Alle inzendingen over port

- Port, sprak die koen. Drink jij die zelf, bromde Adelboud, Jij weet, dat ik daar niet van houd. 't Maderaglas bracht hij aan zijn mond, En dronk het leeg tot op de grond. Toen dronk de ene page de portwijn op, En de andre gooide de koning zijn lege glas naar de kop.…

zij heeft wat vrienden aangeschaft, een doos vol met port een warme slaapmuts met vijftig tinten vrij donker grijs en een zalige uit de kluiten gewassen wilde bras zo eentje voor op het nachtkastje!…

Kijk bij zware ziekte of in Port-au-Prince. Waar geloofde ik in hemelsnaam in?…

wanneer de kaarten worden gedraaid geen hond nog de dorre grond bezaait de maan zich verslikt in kometen water zichzelf heeft volgevreten de ontbeerde burcht is ingestort regeert de dood van haven tot port…

De reerug was met truffels aangemaakt Ja leuk, dat alles binnen is gebleven Geen kaasbuffet en oude port voor mij 'K ben net ons land, er kan echt niets meer bij.…

ze zegt niets meer weet het altijd beter laat me me staan als bier of port en dat ik net zoals zij uit heel veel vloeistof besta doet er niet toe zij blaast Venetiaans glas ik ben alleen maar een kleur lood in kristalglas, dat barst…

Die avond bij me thuis schonk ik de port, En speelden we een potje Ganzenbord.…

Ik houd van bier en sherry, rum en gin, van whisky, wijn, cognac en van Cointreau, tequilla, port, jenever en Pernod en een glas wodka gaat er ook wel in. Mijn moeder leed aan postnatale stress; ik kreeg de borst, en zelf nam zij de fles.…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Waar drankneuzen Vergeefs te lonken staan Naar nog meer port En nog meer bier - Drank die ze geleidelijk Aan hun verstand Doet verliezen - Is het rolluik Van de slijterij Graniethard neergerold En het leven met weinig Geld snoeihard teruggekeerd Leven dat in alcohol is opgelost En van binnen totaal is uitgehold…

'Le soleil brille sur Paris' zei de dame van het nieuws op FIP na de meldingen van files voor de Porte d'Orléans om acht uur vijf-en-veertig in de morgen en na het vioolconcert zag ik onder 'prochains titres': Elvis Costello 'allmost had a weakness'…

Ook na een groot glas port en een lauwwarm bubbelbad kan Mevrouw de slaap niet vatten, ze is dat gepieker zat, Meneer zegt "Jij hoeft jouw problemen niet constant naar bed mee te nemen !" waarop zij vraagt "Oké, en waar ga jij dan slapen, schat ?!"…

Jim ik stapte in bij Port d'Orléans Alles was anders ik was ouder geworden met jouw woorden onder m'n schouders verbergen nog steeds vleugels in wording Le père Lachaise een zonnige dag tot de volgende regen valt Lieve Jimmi rust zacht…

Een glaasje port als afsluiting. Een Tawny, Ruby of Vintage port. Bij het nagerecht is het zeker dat het een fantastisch extraatje wordt. Iedere wijn heeft zijn eigen smaak en verhaal. Je kunt er zoveel over leren. Er is geen wijn hetzelfde. Het blijft je interesseren. Wijn is een passie. Het is zuiver, heerlijk en rein.…

Seconden van steen Minuten van ijs Uren zijn gemeen De ochtend eigenwijs Bevroren kwartieren Dagen te lang Niks meer te vieren Onmetelijk bang Pegels van eenzaamheid Leegte die in haar port Ze leidt niet, ze lijdt Kracht verdort Verkeerde afslag Herfst met pech Verbeten lach Doodlopende weg…

de scheepsmasten dragen het verlangen naar een ver land, bodemloos licht ongehavend. dromend ga ik scheep in de kamer. het tuigage hoeft niet te worden aangeslagen. de strakke ra haakt aan de grijze hemel. de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen. een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats…

een plaatje zoals Jacques Brel het destijds wellicht heeft bedoeld in zijn chanson 'Dans le port d'Amsterdam' (Y a des marins qui chantent) drie matrozen op zoek naar iets dat mogelijk in de verte op geluk lijkt... drie paar ogen immer alert op wat het dagje stappen hen zoal zal brengen…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

mist boven het water de zon is een schijf een stern duikt naar vis tussen de rotsen klokkend vaart een boot naar huis hendrik…

Half oog open Toch weer dicht Laat me slapen De wereld gaat niet weg Zachtjes port ze in mijn zij Slapen doe ik toch niet meer Waarom huil je Is mijn kille vraag Een waterval van tranen Daalt op mijn lichaam neer Woorden spreekt ze niet waarom help ik haar niet meer Zonder antwoord Sluit ik mijn ogen weer Laat me slapen De waarheid…

Rechtsaf de woonkamer uit De half open keuken in Port, rode wijn en Beerenburg Groen glaast het bonte glas De glasbak tegemoet Breekbaar staat alles leeg langs de kant De koelkast bewaart ogenblikken Bier, voor als ik dorst krijg Halve liters liggen daar Een toekomst te lessen Liever nog Zet ik in de keuken Alleen maar lege flessen…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen haar nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is toneel…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen gespeelde nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is…

postbode gezocht zwaar tillen en glibberen pinguïns ontwijkend…

Een glaasje Port rond middernacht... Wie had ooit gedacht dat ik me zo tevreden voel? Jij weet wat ik bedoel: het lijkt volbracht we hadden nooit verwacht dat het ons aan niets meer schort. Als morgen de dag opniew begint en ik zo blij ben als een kind als ik mijn lichaam tegen het jouwe vleien mag.…

er zijn geen pasteien noch blini's, dubbel gebakken met te duur aangeschafte kaviaar gefileerde tong of erger; tarbot in een saus van witte wijn mierikswortel en geslagen zure room oh nee, denk niet aan chablis, port of de zelf gebrouwen granach aangelengd met een flinke scheut eau de vie op tafel -naast de theepot- wacht slechts…

Het lichaam is wrakkig en eist zijn rust op maar het hart is onvervuld, nog even dwalen mijn ogen langs stoffige schabben, Kopland en port een genadige nachtwacht.…

portret gehaald uit Welsh land we zetten er de spot op dat is pas echt Rembrandt drijft de prijs lekker op het kost wat bruikleen verzekerd de port niemand heeft geknord bij het zien van de kunstschat het ware groots als gebaar wij juichen en klappen als zalm het nog even kan lappen in het voorbije rembrandtjaar poseerde in het Rijks…

je lach koestert nog het oude goud dat van diamanten en briljanten in een klassieke setting houdt je nipt de rode port zoals in vroeger tijden koket en welbespraakt kon jij iedereen verleiden ogen twinkelen als voorheen toen jij het stralend middelpunt van de society was in een aangeboren gastvrouw schap jij bent niet op retour het…

uitdagend en vol essentie met vakmanschap gerold van het binnengoed tot aan het buitenblad een kunstwerkje op zich van voet tot vuurmond onthult hij met elke trek vol aroma diep en rijk heerlijk mystieke geuren toch is een sigaar alleen enkel slechts een sigaar tijdens lange avonden met diepe gesprekken in gezelschap van whisky van port…