Alle inzendingen over relativiteit

het is niets niets is het wat het ook mag zijn wat was en wat komt dat het de pijn van het zijn verzacht dat het de moeite niet loont dat het niets is en nooit zal zijn…

Einstein stopt zijn pijp denkt nog eens na en roept uit: relativiteit!…

Kom maar even dichter zei ze en ik waande me poëet maar met de snelheid van het licht wist ik de relativiteit van woorden.…

Haalt CERN met zijn recentste besluit de relativiteit onderuit ? De neutrino vliegt sneller dan het licht. De fotofinish sluit twijfels uit.…

met niets dan sokken in de natte sneeuw maakt zij een heuse handstand…

Ouders begeleiden kinderen liefdevol naar zelfstandigheid vol ingeschapen optimisme verlaten die het ouderlijk huis Na de middelbare leeftijd zit mijn taak erop als schalm in keten van oercel naar heden cyclus is rond, taak volbracht Na illusoire suggesties dat het goede in de toekomst ligt laat de natuur me in de steek vier…

Een eeuwigheid is niet in beweging te krijgen zonder ruime fantasie. Zonder kleur is licht een plichtpleging en is duisternis alles wat ik zie. Het lijkt een pulsar in omvangrijk groot, of op het bezeilen van andermans land. Wellicht geen zaak van leven en dood, een blauwe kever in de kleine hand. Ik weet niet wat er nou eigenlijk toe doet…

Ik reisde 39 maal om de zon, en ben halverwege ronde 40. Ik heb het heelal gezien en de zwaartekracht verleid. Ontelbare keren kwam ik los, maar aarde trok me altijd terug. Nu ren ik achteruit tegen de draaiing in, op een dag stijg ik op en versla de tijd.…

maar een trap loopt omhoog of loopt hij toch omlaag vermijdt haar met een boog ook al wil je het klimmen soms te graag maar als je het desondanks toch doet doe het dan wel gestaag ach vaak zijn trappen niet wat ze lijken het hangt altijd af vanuit welke hoek en ogen je er naar zult staan te kijken * *gemaakt n.a.v. het werk relativiteit…

bovendrijven als de nu algemene relativiteit na zijn overlijden werd de beroemdheid een vaste eenheid de gewone einstein getal van Avogadro voor fotonen…

Ik was aan koninginnedag ontkomen (Los dan van al die drukte in de trein) De relativiteit van zo'n festijn Heb ik die dag doordringend waargenomen Het voelde minder nog dan secundair Voor mij als globetrotter in d'Anvers…

als je groot en klein vergeet grijp je zo maar naar de zon of sta je op ’t puntje waar alles echt begon dan kun je op je eigen verwekking neerkijken als was ‘t de oerbron voel de kille streling weer van die ene hand door jouw lichtjaren heen of knikker de sterren in ’t zwarte gat van ijdel heden waarschijnlijk ga jij je dan wel…

het lichte craquelé verhaalde al het fijne de scherpe groeven donkerden de lijnen vertelden van haar pijnen nog strak was haar profiel de sterke neus verzachtte in een soepeler verschijnen zij oversteeg de tijd van moeten en beslissen haar woorden wissen voor het eerst onenigheid zij begrijpt ogen vol met mededogen de relativiteit…

Werp een kiezel in mijn vijver en geruisloos haast onzichtbaar over water trekt zijn kring slechts één merel zingt en de wind speelt zacht met wilgenbladeren maar de kleine vlinder vredig rustend aan de rand fladdert weg.…

buiten elke tijd 's morgens wakker worden gebonk bij de buren gapend tegenlicht een engel voor mijn angsten het voorhang gezicht weer strooien ze brood meeuwen ruziën om meer natuurlijk tango in bodystocking met een klein kanonnetje naar de wolkyshop een sloep naar vroeger einstein aan de overkant stelt de dekschuit vol…

Ik ben het kwijt Kan het nergens vinden Ernst zal me verblinden Voor relativiteit Wanhoop heeft het bedolven Onder grote emotionele golven Weggedoken zit het achter verdriet Ook in getob vind ik het niet Overspoeld door dramatiek Houdt het zich schuil achter paniek Maar ik laat me niet verblinden Zal het verdomme weer terugvinden…

De relativiteit van de relativiteit. Punt. Punt. Punt.…

slechts over is zelfbeheersing door liefde voor de relativiteit van het bestaan, onze liefde, dat wat verloren ging. Ik hing zo aan jou... maar ik houd teveel van mezelf teveel tussen wantrouwen en vertrouwen. Ik hield je, ik ging houden van het relativeren.…

