Alle inzendingen over rijtuig

o, mooie Achterhoek met lommerrijke lanen tussen het tere beukengroen valt zacht het zomerlicht kastelen en havezaten mijmeren wat melancholiek over voorbije eeuwen met rijtuig en kales op het keibestrate kerkplein is nog steeds de weekmarkt…

Het oude rijtuig waarmee onze koning, Elk jaar een ritje maakt op Prinsjesdag, Wordt opgelapt voor een geheim bedrag, Want hij betaalt het zelf van z’n beloning. En als het ding uiteindelijk weer rijdt, Is Rutte vast het bonnetje al kwijt.…

Naar Ascot in een rijtuig naast de Queen Wie draagt de mooiste hoed: een nobel streven Het valt niet mee dat koninginneleven Het volk gaf Maxima een dikke tien Maar Willem – honi soit- denkt bijdehand Alleen voor mij draagt ze mijn kousenband…

Ze kunnen zonder kathedralen zonder fluwelen troon of spitse toren geen tromgeroffel of cymbalen ze worden majestueus geboren Geen valkenhof of dansende nar ze doen het zonder de lakeien geen rijtuig doch een boerenkar ruilen oprijlaan voor de kasseien Ze schrijven in distels en het dode hout onleesbare gedachten in glanzend goud…

Zwart glanzende koetsen paardenhoefgetrappel echoot vergevingsgezind op verbaasde klinkers pagekopjes mannenbaarden vrouwen baren kinderen meisjes wiegen poppen zij hebben geen gezicht die eigen wereld draait om hun stukje leven voortbewegend bij stilstaan in de tijd zij blijven op het tuinpad en klitten bij elkaar een dorppsjeugd…

De wielen van het rijtuig hadden iets wolligs geraakt. Het valwild bleek een kleine knuffelvos, niet veel ouder dan het bakerkind. --------------------- uit: 'Vallen', 2012.…

Het vervallen schuurtje ademt een sfeer van geborgenheid door de jaren heen nog vaak rusten de huismussen overgebleven uit mijn jeugd op haar scheefgezakte dak passend bij een ‘rijk’ verleden lang uit het straatbeeld verdwenen de rijtuigen en paardenhoeven hoe vertrouwd ze klonken ook de mensen in het zweet met hun ijverige handen…

De gezanten van Athene in hun comfortabele rijtuigen demokratisch ontdaan van opsmuk zijn voornaam van onvermogen om een besluit te nemen, verdeeld door al de nuances van het verstand Ze zullen moeten wachten want we hebben nog geen nieuws van onze informanten We besprenkelen de geit met lauw water, ze bibbert niet dus de god zal niet…

In de rijtuigen màg gesnikt. Krijtwit gehandschoend, in de vormen, volgen de dragers, zwart en zacht. Hij wordt met ongeduld verwacht Door witte maden, rode wormen.…

*) landauer = open rijtuig. ----------------------------------- uit: 'Een loopje met de tijd', 1993…

de tocht bij kale muren de muziek is oud sterft in klanken tussen roestige spanten neon brandt koud in dit oord waar mijn reis ruw is verstoord wacht gelaten op de laatste trein die er al lang had moeten zijn weet dat die nog gaat komen met wagons uit mijn dromen ik heb hem al eerder gezien stellen met geboorte en jeugd rijtuigen…

En waarom mij dan zo voorbijgesneld, En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt, En om mijn hals uw armen vastgekneld, En op mijn mond uw lippen vastgedrukt? Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp? Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn, Dan, onder hels geratel en gestamp, Met u verplet te worden door één trein?…

Grote Oorlog zijn Dat was nochtans wel een rib uit haar lijf Van Belkum's vreemde-woordentolk bevat Van woord, parool en mot het meest voorkomend En uitdrukking en zegswijs evenzo Ik licht er een paar uit, al was 't ter leering Ende vermaeck, dat is het sowieso Neem nou Brailleeren, dat is drukte maken Een Cabriolet tweeraderig rijtuig…

zomer dat mijn ex ik zeg niet wie, want al mijn exen dragen namen als cleopatra en sheherezade mij een lift gaf naar ons nieuwe schitterende onderkomen Je verzint het niet, maar dat was hooguit maar een jaar of zes terug toen ik aan bed gekluisterd lag met hernia 't gordijn opzij Het vroor, toch stond een hele rij te wachten op het rijtuig…

Mijn hoofd is soms vogel, rijtuig of privévliegtuig, ster op dagen dat ik mijn knieën berouwvol buig. Dit nu gedeelde geheim is nu geen geheim meer. Ik denk er totaal niet aan om steeds anders te zijn, dit glas zuiver geperste wijn maakt trots, geeft geen pijn.…

VOOR IEMAND DIE LEEST MET 10 VINGERS IS DUISTERNIS GEEN BEZWAAR…

Vlak bij ’t kerkhof, maar één stapje En ik sta er aanstonds voor; Komt mijn tijd voor ’t laatste stapje – ’k Heb geen rijtuig nodig, hoor! Aaklig, hé, om zo te wonen Vlak bij ’t kerkhof, bij je graf?... Maar, mijn lieve, sterke, schonen! Woont ge er dan veel verder af?…

onbegrepen kilte Van al haar prinsen weet zij kwaad van vader, moeder, echtgenoot kent zij het lachen en het zuchten de hele waarheid, ook de geruchten de warme band en de koele dood de eenzaamheid van een frontsoldaat Nu op Soestdijk de schaduwen slapen achter gestreken vaandel en laatste wapen ment ze met glimlach en vaste hand ons volle rijtuig…

1848 Och bevende alarmisten, Och pruiken, podagristen, Och ouwe–wijven–kliek, Och nare leuterkousen, Och bankroetiers en smousen, Je malen maakt me ziek. Je duffe conversatie Is éne lamentatie, En nergens zie je licht; Je snatert en je stottert, Je steunt en stikt en snottert.... ’t Is wat een vies gezicht! Gedaalde metallieken…

toevertrouwd aan houtvrij papier gegraveerd met vogelveer door componist en pedagoog der klaviertoonkunstzinnigheid, Elime Mamatova Kanatbeva d’Aubigny zou schrijver dezes, zich verplaatsend in het leven van een maagd die ten lange leste op een herfstdag in september met haar livrei als postiljon benauwde vesten binnenglijdt, in rijtuig…