Alle inzendingen over reddeloos

Draadloos stond je mij te woord heilloos heb ik je aangehoord gewetenloos trok ik conclusies uit mijn haar had ik het maar geweten doelloos kaalt mijn hoofd tropenhelm voor te veel licht feilloos doen wij onze plicht.…

Grieks eilandje te koop, belastingvrij Rustiek en pittoresk en zeer bevallig Het onderhoud is ietwat achterstallig Een habbekrats, een prikkie, appel/ei! Onlangs is er, waarschijnlijk onbedoeld Ook nog een keizerspinguïn aangespoeld!…

Maar daar zij voor haar idealen koos Is zij als redster nu zelf reddeloos.…

Afgifte die mijn Stemming op peil Houdt, een wankel Evenwicht brengt In het mensenkind Dat het op eigen Kracht niet redt, Die zonder reddeloos Verloren is, en door Het verlengde ervan De nek wordt omgedraaid…

Ben verdwaald In dit donkere Pakhuis met Onbekende uitgangen Die voor mij Althans niet Zichtbaar zijn Voel me niet Op mijn gemak hier, Voel me reddeloos Verloren, wil er uit Maar weet bij voorbaat Dat ik me daarbuiten Nog erger voel…

Ons vaderland is reddeloos verloren: Oranje had in Dublin geen succes. Of was het anderzijds wellicht expres Dat onze sterren weigerden te scoren En is het een hommage aan Wim Kan Dat Nederland niet meedoet in Japan?…

Ze is zo bang en reddeloos, zo eenzaam en verloren want ze heeft niemand die haar helpt... haar ziel lijkt ingevroren Ze is zo eenzaam, zo alleen en geeft haar laatste centen aan menigeen die haar gezelschap wil houden Nu is ze het zat en wil alleen nog dood...…

In bed beeld ik me niet in een krijger te zijn, ik lig en laat het rampjaar gebeuren de ongemakken van mijn lichaam bij het wakker worden 's nachts en wanneer het tijd is om te plassen, te wassen de kussens op te schudden en iets te drinken als begin van de dag, het licht dat door de kamer schuift en het bezoek, de vriendinnen die…

Amerika beschermt het vrije westen maar kiest daarbij fanaticus, zeloot, dictator en psychoot tot bondgenoot - die het vervolgens reddeloos verpesten: Noriega, Taliban, Saddam Hoessein... Democratie, zie wie uw vrienden zijn!…

Naar binnen gekeerd Toen de druk te Hoog was geworden, Te zwaar ook vooral, Geen uiting naar Buiten meer die nog Redding kon bieden Het ik dat reddeloos Verloren leek En ging schuilen in De krochten van wat Stoffelijke resten Genoemd worden - ik In mijzelf begraven…

Een emotionele waterval stortte ik over je uit gevoelsbagger op je sterfbed Jij gaf taal noch teken geen sein dat je mij hoorde onverstoorbaar doorstervend Reddeloos en radeloos moest ik je laten gaan het enige antwoord was je laatste zucht…

een glas valt water vloeit reddeloos over tafel de onhoorbare zucht van de waterdrager: leeg voor even onbelast de ultrakorte vrijheid van het beduusde water op het tafelblad een waterig stilleven kleeft aan onze ogen: meer in mini formaat…

Reddeloos. Drijvend naar De waterval. Stroming, Afgrond.…

ik spreid mijn vleugels vlieg de manen terug die dit jaar verschenen zijn een gebroken vlucht de wereld op zijn rug in hun reddeloos verloren schijn de existentiële pijn van het onzichtbare bestralen chemo’s die de metastases achterhalen de klauw van kanker is gespreid het verenkleed nieuw aangeregen nu vliegensvlug terug naar het…

dag allerliefste lieveling de scheur, zo rauw, zo groot geef hem terug , zijn vlees, zijn geest zonder hem ben ik bloot half, leeg, lomp, reddeloos ik zoek en zal blijven zoeken oh god verzorg hem in uw liefde wind hem in uw doeken hij is mijn man, mijn leven hij is ook uw zoon bemind zijn is uw grootste gift en leek zo doodgewoon…

ik kom toe glooiend en kan eindelijk strekken mijn voetzolen zijn als gelooid het plateau heeft vijf huizen bruinig zonder schors het zijn armen die me binnen trekken zonder handen als de verbeelding van reddeloosheid plompverloren het overvalt mij de kerktoren priemt de lucht open en morst de kleuren in het dal mijn benepen hart jubelt…

