Vanuit een gouden kooi
Vanuit een gouden kooi
keek een kleine blonde prinses
vol overgave, door tralies heen,
zo was ze immers nooit alleen.
Hij had van haar gedroomd
kuste haar wakker uit haar droom.
Dromend van jaren
liet hij haar bij hem sparen.
Totdat
ze naar
uitendelijk
de opening vsn de kooi zocht.
Reddeloos noemde hij haar
waarop
hij haar in het diepe gooide
zong;
breek mijn hart mijn liefste
en ik hou je aan de lijn.
Zoals eens, voorheen zo zorgeloos....
zo
zal zij ,nooit meer kunnen zijn....
Geplaatst in de categorie: psychologie