Alle inzendingen over rochelend

hahahahahahahahaha kijk jou daar staan hahahahaha-uche-hoest pffff...hi hi hi heb je jezelf al gezien whoeaaahhhhhhhh whawhawha..wou jij wat zeggen je komt toch niet meer bij hoest hoest rochel rochel, en er komt geen geluid uit ook…

Dag jongen zijn laatste woorden verwrongen met zijn laatste adem een rochel was het meer ja dat was het hij had het wel gehoord een echt afscheid dat was wat hij had gewenst daarvoor was er ook dit maal geen tijd.…

het is zeldzaam stil vannacht ik adem op niveau om de rust niet weg te hoesten noch te rochelen geen alarmfase één meer niet nog een keer door de tunnel naar de verkeerde kant happen…

Diepe voren in de kop de botten kraken een rochelende hoest een stoppelige kaken een luier is overdreven maar helemaal droog houden we het niet vooruit, een spat water in het gezicht een kam door het haar ’t is weer toonbaar voor even.…

Gouden gloed van verre horizonten ik heb het monster uitgespuugd rochelend gevlucht voor taal een lange weg die we samen hebben afgelegd, nog niet ten einde zilveren slingers dansen blauwe lichtjes weerspiegelt in ogen een nieuw begin…

Den Haag Vandaag haalt hij niet meer zijn lijf is gauw aan sterven toe en na het rochelen ziet hij weer… het grazen van de bonte koe.…

onder het gehemelte van rochelende woorden sijpelt angst in herhaling om het smeekgebed gelaten in de helse dood te graven het ontvleesde sterven in de nacht gebrand trekt benen in een stuipend baren wanneer het einde in een nooit meer begin rumoerig in enkelvoud nadert…

Bedankt dat jullie, uche, mij ontvangen, Omdat we naar verkiezingen verlangen, Kom ìk hier…, uche-uche-(rochel-kots)! We kunnen samen de problemen aan, Omdat we samen, uche!, sterker staan!…

Ik sla de bal en rochel als een otter Mijn vrouw loopt ook te blaffen op de baan Nog 18 holes met hoge koorts te gaan Het putten gaat gepaard met flink gesnotter Zo staan wij op de green met zere kelen Ons jaarlijks potje griepgolf uit te spelen…

Het rochelen van de toreador gaat tussen de hoeven verloren, zijn mistige ogen, opwaarts gericht, dwalen door groene velden. Dan valt het doek, rood, ook voor de knielende stier. ----------------------------- Picasso 1933…

In duistere hoeken rochelen de amechtigen. Wolken morfine vertroebelen de vensters en de lichten van de stad. Pijn is een helder baken. Een wrede slang penetreert mijn penis. Nog ratelen mijn nieren als de kettingen van een geest, maar morgen zal hun gruis het porselein bekrassen.…

om 4 uur schrok ik wakker in het vale licht van de vage maan en 't rochelen van een donderwolk zong de wind ons liefdeslied om 5 uur stond ik op. 'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

In de ochtenden als ik wakker wordt rochel ik zit het vast op mijn borst spuug ik op de grond En gedurende de dag voel ik het trekken aan mijn stembanden Hoor ik mezelf raspen als ik praat Soms denk ik dat als ik tegen het licht sta de donkere plekken in mijn lichaam zichtbaar zijn Maar het is mijn eigen schuld Kankerverwekkende…

de rook vormt blauwe kringen die mijn longen zacht doen zingen kringen om mijn ogen mijn lijf vol rook gezogen ik leef als in een grot mijn gedachten zijn beneveld de zintuigen kapot tot barstens toe gekneveld gekneveld en beroofd tegen wil en dank verdoofd rochelende fluimen tijd om op te ruimen om eens en voorgoed te stoppen met…

Zo komen vreemde prentjes, een rochelend espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik. Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen? Maar zie: haar voet drukt tegen de jouwe. Eén seconde van onbestaanbaar geluk. Dan recht ze zich voor sigaretten. Vergissing.…

sintels schroeien achter in mijn keel waar komt dat toch vandaan de benzinepomp in zakken huig in uitslaande brand slijm en rochel stemt die contrabas ontsmoor de schor hoe staat het gehoor ik hoor een engelenkoor het is de telefoon kijk ze neuken het is de vereniging ik zet ze uit draai om die knop er zit geen stop op meneer…

Het leven is niet enkel as en schuim, er is ook leegheid, er zijn doodsgezangen, weemoedigheid en uitzichtloos verlangen en tussendoor een rochel of een fluim. Terwijl de boeren BSE-vee ruimen maakt de chirurg weer een fatale fout. Er sneuvelt een hectare regenwoud en timmerlieden slaan zich op de duimen.…