Jouw handen die edel smeden konden instrumenten die deze fijne kunst verstonden Altijd in beweging, rusteloos, Het waren ook sportieve handen die klappen gaven en lachend op mijn neus belandden geen knoop was voor ze veilig Maar het waren vooral warme handen gevuld met vriendschap Ik mis ze En blijf met lege handen reddeloos…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…

Kleeft zich reddeloos aan mijn mes, de dichtsbijzijnde hompjes die zich krullen, om mijn glimmende, nimmer gepoetste, maar zo zalig gebruikt bestek! Een kanteling en de substantie spreid zich onder zachte dwang uit, over een smekend beschuit, hulpeloos en verdrinkend in dit ochtendritueel.…

Maar hoe verfomfaaid ook, hoe heelhuids allerminst en op het scherpst bevochten - onverdrotener reddeloos en vlijmender dan in dit vuurrode optredentje kun je nauwelijks klinken.... ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2016.…

Die radeloos, reddeloos of minder fraai geen uitlaatklep meer heeft voor al zijn zorgen. Geen idee wat het leven zou zijn zonder t.v. Maar zonder deze goede huisvriend wordt meer verloren dan een keertje nee.…

O Tsead, zie toch ton pauvre peuple geen vaderland maar roversnest geef ons een stem advies of raad doe voor die plicht je dichter's best Het zou je sieren als het kiesvee rede-, reddeloos verloren tussen Rijnland's lorelei en Noordzee waar ze olie boren een stem advies kompas of raad niet vanuit ivoren toren, maar als treffend…

Ons vaderland is reddeloos verloren: Oranje had in Dublin geen succes. Of was het anderzijds wellicht expres Dat onze sterren weigerden te scoren En is het een hommage aan Wim Kan Dat Nederland niet meedoet in Japan? ------------------------------------------- ...…

Straks zullen alle vezels, die ons aan de aarde hechten, reddeloos vergaan. Onuitgesproken woorden, zullen misschien en dan pas, worden begrepen en verstaan. Maak ons gerust weer bandeloos, Maak ons weer onthecht. Maak ons woordeloos. Verdomme, velen verdoemen zichzelf! Maar wie of wat of hoe U ook bent. Verdom ons niet!…

reddeloos vol van schaamte de morgen op de schouders stappen mij de loden voeten de weg naar een nieuw loket van het kastje naar de muur word ik tekens doorgestuurd elke deur die geopend wordt doet meteen de andere dicht in de hokjes van het doolhof dirigeren zwart geïnkte letters de geest van het wettenwoud dat de bedoeling overwoekert…

verloren in dromen wijs mij de weg ik drijf op verlangen verzink in een roes gedachten dwalen volgen de droom laten zich leiden ervaren gevoel hart overstuur heel diep geraakt brandend als vuur passie gesmaakt kan niet terug reddeloos verloren wil nooit terug voel me herboren dus laat mij dolen in dromen verdwalen kom mij…

De aanloop naar Kerstmis zal nooit meer het zelfde zijn Destijds een sprong in het duister met onderzoeken en veel pijn Overgeleverd en reddeloos vechtend boven willen komen In een onbewaakt moment een abrupt einde aan onze dromen Kerstmis in een kille witte ruimte daar raakte we elkaar reeds kwijt de dood werd zacht aangekondigd slechts…

Reddeloos noemde hij haar waarop hij haar in het diepe gooide zong; breek mijn hart mijn liefste en ik hou je aan de lijn. Zoals eens, voorheen zo zorgeloos.... zo zal zij ,nooit meer kunnen zijn....…

Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel houden, redden wat reddeloos, her- stellen wat ontsteld tot op de kern niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed, genezen. Orde is maar een haar waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist, vezeltje over been, houdt niks niet tegen. Wat stuk is, koester het niet langer dan het vraagt.…