Wat is een mens? Een stip op een stip voorbij de zon, die zelf is zoekgeraakt in het heelal van melkwegstelsels achter melkwegstelsels. De mens: waar praat zij van in al die tijd, aeonen ruimte, zevenmijlen licht en zeventig maal zeven mijlen niks. De grote duisternis waarin de dode schimmen zich dringen naar het schemerachtig licht, waarin…

Men komt er via een hardstenen trapje: toeristen met een trui los omgeslagen en heren die een pak met stropdas dragen. Een vrouw - alleen als ik - nipt van een sapje. Men lest beschaafd de dorst en vult de magen. Vier vrouwen nemen babbelend een hapje van hun salades, lachen om een grapje, brengen hun dienblad naar de afruimwagen. Ik wou…

Had ik in de voltooid verleden tijd, toen ik dit soort wendingen niet voorzag en hopeloos leefde van dag tot dag, houvast en steun aan relativiteit, nu mis ik één etmaal lang haar glimlach en wacht in spanning en zonder respijt op het einde van deze eeuwigheid, opdat ik snel weer met haar dansen mag.…

(Zijn er nog vragen?) een stenen aambeeld restanten oerknal achtergrondruis, een zilveren vogel wegstervend, net als het middaguur tegen de avond, op gezette tijden diepte versus vlakte -zinloze discussie- Vergeten. Een licht in bewolkte blindheid dat oplost tussen voortijdig en definitief…

Dit is een lied voor Albert Einstein, Die de wereld heeft bevrijd Van de illusie en de schijn Dat ruimte iets anders is dan tijd. Ze blijken bij elkaar te horen, Vormen samen een patroon, Ook al zijn er veel factoren, Die niet passen in ’t sjabloon. Einstein heeft ons onderwezen: Tijd is altijd relatief Want, zo was zijn hypothese…

Wat weten wij nu toch ontzettend veel als je dat vergelijkt met vroeger tijden toen wetenschappers dwalingen verspreidden. Die klonken voor de mens van toen reëel. Wij slimmerds kunnen één ding zeker weten: straks wordt óns inzicht ook voor quatsch versleten –…

Elk mens: dezelfde basis, ze heet liefde en laat zich noemen via vele namen. Echter, we kunnen en mogen de liefde in de ander benamen. Laten we beginnen bij het begin, de oorsprong der liefde... laten we proberen te eindigen in vredig begroeten, telkens als ik jou zal ontmoeten. Als jij dat toelaat, als je ziet, wat al die tijd…

de wieken van de trollen-molen maalt de realiteit meer dan in en meer-spraak kan verdragen in de onderbuik van echtheid daaruit woekeren meerdere antwoorden in datgene waarin de wereld zich laat hervormen, op lang vergeten dagen op de door de tijdloze ethiek waarop we worden gedragen, wat stinkt blijft stinken ook in de sporen van de relativiteit…

boorden Maar toch een ieder naar zijn eigen aard Maar niemand kan na weinig jaren Reeds getuigen van terechte zekerheid De status quo dwingt tot bedaren Heeft zijn eigen maatstaven, zijn eigen vlijt Maar hoe meer je kunt benoemen Hoe verder weg ook het mysterie Moeilijk is het om te roemen De donk’re duistere materie Het mysterie is de relativiteit…

Wat betekenen hier na en maals in een niet-mathematische context theorie van relativiteit of Bach vol religiositeit is 't een ode aan J. van der Waals? "Zij die sterven gaat groet u o Heer Zijn Uwe wegen ook de mijne?…

de vraag is wat is kwaliteit? niet niks zegt men maar wat dan? is het misschien een dun draadje geblazen door een briesje? een heel klein dingetje dat huppelt door de tijd? een zaadje verscholen in de krater? misschien is het wel verstandig er verre van te blijven jij gelooft dat jij gelooft dat ik het mis? dat klinkt…

laten merken - dat hij de muzikant negeert Die te lui is om te werken - en nooit iets heeft geleerd De muzikant weet beter - hij is hier al geweest Hij weet wat hij in die zwartgelakte holle ogen leest Daarom zingt hij maar weer Eén stap per keer Passanten in de holle ruimte - ze lopen door de tijd Ze horen niet en zien het niet - want de relativiteit…