol verbaasde vrouwen slaan op hol paasweesgegroet de ogen dicht voor zo veel hemel voor zo veel licht als de nacht voor het leven zwicht het leven ongelogen waarheid sterft niet meer…

Laten wij Pasen gaan beleven als was het een nieuw leven. Klaas van Eijbergen…

Zelf ben ik in-en om 't huis gebleven Wat dingetjes geschreven, beetje zon Terwijl u ,denk ik, niet parkeren kon En vaak uw middelvinger hebt geheven Toch ben ik wel benieuwd, dus zeg 't maar Hoe was 't, op de Meubelboulevard ?…

Hij maakte een pas op de plaats Niet voor 't eerst of voor 't laatst. Hij maakte een pas op de plaats dus zie je hem staan stap er dan ff naast. Dan staat ie niet zo alleen!…

Toch is hij herrezen opnieuw herboren zodat wij zijn stem weer konden horen zijn liefde en warmte weer zullen voelen om in vrede samen Pasen te kunnen vieren.…

Tussen het feest der opstanding en eieren, Bestaat al eeuwenlang een vreemd verband. Want beide doen de klokken straks weer beieren, Waarna een dubbelzinnig passiespel ontbrandt. Zo geloven ongelovigen reeds jarenlang steevast, Dat het Paasfeest bij verhoging der potentie past.…