Zouden al die dagen zelf niet moe worden van het rochelende ritme van hun ellendige overlevingsnijd? We zoeken een gedreven communicator (m/v) om hen een en ander duidelijk te maken. Zie het als een stukje uiting van een behoorlijk stuk onvrede; we worden een beetje misselijk van het nachtbraken.…

Dat zijn karige rantsoenen bij de rats, kuch en bonen Slachten hoef ik niet de beesten gaan zo wel dood zodat er altijd vlees is voor de kok en de officieren hoog boven mijn stinkende stal waar ik emmers uit de zee hijs en de drek de spuigaten uit schrob In de kooien is het erger Daar is de vooronderwereld van zweet uitlaatgassen en rochelende…

Een zee krabbelt even terug; vulkanen rochelen – vurig ijs in een kelk die kolkt. Geruchten over een vervaldatum doen de ronde onder aardgenoten – gefladder van opgespelde vlinders. De maan neemt van de maan in het rimpelende water een foto als herinnering voor later – vergeelde ex voto. Het gestolde nu.…

Het rochelende hoesten doet het ergste vrezen, één nachtvorst slechts en het is gedaan. Het overdadige transpireren kan de ernst des toestands niet verbergen, noch de luttele tranen in de ooghoeken. Het bonzen tegen mijn beproefde slapen, het lege luciferdoosje in de riekende WC… Virus, ga een ander slachtoffer zoeken!…

Toch zou ook hier, tussen fluim en rochel, de vogel in zijn hart hebben gezongen achter zwarte longen en verwaarloosde bochel, alvorens hij in zee was gesprongen. Hij zei: ‘het zijn maar woorden op papier’, beschreef zijn leven zonder poeha, maakte van diaree het beste bier, van wurgnood schoonste opera.…

Riet-geknak, kabbel-kroos wind-geruis, water-drup eend-gekwek, vis-geklets reigers-stap, rat-gespat hengel-swiep, sigaar-gezuig roei-gebonk, net-gegooi laars-gesop, fladder-zwaan koffie-slurp, brood-gesmak muggen-zoem, rochel-spuug snotter-snuif, handen-wrijf natte-hoest, molen-ratel aasvoer-worp, hout-gekraak vogel-fluit, muis-gepiep koe-geloei…

Eenzaam en klein ineengedoken, keel dichtgesnoerd van niet mogen, rochelend van heel diep kwam het geluid: zo lang gekooid, geketende buit.…

Zijt gij het die ik rochelen voel hier rond mijn hert, vernieling? Zijt gij het? God verplette u, worm die mijner jeugd bezieling Verknagen moet! Het lijf wierp u mijn eigen roekloosheid, doch, zier om zier, bestrijde ik u de Geest, Noodlottigheid!…

virus had me van de week te pakken het griepte me hardnekkig bij de keel en liet zich daarna langs de luchtpijp zakken tot in het vochtig-warme longstruweel Daar ging het met de blaasjes bellenblazen van zich vermenigvuldigend taai slijm zo'n virus kweekt een golf van metastasen en wiegt daarmee de hoestpatient in zwijm Daar lag ik dan te rochelen…

Een badkuip vol poppen die ‘zoek de zeep’ zingen En het stukje aventurijn dat door hun handen glipt Een vijftienjarige ikke die van die volle rochels tuft En verliefd en geil een toetertje hasj puft Een vriend die staat te kotsen na het eten van een eierbal En onze buikpijn van zijn braken gelach dat door de straten schalt Een…

leuterkoek waar ik voor waak Voor mijn part zoek je 't zelf maar uit Lees eens een boek - en lees het uit Voor je weer kwakt met hol gekwaak Je kromme woorden die ik laak Luchtfietserij waar ik van braak In godsnaam, schei nou toch eens uit Wanneer is 't met je frazen uit Die hol weerklinken zonder luit Gitaarmuziek, viool, dwarsfluit Je rochel…

De zon scheen op de afgesproken plaats, zo vertelde het horloge in mijn rechterhand, ik spuwde een laatste rochel pruimtabak bij wijze van waarschuwing naar de overkant, mijn ogen schreeuwden het uit van angst, toen ik van bittere woede de trekker ontstak.…

kom, bevrijd me met je laatste ademtocht rochel nog een zoet zinnetje voor je gaat zo ééntje die als perfecte afsluiter staat in al je bundels die nooit werden verkocht haar tirade verstomde met een knallende deur net terwijl de zon achter de wolken verdween wat even geleden nog een zomerlied scheen leek overstemd door een blues in mineur…